عبدالحمید معصومی تهرانی: در اسلام «مقدس» نداریم

نظرها

• ایراندوست

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۴:۰۴

  در میان این آرایشگران دین اسلام و مذهب شیعه، شاید سید کمال حیدری را بتوان صادق‌ترین اینها دانست که فضای بحث و جدل در داخل حوزه‌ها را برای بیرونی‌ها افشأ کرد. اینکه روحانیون رده‌های بالا بر دو گروه هستند : ۱-حدیثی‌ها که به روایات و قصه‌های محمد، خلفا و ائمه که در طول تاریخ ساخته و پرداخته شدند باور دارند و استناد میکنند و ۲- قرآنی‌ها که نوشته‌های قرآن زمان عثمان را ملاک قرار میدهند. قرآنی که در ۱۹۲۱ میلادی در مصر جمع‌آوری شده و محتویات آن، قابل تردید است. گویا ۳ قرآن مختلف وجود دارد و قرآن پیدا شده در صنعا یمن هم در دست آلمانیها است و هنوز بطور کامل ترجمه نشده و شاید هم بدلایل سیاسی هیچوقت منتشر نشود ! هر کسی‌ از ظن خود شد یار خود .... از درون خود نجست اسرار خود... با پوزش از مولانا بخاطر دستکاری در شعرش !

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۴۰

  با سلام به آقای معصومی گرامی من این جا ـ در دو بخش ـ بر آنم تا روشن کنم که کدام دید ـ در کار دین ـ منجر به درک اسلام در معنای حقیقی می شود و کدام دید ـ چون از اساس عبارت از عادات پیشینیان است ـ راه به کژبینی می بَرَد. و همین جا بگویم که من همۀ قرآن را "قرآن محمدی" در معنای بی کم و کاست و همۀ "صحیح بخاری" و "صحیح مسلم" را گفتار و کردار پیامبر ـ به روایت همگنان او ـ در معنای صحیح و غیر تحریف شده می دانم. و بگویم که بشر در سه دورۀ تاریخی به سر برده است. (1) عصر جادو (2) عصر دین (3) و عصر عقل. و اسلام در این میان تا محمد دین در معنای ترکیبی عصر جادو و دین است و محمد آنگاه ـ با قرآنش ـ پیامبر گذار از دین به عقل است. بخش اول محمد در دورۀ آخر زندگانی اش سخت نگران روزگار پس از درگذشتش بود. بارها و بارها از "فتنه" سخن راند. بخارایی می نویسد؛ گفته اند که گفت پس از من رویدادها خواهید دید؛ سخت ناخوشایند. (صحیح بخاری ف ج 7 ص 373) پرسید حسی را که من دارم شما هم دارید؟ گفتند نه. گفت فتنه ها می بینم که چون باران به خانه هاتان می بارد. (صحیح بخاری ف ج 7 حدیث 7060 ص 377) گفته اند که اُمِّ سلمه ـ همسر پیامبر ـ گفت باری پیامبر نیم شبی از خواب جست و می گفت: شود که آبرومندان بی آبرو گردند. سبحان الله! چه فتنه بارانی است امشب! وه که انگار درِ خزائن را گشوده اند! خفتگان را بیدار کنید! (صحیح بخاری؛ ف ؛ ج1؛ حدیث 115 ص 73) ادامه در 2

