خامنه‌ای موضوع کاریکاتورهای محمد را مطرح کرد اما هیچ اشاره‌ای به تروریسم اسلامی نکرد

نظرها

• هیستوری

  ۱۳ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۵۷

  اولین تروریست‌های اسلامی حدود 42 سال قبل، سینما رکس آبادان را با مردم درون آن به آتش کشیدند. این فردی که امروز از داعش نام می‌برد، از رهبر آن تروریستها بارها بعنوان استاد خود و کسی که مشوق او بوده یاد کرده است (نواب صفوی). درباره نواب صفوی: (نقل از ویکی پدیای فارسی) نواب صفوی قبل از اقدام به سوءقصد نافرجام به کسروی یک بار حین جلسات مباحثه‌اش با او روبرو شده بود. در ۲۹ فروردین ۱۳۲۴ او و دستیارش به کسروی - در میدان حشمت الدولهٔ تهران - حمله کردند. ضاربان از چاقو و اسلحه‌ای استفاده کرده بودند که با اعانه "آیت‌الله حاج شیخ محمد حسن طالقانی" - امام مسجد سیف الدولهٔ تهران - خریداری شده بود. کسروی به شدت زخمی شد و به بیمارستان منتقل شد. ضاربان او برای مدت کوتاهی بازداشت شدند و با وثیقه‌ای که "تاجران ثروتمند بازار" تأمین کرده بودند، آزاد شدند. نکته جالب همراهی پلیس شاه و آزادی این تروریست‌هاست: گزارش غیر حقیقی پلیس، با ادعای نواب صفوی مبنی بر اینکه نواب با چاقو از خودش دفاع کرده و اسلحه از دست کسروی درآورده ‌است، پیوست پرونده می‌شود. گزارش پزشکی، گزارش پلیس را نقض می‌کرد بدین ترتیب که «پشت کسروی توسط شلیک گلوله مجروح شده بود». کسروی نتایج تحقیقات پلیس را انکار و مسخره کرد و روایت خودش از حادثه را به رسانه‌ها گفت. چند هفته بعد از اقدام نافرجام ترور کسروی، سید روح‌الله خمینی از مسلمانان جوان خواست نسبت به «این بی سواد تبریزی» -اشاره به زادگاه کسروی - واکنش نشان دهند. در این نامه سید روح‌الله خمینی، سید احمد کسروی را «یک نفر تبریزی بی‌سروپا» خطاب کرد. وی از روحانیونی بود که «مسلمانان با غیرت» را به کشتن «این مرتد جاهل مفسدالارض» فراخواند. سید محمد صادق روحانی، از مراجع تقلید، می‌گوید وی فتوای قتل کسروی را به درخواست نواب صفوی از سید ابوالقاسم خوئی گرفته و خویی نیز همین فتوا را از سید حسین طباطبایی قمی گرفته‌است. به گمان وی، خوئی بخشی از پول سفر نواب و تهیهٔ اسلحه برای او را نیز پرداخته‌است. نواب صفوی به محض آزاد شدن از زندان، اعلامیه‌ای با عنوان «خون و انتقام» توزیع کرد و تشکیل گروه فدائیان اسلام را اعلام کرد. گروه بنیادگرایانه شیعی که از ابتدا با طلبه‌های جوان و مسلمانان متعصب شکل گرفت. ******** این رویدادها چیزی نبود که از چشم آمریکا و فرانسه و انگلیس مخفی بماند، اما با این اوصاف از خمینی حمایت همه جانبه کردند. شاه هم از این تروریست‌ها و اسلام‌گرایان تندرو حمایت کرد. این ها بخشی از تاریخ ماست که هرگز فراموش نمی شود.

• قدرشناس

  ۱۳ آبان ۱۳۹۹، ۲۰:۰۳

  سکوت پیرمردی سالخورده که سالها از زمان بازنشستگی و کناره گیری آش گذشته و از روی نوشته هایی که دیگران برایش نوشته اند تغذیه می‌کند چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد؟ و در ضمن درج عبارت «انگیزه های اسلام گرایانه» هم همچون سکوت خامنه ای کاملا بی معناست و فاقد ارزش و اعتبار.

