اوباما در کتاب جدیدش درباره ایران چه نوشته است؟

نظرها

• عزیز

  ۲۹ آبان ۱۳۹۹، ۲:۵۰

  کاش آقای اوباما این کامنت را بخواند! خلاف آنچه که در کتاب سرزمین وعده داده شده آقای اوباما آمده، آمریکا، اسلام را ابزاری برای مطامعش کرد. طالبان و القاعده از یک سو، و داعش از سوی دیگر فرزندان دمکراتهای آمریکا بودند و هستند. اسلام شیعی خمینی هم با کمک آمریکا و انگلیس بر ایران مسلط شدند. پس در اصل آمریکا دشمن دین اسلام نیست، بلکه اسلام، ابزاری است در دستان آمریکا. اما برایم جالب بود که بسیاری از مطالب کتاب آقای اوباما در خصوص ایران درست است. البته ایشان فراموش کردند که بگویند دقیقاً همان زمان که دستان خامنه‌ای تا آرنج در خون مردم ایران بود، آقای اوباما دست دراز کرد تا دستان خامنه ای را به گرمی بفشارد. آقای اوباما رئیس جمهور بسیار باهوش و توانمندی بودند، فقط آخوند را نمی شناختند. آخوندها اصولاً انسانهای زیاد باهوشی نیستند، اما تا بدان حد باهوش هستند که منافع خود را دست دیگری ندهند. خامنه‌ای دقیقاً به این اشاره کرد: او گفت: ایران (بخوانید نظام آخوندی) هیچ نفعی در گفت‌وگوی مستقیم ندارد. در دشمنی، هم آمریکا و اسرائیل منفعت می برند و هم آخوند بر اریکه قدرت می ماند. آمریکا و آخوند همچون جن و بسم الله هستند، اگر به هم نزدیک شوند آخوند از بین می رود. پس دوری و دشمنی مصلحتی، برای هر دوی آنها لازم و حیاتی است.

• سروش

  ۲۹ آبان ۱۳۹۹، ۱۵:۱۶

  فریاد خونین_ اباما یا با اونا یا با ما - را از یاد نخواهیم برد تو با آن ها بودی و لکه ننگ دیگری از ژنرال هوزر کارتر تا اسله فروشی ریگان (ایران کنترا) بر کارنامه پیشینیا نت افزودی در فردای آزادی مردم ما با نفرت از تو یاد خواهند کرد.

• حمید

  ۳۰ آبان ۱۳۹۹، ۱۴:۱۷

  شاه بودجه کشور را صرف اصلاح و کیفیت بخشی به نظام آموزشی کرد نکته ای که هیچ مخالفی تابحال اشاره نکرد تنها راه تغییر در ایران و ایجاد جامعه ای عادلانه، بافرهنگ و متمدن کیفیت بخشی و عدالت آموزشی و پرورشی است که متاسفانه...