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۴۳

  (2) آقای معصومی عزیز! در دورۀ آخر زندگانی پیامبر اتفاق بسیار بسیار ویژه ای هم روی داد که در 1400 سال گذشته کسی حتی نیم نگاهی به آن نینداخته است. بخارایی می نویسد که گفته اند باری؛ پیامبر به سخن ایستاده بود و داشت [شمرده شمرده] می گفت: «من از برای فردای شما نگرانم.» [چندان که مرا پیداست سرافکنده خواهید شد. به دزدی و قتل و غارت و جرم و جنایت و به لجن در خواهید افتاد.] کسی به ناگاه از جای جست و سر زده چیزی پرسید. [و پرسشش چون تیر از کمان جَست و به هر جا خورد و به سرها آوار وحشت و سکون و سکوت ریخت.] بخارایی می نویسد: فَقَامَ رَجُلٌ فَقالَ يا رَسولَ اللَّهِ، أَوَيَأْتي الخَيْرُ بالشَّرِّ؟ [سخت ساده] پرسید: پیامبرا! شود آیا ما از آنچه که اکنون به زعم شما خیر است به ناگهان به فردایی برسیم که به زعم شما شر است؟ می نویسد که گفته اند این پرسش پیامبر را سخت تکان داد. همگان دیدند که از سر و رویش عرق ریخت. و همگان آنگاه در سکوتی آکنده از بیم فرو رفتند. «گمان بردند که اکنون آیه در نکوهش آنان نازل خواهد شد.» هر چه و هر که اکنون این جا و در این لحظه چشم به دهان پیامبر دوخت. از برای بیان ژرفای این سکون و سکوت گفته اند که: «انگار پرنده به سرهاشان نشسته بود و بیم آن می رفت که پر زَنَد و به پرواز در آید. کسی دیگر از جایش تکان هم نمی خورد.» [«وَسَكَتَ النَّاسُ كَأنَّ علَى رُؤُسِهِمُ الطَّيْرَ»] ادامه در 3

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۴۷

  (3) بخارایی در ادامه می نویسد: پیامبر آنگاه بار دیگر لب به سخن گشود و [تُندی] گفت: آن که همین چند لحظه پیش از من در بارۀ خیر [و شر] و چیزی در این باره پرسید کو؟ کجاست؟ پرسشگر [که اکنون بیمناک بود] هیچ نگفت. پیامبر بار دیگر پرسید: که بود که از من در بارۀ خیر [و شر و چیزی در این باره] پرسید؟ مرد همچنان نشسته بود و هیچ نگفت. و پیامبر بار دیگر پرسید و پرسشش در ژرفای خاموشی فرو شد و از پی اش هیچ پاسخی برنیامد. پیامبر پس دست به سر و رویش برد و عرقش را پاک کرد و [به بانگ بلند] گفت: نه! هرگز! به خیر از خیر می رسیم؛ نه هیچ چیزِ دیگر. «إنَّ الخَيْرَ لا يَأْتي إلَّا بالخَيْرِ» [وقتی به شر می رسیم نشانگر آن است که راه را ـ گوسفند وار ـ در پی گرگان رفته ایم.] سپس گفت: بگویم که گُل و سبزه و طراوت با بهار می آید. از این خاک ـ در این بین ـ گیاه سمّی هم می روید... [مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ!] (صحیح بخاری ؛ فارسی ؛ ج3؛ حدیث 2842 ص 369) مسلم نیشابوری در "صحیح مسلم" می نویسد: [در روایتی که به دست من رسیده؛] پیامبر سکوتی طولانی کرد. آنگاه رو به پرسش گر کرد و گفت: می شود آیا پرسشت را تکرار کنی؟ مرد گفت: پرسیدم: می شود آیا از خیر به شر برسیم؟ پیامبر گفت: [نه؛ هرگز!] ما [تنها] از خیر به خیر می رسیم و الی آخر. بخارایی می نویسد: گفته اند که باری پیامبر نخست به مزار کُشتگان جنگ اُحد شد. آنگاه به مسجد شد و به سخن ایستاد و [از جمله] می بگفت: من پیش از شما درخواهم گذشت. نزد خدا به روز قیامت گواهتان خواهم بود ... قسم به خدا که من از برای پس از درگذشتم نگران این نیستم که شما از اسلام برگردید و مشرک شوید. من نگران آنم که شما را فرصت دست دهد و شما از برای پول و ثروت سر از پا نشناسید و از برای پیشی گرفتن از هم مسابقه دهید. (صحیح بخاری؛ ف؛ ج 4؛ حدیث 3596 ص 195) و (صحیح بخاری؛ ف؛ ج 7؛ حدیث 6426 ص 31) ادامه در 4