• دخو

  ۱۴ آبان ۱۳۹۹، ۳:۰۷

  جناب "هیستوری" با سپاس از یادآوری های تاریخی شما در مورد ترور زنده یاد احمد کسروی؛ که به نظر بسیاری از تاریخ نگاران نطفهء ج.ا. از همین ترور کسروی ریخته شد. شوربختانه تراژدی ترور کسروی و مسئولیت قتل او فقط به گردن مسلمانان و دربار شاه نیست. اگر چه ترور کسروی نتیجهء توافق و همکاری مابین ایندو بود. شما دقت کنید که چگونه شخصیتی مانند دکتر فاطمی, وزیر امور خارجهء "ضد امپریالیستی" مصدق و سردبیر نشریهء "باختر امروز" علنا و صریحا در صفحات نشریهء "باختر امروز" از ترور کسروی دفاع کرد و آنرا امری مثبت تلقی نمود. یا از آن بدتر خفه خون تاریخی حزب توده که مثلا ناسلامتی قرار بود جریان کارگری و گرایش سوسیالیستی در جامعه ای ایران آن زمان می بود, اما در این مورد (احتمالا چون ربطی به منافع شوروی نداشت) حتی یک خط هم ننوشت! مارکس در مورد انقلابهای کارگری (در "هجدهم برومر") می نویسد که: "... ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد.." شاید ما ایرانیان نیز در نقد تحجر و عقب افتادگی شدید فرهنگی خود به چنین سنجش هایی بی رحمانه و سخت نیاز داشته باشیم.

• هیستوری

  ۱۴ آبان ۱۳۹۹، ۱۰:۱۸

  منطقاً آنچه که باعث همراهی شاه با جریان‌های اسلام‌گرای تندرو امثال نواب صفوی و آخوندهای مرتجع می‌شد، ترس از کمونیسم بود. شاه فکر می‌کرد شاید به کمک شیعه‌گری بتواند کمونیسم را مهار کند، اما اشتباه کرد. نباید فراموش کرد که کمونیسم دشمن اکثر حکومتهای منطقه و حتی غربی بود، و مردم ایران با توجه به سطح دانش نسبتاً خوب و نزدیکی جغرافیایی به شوروی، تحت تأثیر این ایدئولوژی بودند. فریبی که خمینی در فرانسه به کار برد هم در همین جهت بود. او به شرکای غربی خود (شرکای سرنگونی شاه)، قول مبارزه با کمونیسم و بازنگهداشتن خط نفت به غرب را داد. و پس از قدرت گرفتن هم این قول را عملی کرد. شاه می‌خواست با ابزار دین به جنگ کمونیسم برود، اما خمینی با کمک دانش‌آموختگان غربی (همچون یزدی و دیگران) به غرب این پیغام را رساند که این ابزار در دستان اوست و او بهتر از هر کسی می‌تواند آن را بکار گیرد. برای همین بود که یکی از متحجرترین حکومتهای دینی تاریخ را در ایران شکل داد. و این همان چیزی بود که غرب می‌خواست. آنها یکی دیگر را در افغانستان شکل داده بودند و با همین حربه تا حدودی شوروی را زمین‌گیر کرده بودند. این همان هلال اسلامی بود که غرب بدور شوروی کمونیستی کشید. چچن هم تا حدود زیادی در همین خط قرار داشت. پوتین بعدها آن جریان تندرو اسلامگرا را تار و مار کرد. و از حکومت اسلامی ایران جیک هم در نیامد. این درست زمانی بود که نفوذ روسیه در ایران زیاد شده بود. و شیعه اسلامی در حال تبدیل شدن به ابزار روسی می‌شد. که بعدها هلال اسلامی بدور شوروی تبدیل به هلال شیعی بدور اسرائیل شد. و جنگجویان طالبان سنی در افغانستان تبدیل به قاتلان سربازان آمریکایی شدند(و طبق گفته ترامپ برای کشتن هر سرباز آمریکایی از روسیه پول می‌گرفتند.). بنابراین آمریکا تصمیم گرفت تا طالبان را از لیست تروریستی خارج کند و با آن به گفتگو نشست. نکات مختصر فوق به ما می‌گوید که اتفاقات داخل کشور هرگز بدون تحلیل‌های بیرونی کامل نیست. نکته بسیار مهم اما غیر مستقل بودن شاه، خمینی و دیگر رهبران ایران بوده و هست. آنها خلاف ادعاهایشان، هرگز به مردم متکی نبودند و نیستند. مردم برای آنها موج هستند. موجی که باعث مشروعیت بخشی بین المللی برای آنها می‌شود. خارج از آن مردم برای این افراد هیچ محلی از اِعراب ندارند. بحث به درازا کشید و کمی منحرف شد. هدف فقط آشکار کردن چهره خامنه‌ای بود. کسی که ترور جزو اولین اولویت او در مقابله با مخالفانش است. کسی که دکترین ترور را استاد خود می‌خواند نمی‌تواند در این خصوص صحبتی کند.