• ایراندوست

  ۳۰ آبان ۱۳۹۹، ۱۶:۳۸

  اوباما سخنوری زیرک، شوخ‌طبعی ماهر، توانمند در برخورد اجتماعی با عوام و خواص و استاد حقوق دانشگاه هاروارد، مردی که مسافر جهشی طبقاتی و نژادی در یک جامعه طبقاتی- نژادی بود ! شاید افکار رادیکالی در جوانی‌ داشت که علاقه او را به سیاست شکوفا کرده بود ولی هوش آکادمیک و خودمحوری نوع آمریکایی، توان ایجاد تحول ریشه‌ایی در جامعه آمریکا را از او گرفته بود. اوباما را به سیاستمدار نارگیلی تشبیه میکنند ، اینکه از بیرون سیاه ولی در درون سفید است ! در سه سال آخر ریاست جمهوری به یک سلبریتی سیاسی تبدیل شده بود که در مراسم مختلف جوک تعریف میکرد و دیگر چنج چنج (= Change تغییر) نمیگفت ! سیاست او در مقابل بانک‌ها و شرکتهای مالی‌ که موجب بحران مالی‌ در آمریکا و اقتصاد جهانی‌ شده بودند ، خبر از پیچ و مهره بودن او در نظم جهانی‌ غرب بود. هرچند با تصویب قوانین محیط زیستی‌ توانا بود ولی با آمدن خل و چلی چون ترامپ، آن دستاوردها هم به یغما رفت . لایحه بیمه اوباما هم بدون یک توضیح و گفتمان منطقی‌ برای مردم، به ابزار پروپاگاندی شرکتهای بزرگ مالی‌ و بیمه و راست افراطی حزب جمهوری‌خواه در مقابل حزب دمکرات شد و همچنان در هوا آویزان است ! در طول ریاست جمهوریش به این نکته رسیده بود و گفته بود که خاورمیانه و کشورهای اسلامی، در دنیای خاص خود بسر میبرند و نمیشود در آنجا، از بیرون تغییری داد. حمایت ضمنی‌ او از اخوان المسلمین و مرسی‌ در مصر، نشان داد که نظامیان مصری چگونه او را به بازی دادند و با قبول مرسی‌ بعنوان رئیس جمهور، در مدتی کوتاه با ایجاد بی‌ ثباتی اقتصادی و اجتماعی در مصر، شرایط را برای یک کودتای نظامی آماده کردند ! در بحران سوریه، کشتار مردم و جنایت‌های جنگی از همه طرف درگیر جنگ، برخورد اوباما منفعل، ناکارا و ناتوان بود و عملا موجب استمرار و طولانی‌شدن جنگ شد ! در آفریقا هم با چند سفر و سخنرانی در دانشگاه‌ها، از فساد روز‌افزون سخن گفت و در عمل، کاری انجام نداد. کلینتون و بوش پسر، بیشتر از او به آفریقا با کمک‌های مالی‌ و قرض‌های قدیمی‌ بخشیده شده، یاری کرده بودند ! در مورد ایران، با برجامی که در کنگره تصویب نشده بود، دانسته یا ندانسته البته برای یک حقوق‌دانی‌ چون اوباما دانسته، پیمانی پا در هوا را با بوق و کرنا، نشان داد که رئیس جمهور بعدی با پاره کردن آن، آبروی آمریکا را برای بی‌ عهدی به پیمان و قرارداد بین‌المللی زیر سوال برد. با این اوصاف نتیجه میگیریم که اوباما بعنوان یک شخص و یک پدیده، در سیستمی‌ که او را علم می‌کند و به تخت مینشاند، باید حامی‌ و نگهبان عوامل اصلی‌، یعنی‌ نخبگان الیگارشی اقتصاد کلان و استراتژیست‌هایشان باشد وگرنه در تاریخ، جایی‌ ندارد !

• طاهر

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۰:۱۰

  بله اوباما در تاریخ بزرگان و افراد شاخص امریکا جایی ندارد،هنرپیشه ای در نقش رئیس جمهور بود ؛در دوره او نفوذ و تسلط امریکا بعنوان ابرقدرتی که بطور مشخص از دیگران قدرتها بطور چشمگیربرجسته تر بود از میان رفت،عراق سوریه یمن و لبنان و.... از دست خارج شدند و او فقط ژست دمکراسی بخود میگرفت و خود را فه بزرگان امریکا میچسباند یا دوست داشت که آنگونه باشد،نظر جناب ایراندوست کاملا صحیح است. ولی دوست دارم یک مطلب را روشن کنم که اگر پشتیبانان بایدن هم همانهایی باشند که اِوباما را آوردند یعنی پلوسی یارانش به دولت جدید هم امیدی نخواهد بود مگر اینکه بایدن بواسطه سوابق و اعتبارش در جامعه و محافل امریکا سباسی امریکا مستقل تر از اوباما عمل کند