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۵۰

  (4) بخارایی جای دیگر در این رابطه می نویسد: گفته اند باری پیامبر به مسجد شد و به سخن در ایستاد و [از جمله] می بگفت: قسم به خدا که مرا بی چیزی شما نگران نمی کند. من نگران آنم که شما را فرصت دست دهد و شما از برای پول و ثروت سر از پا نشناسید و از برای پیشی گرفتن از هم مسابقه دهید و آنگاه نشان از تاک و از تاک نشان نماند. (صحیح بخاری؛ حدیث 3158) و (صحیح بخاری؛ ف؛ ج 3؛ حدیث 3158 ص 541) و بنا به نوشتۀ بخارایی پیش در آمد پرسش خارق العادۀ «هَل یَأتِی الخَیرُ بِالشَّرِّ» یکی از همین روزهای پُر شماری بود که پیامبر بارها و بارها نگرانی خود را ـ از برای پس از درگذشتش ـ با همگنانش در میان نهاد. ابوسعید خُدری در شرح این رویداد گفته که پیامبر به سخن ایستاد و [از جمله] می بگفت: مرا فرصت های نیکی که شما را دست خواهد داد نگران می کند. [به سان زمینی که کشت ورز خود را زیاد بَر دهد.] ابوسعید گفته که کسی توضیح بیشتری خواست. پیامبر گفت که نگرانم سر از پا نشناسید و خود را درگیر تجملات زندگی کنید. و این جا بود که کسی برخاست و پرسید: می شود [و یا چگونه می شود] جامعه از خیر [و یعنی از وضعیت خیری که اکنون ـ بنا به درک شما ـ در زمان خود شما در آن به سر می بریم فردا پس از شما ناگهان] به شر برسد؟ و پیامبر خُشکش زد. آنگاه ما به آن کس که این پرسش را در میان نهاده بود به دیدۀ تحسین نگریستیم. پیامبر چنان ساکت شد که گمان بردیم دارد به او وحی می شود. پس از مدتی به خود آمد و عرق پیشانی اش را پاک کرد و گفت: آن که این پرسش را از من کرد که بود؟ مرد برخاست و گفت من ! پیامبر گفت: در پاسخ ات بگویم که نه! هرگز! جامعه تنها از خیر به خیر می رسد. پیامبر آنگاه از بهار و از رشد گیاه و سبزه و از آنچه که او را نگران می کرد سخن به میان آورد. [مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ!] (صحیح بخاری؛ ف؛ ج7؛ حدیث 6427 ص 32) ادامه در 5

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۵۴

  (5) بخش دوم خاستگاه دین دستگاه «تصدیق ـ تکذیب» عصر دین است. در عصر دین بی دین نیست. و یعنی آدم بی دین در عصر دین نیست. این است که در هیچ کتاب دینی ـ نه در تورات، نه در انجیل و نه در قرآن (1) واژۀ بی دین نیست. (2) سخن از فرد بی دین هرگز به میان نیست. (3) مخاطب ادیان هم هرگز آحاد بی دین نیستند. هم موسی و هم فرعون ـ هر دو ـ در دستگاه نظری تورات و انجیل و قرآن دین دارند. عیسی و نیز آنانی که نخواستند سر به تن عیسی باشد ـ هر دو ـ دین دارند. ابوجهل و محمد بن عبدالله ـ هر دو ـ دین دارند. اسلام هرگز برای دیندار کردن فرد بی دین نیست. اسلام هرگز برای دیندار کردن فرد عاقل هم نیست. اسلام برای آن است که فردی که دین دارد و باورمند به دین است اما ابله است عاقل گردد. ابراهیم نبی ـ بنیانگذار دین اسلام ـ به روایت قرآن محمدی می گوید: اُفٌّ لَکُم ... أفَلَا تَعقلونَ؟» نمی گوید « اَفَلَا تؤمنونَ؟» نمی پرسد شما چرا دین ندارید؟ می پرسد شما چرا عقل ندارید؟ پرسش در بارۀ دین نیست؛ می گوید و می پرسد: شما پس چرا ابلهید؛ آن هم این قدر زیاد؛ سخت تمام! اسلام از برای از میان بردن شرک است. و تنها از برای از میان بردن شرک است. ازیرا که شرک هر آن برانگیزانندۀ پاسخی پیشین در ذهن فرد مشرک است. فرد مشرک در قرآن فردِ دیندارِ و دانایِ ابلهی است که از پیش دارای دانش کاذب است. هر جا و هر زمان همه اسباب و علل همه رویدادها را از پیش می داند. می داند که چرا باران می بارد. چرا کسوف می شود. چرا جوامع منهدم می گردند. چرا آدمیان می میرند. چرا به دنیا می آیند. چرا کامیاب می شوند. چرا ناکام می مانند. و فرد مشرک یا کافر به این ترتیب پاسخی پیشین از بهر هر پرسش ـ در انبان ذهنش ـ دارد. ادامه در 6

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۷:۵۸

  (6) اسلام از برای خالی کردن انبانِ ذهنِ فردِ دیندار و مشرک و یا کافری است که ذهنش پُر از پاسخ های پیشین است. اسلام می گوید: خدای بارانی که تو در ذهنت داری پوشالی است. خدای کسوفی که تو در ذهنت داری پوشالی است. خدایی که نگرانی جامعه ات را در هم بکوبد پوشالی است. خدایی که نگرانی جانت را بگیرد پوشالی است. خدایی که هر آن امید داری زنت را باردار کند پوشالی است. خدایی که این را کامیاب و آن را ناکام می کند پوشالی است. و به این ترتیب می گوید: ای مشرک! ای کافر! ای ابله! همه پاسخ هایی که تو از پیش در ذهنت داری همه پوشالی است. همه خدایان را کنار بگذار و جایش به تک خدایی بیندیش که تو را به تدبّر و تفکر و تعقل فرا می خواند. خود را گرفتار عبودیت هیچ خدایی مینگار. خود را ـ تنها ـ بندۀ خدایی بدان که تو را به خودت وانهاده تا خودت اختیاردار و مسئول کار و کردار خودت و معمار سرنوشت خودت و آنگاه پاسخگو باشی. و آنگاه پاسخگو باشی. و آنگاه پاسخگو باشی. و آنگاه پاسخگو باشی ... و آنگاه پاسخگو باشی! و بایست توجه داشت که فرد مشرک و یا کافر نزد تورات و قرآن ـ به سبب بی شعوری اش ـ سخت منفور است. قرآن می گوید: میان گاو و گوسفند و فرد مشرک و یا کافر فرق نیست. می شنود اما شنوایی اش منجر به اندیشیدن نمی شود. هر چه بگویی خِیر خِیر به تو می نگرد. مشرک و کافر چون شنوایی و گویایی و بینایی اش از گوش و گفتار و بینایی مغزی اش در گسسته است توانمند به اندیشیدن نیست. هنگامی که بگوییش این بکن آن می نکن می گوید: این و آن من موروثی است. من آن می کنم یا نمی کنم که پیشینیان من کرده اند یا نکرده اند. من کار به این ندارم که پیشینیان من عقل داشته اند یا نداشته اند. به این هم کار ندارم که پیشینیان من به جایی رسیده اند یا نرسیده اند.(دو آیۀ 170 و 171 سورۀ بقره) ادامه در 7

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۸:۰۲

  (7) سخن پایانی کافر در دستگاه نظری قرآن فرد مشرک [و یعنی دیندار ابلهی است که] ستیزه جوست. قرآن می گوید: کافر فرد دیندار و خداپرستی است که از سر بلاهت چیزهایی را به دین و خدا نسبت می دهد و آنگاه قائل به قداست شان می گردد. [الّذین کفروا بِرَبّهِم یَعدِلونَ. (آیۀ اول از سورۀ الانعام)] جای دیگر می گوید: [خوب بنگرید!] جنگِ میان کفار قریش و مسلمانان جنگ میان دو گروهی است که هر دو باورمند به خدایند. [باور کفار اما آکنده از بلاهت است و آنان را به جهنم رهنمون می گردد!] «هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا ... ُ» (آیۀ 19 سورۀ حج9) این است که می گویم آنانی که دین را وسیلۀ حکومت هُش و هِین در ایران کرده اند و آن را نظام مقدس و چنان می انگارند که از برای آن می توان مخالفین را گرفت و زندانی و شکنجه کرد و کُشت ـ به استناد قرآن ـ کافرانی اند که «بِرَبِّهِم یَعدِلون» می کنند. در هیچ کجای قرآن گفته نشده که مخالفین خدا و دین را بگیرید، زندانی و شکنجه و اعدام کنید! در قرآن بارها و بارها گفته می شود که «دین به شاء است.» می گوید: «إن هو إلا ذكرٌ للعالمين. لِمَن شاء مِنكُم.» (سورۀ تکویر آیات 27 و 28 و 29 ) می گوید: دین و قرآن کسی را مخاطب قرار می دهد که بخواهد! جای دیگر می گوید: «فذکِّر إنّما أنت مُذَکِّر. لَستَ عَلَیهِم بِمصَیطِر.» می گوید: ای پیامبر! با هیچ کس برخورد آمرانه مکن! دین بهر حکومت و سلطنت نیست! تو نیز پادشاه و سلطان نیستی! (سورۀ غاشیه آیات 21 و 22) ادامه در 8