• ظاهر

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۷:۱۱

  خطاب به طاهر در جامعه ای امروزی آمریکا اوباما حداقل آنقدر شخصیت عظیم و بزرگی هست و در بین مردم آمریکا محبوبیت و مقبولیت دارد که کتابش را میلیونها میلیون آمریکایی خریده و مطالعه می کنند. و شاید از آن مهمتر اینکه اوباما در مقایسه با رئیس جمهوران جمهوریخواهی که قبل و بعد از او آمدند, حداقل سواد کتاب نوشتن را دارد. توانایی ی که در مورد بوش و ترامپ مطمئنا وجود ندارد. اوباما همچنین کسی بود که جهان را از یک رکود عظیم اقتصادی نجات داد. اما برای ایرانیان نژاد پرست, یک سیاه آمریکایی هیچگاه "یک آمریکایی واقعی" نیست. کسانی نیز که مسئول به قدرت رساندن اوباما و بایدن هستند, نه سخنگوی مجلس امریکا, بل مردم آن کشور و جامعهء مدنی آمریکایی است. اما در یک ذهنیت فاشیستی, که هنوز زندانی در فرهنگ سیاسی جنگ سرد قرن بیستم است, جامعهء مدنی معادله ای چند مجهولی است که هیچگاه قابل درک نمی باشد. تقلیل دادن ۸۰ میلیون رای مردم آمریکا به "پلوسی و یارانش" فقط نمایانگر این است که شبکهء تلویزیونی فاکس چقدر در شستشوی مغزی سلطنت باختگان "عزیز " موفق بوده است.

• سعید

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۷:۲۶

  حمید جان واقعا راست میگی این شاه بدبخت کم خرج اصلاح و کیفیت بخشی به نظام آموزشی نکرد, اما مگر کسی به یادش میاد؟! مثل تمام آن بودجه های کلان و هنگفتی که خرج و صرف جشنهای ۲۵۰۰ سالهء شاهنشاهی شد, این همه سران کشورها را از تمام دنیا به ایران آوردند, در آن چادر های سوپر مدرن دولوکس, ایر کاندیشن. تا دو سال بعد از آن هم هی بچه مدرسه ی ها را میبردن و فیلم مراسم جشن های ۲۵۰۰ سالهء شاهنشاهی نشانشان میدادند که هیچکس از یاد نبره که "کوروش آسوده بخواب, زیرا که ما بیداریم" یعنی چه! یا آنهمه تانک های سوپر مدرن چیفتن از انگلستان. فکر می کنید اینهمه ابزار آلات پیشرفتهء جنگی در اصلاح و کیفیت بخشی به نظام آموزشی موثر نبود؟ "عاری از مهر" کجایی که یادت بخیر. کوروش کبیر تو هم آسوده بخواب که "عاری از مهر", گلاب به روتون, گلاب به روتون, تِر تِر تِر. گل کاشت و رفت!

• دخو

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۷:۴۴

  ایران دوستان عزیز از یادشان میرود که اوباما فارغ التحصیل هاروارد بود و نه "استاد" در آنجا. در حقیقت امر اوباما در هیچ دانشگاهی "استاد" و "پروفسور" به مفهوم دقیق آکادمیک که در آمریکا مرسوم است نبود. فقط در دانشگاه شیکاگو با سمت "مدرس" Lecturer استخدام شده بود. از روز اول هم معلوم بود که سیاستمداری نئولیبرال و حافظ سیستم است. شعار کارزار انتخاباتی وی نیز هیچگاه Change نبود, بلکه امید Hope می بود. مانند آن پوستر معروفی که ازش استفاده میکردند. ثبت و بقای جایگاه اوباما در تاریخ, چیزی است مانند ثبت و بقای جایگاه فرانکلین دلانور روزولت (البته در سطحی پایینتر از روزولت), بمثابه سیاستمداری که سیستم جهانی سرمایه داری را از یک رکود اقتصادی عظیم جهانی Great Depression نجات داد. پارادکس قضیه شاید در این باشد که اوباما با تمامی اشتباهات و محدودیت های طبقاتی و معرفتی اش, خواهان رفع تحریم (که دودش عمدتا به چشم مردم عادی در ایران می رود) بود و هست. اما ایران دوستان دو آتشهء "میهنپرست" ما در مقایسه با سیاستمدارن آمریکایی کاسه داغتر از آش هستند و به چیزی غیر از تحریم های فشار حد اکثری راضی نمی باشند!!! نتیجه اخلاقی داستان: اوباما در مقایسه با ایران دوستان "عزیز" ما مقداری ایرانی تر و انسانی تر تشریف دارد.