• داود بهرنگ

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۸:۰۵

  (8) بخارایی می نویسد: باری از پیامبر پرسیدند: پس از تو چه کنیم تا در امان مانیم؟ گفت این را دیگر حجم خباثت [ و شرارت] دیگران تعیین می کند. پرسیدند: «أنهِلکُ وَ فینَا الصّالِحونَ؟ قَالَ نَعَم. إذا کَثَرُ الخُبثُ.» (صحیح بخاری ف ج 7 حدیث 7059 ص 376) و قرآن می گوید: هشیوار باشید که برخی فتنه ها تَر و خشک نمی شناسد. «وَاتَّقوا فِتنَةٌ لَا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَموا مِنکُم خَاصَّةً.» (الانفال 25) این است که پیامبر می بگفت: خفتگان را بیدار کنید! در پایان به پیروی از قرآن و پیامبر خدا می گویم: «شعله ها هست که چون برخیزند گناه کار و بی گناه نمی شناسند!» اسلام هرگز از برای دیندار کردن فرد بی دین نیست. اسلام هرگز از برای دیندار کردن فرد عاقل نیست. اسلام از برای آن است که فردی که دین دارد و اما ابله است عاقل گردد. با احترام داود بهرنگ

• دخو

  ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۱۸:۴۲

  جناب ایراندوست به نظر میرسد که مقداری بیشتر از فقط سه نسخهء قرآن در دست باشد. سلیمان مراد, پروفسور مذهب, در این مصاحبهء طولانی بررسی جامعی دارد از خاستگاه و شکل گیری اولیه ای قرآن, نسخه های متفاوت آن و.... INTERVIEW Suleiman Mourad Riddles of the Book A scholar of Islamic history discusses the formation and trajectory of the last great Abrahamic religion. Tensions between ecumenicism and jihad, pan-Islamism and division of the umma, and a bleak present of recrudescent sectarianism. - - - - - - - RIDDLES OF THE BOOK Interview When is it likely that the Qur’an was composed, and how many strata of composition does it consist of? The tradition is that the Qur’an was revealed to the Prophet Muhammad over a period of twenty-two years, between 610 and 632. Muslims believe that Muhammad was not literate, and so he could not himself have produced the Qur’an. He memorized it, and a few of his followers memorized some parts of it or wrote them down. So when he died in 632 there was no codex as such. Different disciples had variants written down, creating a need around 650 to produce a canonical version, because ‘Uthman—the Caliph at the time—feared these differences might cause splits among Muslims. So he put together a committee to produce a standard text for the faithful. That’s the traditional account of the origin of the written text, which was in circulation by the middle of the seventh century ce. We have scarcely any documentary evidence from the seventh century itself, only oral traditions whose authenticity is hard to verify, with many conflicting narratives, which makes the task of the scholar very difficult. A very few exceptions exist, such as the inscription inside the Dome of the Rock in Jerusalem (built in 692 which documents a few verses from the Qur’an (e.g. 4.171–172 . New Left Review 86, MAR APR 2014

• عقاید احمقانه

  ۱۸ آبان ۱۳۹۹، ۶:۵۲

  حالا شما پاسدارها بروید دنبال حماقتها، این فرصت جو بایدن را هم خواهید سوزان پای نظام ارتجاعی و باز با سکولاریسم مبارزه میکنید، سکولاریسم بهترین ابزار حفظ دین مذهب و اخلاقیات است، سکولاریسم دست نامرئی رهبری مذهبی باز میکندبرای اخلاقی و معنوی مردم و خداترسی و خداپرستی بدون اینکه ضایعات سیاسی این رهبری مذهبی بر سر مذهب بریزد! آخوند قدرت طلب نمیفهمد و نخواهد فهمید که شاه بودن حتی خامنه ای بهتر آیت الهd و رهبر مذهبی و ادعای جانشینی امام عصر است! اگر خامنه ای و پاسدارها این کامنت درک میکردند، میرفتند سراغ سکولاریسم و حداقل این کارها به بهانه انتخابات امریکا و حتی انتخاب جو بایدن شده میکردند: 1- چون جربزه تغییر قانون اساسی ندارند، خامنه ای را وادار میکردند حکم حکومتی بدهد- با شجاعت اعلام کند اجرای حدود نابرگشتی (اعدام از جمله مرتد، قصاص، قطع دست، سنگسار) و حدود حیثتی که موجب ضایع شدن حیثیت مذهب میشود مانند شلاق در مقام معصومیت و امام معصوم است و به ترفندی این معضل حل کنند 2- اینقدر احمقانه پای فشاری بر حققو بشر اسلامی نکنند! اعلامیه حقوق بشر سازمان ملل و حتی پیشرفته تر از آن که در کشورهای مترقی سکولار هست هیچ منافاتی با اسلام ندارد، اینقدر با آن کارهای نادرست یک نشریه بازی فرانسوی نکیند، با خشونت در مقابل اجنبی کاریکتوریست از مذهب چهره خشن و ناتوان نکنید 3- ایران بزرگ از طریق کشور گشایی محقق نمیشود، ایران الان لقمه بزرگتر از دهانتان هست و چند نسل خود و قماش اجنبی که شما را در زمان سرنپونگی شاه حمایت کردند سیر کرده و اینقدر حریص و خسیس نباشید، بگذارید فقرا هم این سفره یغما روزی برداند، این ناجوانمردی 40 ساله فقرزایی و فرودست سازی بردارید و اینقدر موجب آه نفرین مظلومان نشوید!، حماقت بگذارید کنار و به ایران قانع باشید، اگر آن شعارهای احمقانه مرگ مرگ... نمیکردی و به اندازه همسایه مثل پاکستان و هند شعور میداشتید الان ابرقدرت هفتم جهان بودی و چین و کره جنوبی از ایران واردات خودرو فناوری میکرد و نه برعکس! الان ایران توان ساخت بمب اتم هم میداشت و صدها نیورگاه اتمی و هیچ تحریم نداشت، خودتان میدانید دلیل تحریم ان حمقات اسرائیل ستیزی و انکار وحشیانه هلوکاست است، هلوکاست انکار مکینید احمقها برایچه! این حماقت 40 ساله و نسل سوزی کردی که چه بشود، بدون این کارها ایارن ابردقدرت بود و خامنه ای شاه هم قوی تر و باز هم کیسه هان پر پول، منتهی ایران فقیر نداشت و نه اینکه 70شاید حدود % مردمش فقیر باشند! ایران بدون این حمقاتها میتواند ابرقدرت باشد و حتی نشیع مذهب دوست داشتنی، بدون این عقاید احمقانه