• رضا

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۱۲:۵۲

  آقای اوباما خوب بود در کتاب خودش اشاره می‌کرد که چگونه میلیاردها دلار پول نقد را با هواپیما برای پدرخوانده تروریسم و بنیادگرایی فرستاد و چگونه با این پول‌ها به رشد تروریسم در منطقه و سرکوب مردم ایران توسط جنایتکاران خامنه‌ای کمک کرد آقای اوباما در تمام جنایاتی که بطور خاص در سوریه و ایران پیش آمده است شریک است اما در کتابش اشاره‌ای نکرد که چگونه دست بشار اسد را در کشتار کودکان سوریه باز گذاشت.

• داریوش

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۱۸:۲۲

  با نظر ظاهر موافقم. هرچند سیاست خارجی اوباما مشکلاتی داشت، نام او به عنوان یکی از محبوب ترین و موثرترین رئیس جمهور های آمریکا ثبت خواهد شد. وضعیت کنونی ایران بیش از همه، نتیجه ی عملکرد و تفکر خود ایرانهاست و مسول دانستن دیگران فقط شانه خالی کردن از مسوولیت های خودمان است.

• دخو

  ۱ آذر ۱۳۹۹، ۱۹:۳۷

  سلطنت باختگان سنتا از عقده ای تاریخی بابت سرنگونی شاه رنج میبرند, و در این راستا هنوز کینه ای سخت از کارتر و دمکراتها (و مردم ایران) در سینه دارند. شاید بدین دلیل است که از یاد میبرند چگونه آخوندها و ریگان در نگاه داشتن گروگانهای آمریکایی تا پیروزی ریگان توافق کردند. چگونه جمهوریخواهان به ج.ا. اسلحه رساندند. چگونه حملات نظامی آمریکا در دوران جمهوریخواهان به افغانستان و عراق و اشغال نظامی ایندو کشور بزرگترین کمک به ج.ا. اسلامی بود. و از همه مهمتر سلطنت باختگان از یاد می برند که آمریکا هیچ وقت یک دیکتاتور را خریداری نمی کند, بلکه همواره سرگرم کرایه کردن و استفاده کردن مرحله ای از یک دیکتاتور است, تا دوران مصرفش به سر آید و آمریکا مجبور به کرایه کردن دیکتاتور بعدی شود!