• حقیقتگو

  ۱۹ آبان ۱۳۹۹، ۲۰:۴۷

  بزک کردن و پرده پوشاندن بر فلسفه ای که کارنامه بربریت و برده کردن مردمان و ضمیمه آنهم تصاحب و تعرض و باج گرفتن و باج خواهی چه بطور مصلحت آمیز و چه با زور وکشتار داشته ودارد فرای تصور خیانت به موجودیت انسان ها بوده و می باشد ...اسلام این جوری نیست واین جوری نگفته و نمی خواهد و مورد اعلاتری است درکدامین کشورهای اسلامی قابل روئیت بوده و می باشد؟ اسلام ومریدان اسلامی گفته ومی گویند دیگرمردمانی که مسلمان نیستند نجس وکافرهستند مگر دروغ است ...ربودن و تصاحب مال کافران حلال است ...کشتن کافران حلال است ...عبا برتن پوشاندن و عمامه بسر گذاشتن وادعای ارتباط با خدا داشتن وصاحب اختیار بودن خدائی برروان کردن ظلم و ستم و جنایت وتصاحب قدرت و انبار کردن ثروت چه معنی می تواند داشته باشد؟ دراسلام بکرات ازبهشت و جهنم که خدا بعد ازمرگ انسان ها برپا کرده است می گویند ورد گفته های چهل ساله آخوندها و طلبه هاست این هم دروغ است ؟ خدا کوره آدم سوزی دارد که همان جهنم باشد که اقشاری به اسلام اعتقاد ندارند و کافران را درکوره آدم سوزی اش میسوزاند ...این هم دروغ است ؟ فقط باید بپذیرید که برده افکاری و برده موجودیت وار دین اسلام ومطیع آنها باشید که چنین خدائی وآنهم بعد ازفوت تان لطفی کند و به بهشت اش روانه تان کند ؟ این هم دروغ است ؟ برای اینکه بدانید درجهنم و بهشت خدا چه می گذرد لطفی کنید ازدکتری گوشی معاینه اش را برای چندساعتی قرض کنید و به گورستانی بروید و گوشی دکتری را برروی سنگ قبرها بگذارید چه شیون ها ازسوختن درجهنم خواهید شنید و چه شور و خوشخالی ازبهشت نشینان ...درحقیقت محض تادرورانی که کلیساها و رهبران کلیساها دراروپا صاحب افکارمردمان بودند وآنهارا برده گان مذهب شان می دانستند نه پیشرفتی و نه خلاقیتی ونه آزادی آنچنانی وجود داشت که بله جادوگری است و مخالف کلیسا است و چه اقشاری را بابت همین مورد کشتند و سوزاندند...ولی ازدوران اقتدار کلیساها بین مردمان سست شد تبدیل به دکوراسیون مذهبی شدند...کلیساها هم جهنم و بهشت وعده میداند ..بله اعتقاد داشتن برای هرفرد واقشاری ازاد است ولی اگر به اسعمار و خفقان و چپاول و تعرض و تصاحبات برجامعه مردمی بی انجامد غیرقابل تحمل و غیر قابل پذیرش است.....آقا من معتقد به خدا ورسول خدا هستم دمت گرم ولی در افکار واعتقاد من دخالت نکن ...برای من هم خدائی نکن ...من را هم تهدید به مرگ نکن .

• بهمن

  ۱۹ آبان ۱۳۹۹، ۲۱:۱۶

  آیه های بسیاری از قران میگوید برای هر قوم یا امت پیامبری فرستادیم بزبان قوم خودش برای این که با آنها سخن بگوید و آیه های ما را بیان کند. میگویند للعالمین هم گفته. ولی نگفته یک پیامبر برای همه عالمین است. گفته رحمت عالمین ! یا قرآن برای هشدار به عالمین است. ولی چگونه پیامبری که تنها برای قوم خودش است و قرآنی که بزبان عربی است تا آن قوم بفهمد رحمت و هشدار برای عالمین است؟ پس چرا گفته شد هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر بزبان قوم خودش تا با آنها سخن بگوید یا قرآن را بزبان عربی فرستادیم تا شما بفهمید و ... ؟ آیا به مردم مکزیک گفت قرآن بزبان عربی آمد تا شما بفهمید؟ پس چرا گفته شد هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر بزبان قوم خودش تا بتواند با آنها حرف بزند و پیام الله را برساند؟ منظور از عالمین چه کسانی و کدام قومها هستد؟ همان عالمین عرب ؟ اگر برای همه است که میشود تناقض. آیا بعدها در قرآن دست بردند و عالمین را گذاشتند تا خود را بر مردم غیر عرب تحمیل کنند؟ از این یک و نیم میلیارد مسلمان چند تا نماز میخوانند؟ از میان آنها چه تعداد همان نماز روزانه را می فهمند که چه می خوانند؟ موضوع روشن است. پیامبر عرب با کتاب عربی برای قوم عرب. تازه همان عربها هم بر سر این قضیه با هم اختلاف دارند. شیعه دوازده امامی که به نظر اسلام نمیرسد.