• طاهر

  ۶ آذر ۱۳۹۹، ۲۲:۳۰

  پاسخ خطابه جناب آقاي ظاهر بهتر است پاسخها را به موارد مطروحه ايشان از آخر به اول بدهيم 1- تقليل راي 80 ميليوني مردم آمريكا به پلوسي ويارانش را شما ميفرماييد،بنده چنين نظري نداده بودم،خوب ميدانيم راي بايدن مربوط به پايگاه حزب دمكرات آمريكاست كه پلوسي ويارانش صحنه گردانان اين كارزار بوده وكنار گذاشتن ناگهاني سندرز و ديگر نامزدهاي دمكرات به صلاحديد و نفوذ ايشان بود البته همين وضعيت در حزب جمهوري هم بدترش برقرار بود و اجازه ندادند شخصي معتبرتر از ترامپ كانديد شود تا اعتبار جمهوري خواهان تا اين حد نزول نكند،مردم آمريكا هم راي ميدهند ولي رقابت بين تاييدشدگاني انجام ميشود كه سران اين دوحزب در نهايت ارايه خواهندكرد. 2- نظرمن در مورد باند تماميت خواه جناح چپ(دمكراتها) درهدايت سياست حزب دمكرات بود كه فضايي براي همكاران ميانه رو آنها باقي نگذارده ، ابراز اميدواري كرده بوديم كه بايدن بواسطه سوابقش مستقل تر از اوباما باشد و آلت دست ايشان نباشدچون خودش در سياست واجتماع آمريكا شاخص است، ذهنيت فاشيستي،فرهنگ سياسي جنگ سرد ودرك نكردن معادله چند مجهولي جامعه مدني در كجاي اين نظربنده ميگنجد،از قضا فكر ميكنم تحمل نكردن افكار ناموافق و بيصبري در وارد آوردن اتهام به دگر انديشان فكري بيشتر با اين مقولات سازگار است.متاسفانه ازپس فرداي انقلاب سرخ وسياه در اين سرزمين وارد آوردن القاب گوناگون به ناموافقين رونق گرفته و كسي هم بابتش شرمي ندارد.اگر نظري داده ميشود همان را نقد كنيد سلطنت طلب بودن،سكولار بودن وليبرال بودن و چپ وراست بودن موجب سر افكندگي و ناكارآمدي نيست،مهم سوابق، عملكرد و ارائه دستوري عملي است كه اعتبار،رفاه وسعادت ايرانيان را تضمين كرده و مردم از اين جهت رضايتمند باشند،من سلطنت طلب نيستم اما اگر مردم با چنين شرايطي راضي باشند يك تجربه و آزمودگي چهل وچند ساله را دارند وبايد به راي آنها احترام بگذاريم،ما تا زماني كه اين فشار ومحدوديت نظرخواهي ورسانه اي ورقابت بين احزاب آزاد وجود ندارد چه اطلاعي از خواست مردم داريم؟ 3- اوباما اگر سفيد نباشد سياه هم نيست و امثال ايشان كه در مناصب قدرت ومنزلت در آمريكا قرار گرفته اند به وفوراست و براي بسياري در آمريكا قابل احترامند از جمله ميتوان به كالين پاول و خانمهاي رايس اشاره كرد بحث ما عملكرد او بود و نتايج 8 سال دوره منفعلانه رياست جمهوري او دروادادن ميدان به تروريسم و هرج ومرج در منطقه بنام دمكراسي و گرفتن ژستهاي چون خطيب وناجي بشر در دانشگاه قاهره،وقايع دوران پس از اين روز بخوبي نشان داد كه دراو اصلاً در حدود اين كارها نبود واتفاقا ميدان را به آشوبگران منطقه واگذارد. 4- اوباما كار بزرگي در مورد اقتصاد نكرد،يعني آنطور كه فرموديد ناجي اقتصاد دنيا نبود،بهتر است هر واقعيتي را در حد خودش ديد، بحراني كه فرموديد مربوط به فساد شركتها ومنفعت طلبي افراد ذي نفوذ در اقتصاد آمريكا بود، يك مشكل داخلي بود كه مربوط به شركتها و املاك ،بانكها و...بود كه ارقام و ارزشهاي كاذب را به افتصاد وارد كرده بودند (مانند بورس ايران)والبته بروي اقتصاد و ارزش اوراق آمريكا نزد ديگر كشورها اثر گذار بود و بازار جهاني را مشوش كرد اوباما با تزريق بودجه دولتي اين ناهنجاريها را برطرف و اين خسارت را جبران كرد. 5- نكته اي كه مايلم در خاتمه عرض كنم اين است: اين كه كسي كتاب بنويسد و يا ميليونها فروش داشته باشد يا فارغ التحصيل فلان دانشگاه باشد نميتواند آثاري را در خلق سعادت ورفاه براي مردمش ايجاد كند بسيارند از اتفاق كه آنچنان با سواد هم نبوده اند ولي زيرك و كاردان بوده و در آينده مردمان خود وديگران تاثيرات بسزايي داشته اند، همه سياستمداران آمريكا از ريگان وجان بولتون گرفته تا كلينتونها واوباما كتاب نوشته وفروش ميليوني هم داشته اند،كتابها را هم موافقين وهم ناموافقين ميخوانند و نشاندهنده شاخص خاصي در اعتبار و محبوبيت اجتماعي نيست،ضمن آنكه به عرض ميرسانم جرج بوش هم كتاب دارد وبيسواد نيست ،قبل از رياست جمهوري هم فرماندار بود وهم در جواركسي بوده (پدرش)كه سالها در سياست وجامعه آمريكا از جواني تا رياست جمهوري حضور داشته،علي الاصول اين همجواري و كسب دانش بسيار معتبر از مدارك دانشگاهي است،ضمن اينكه ايشان هم تحصيلكرده دانشگاه هستند و مقايسه ايشان با ترامپ .... نميدانم چطور بگويم.ممنون