آغاز تابستان و شدت گرفتن بحران بیآبی در غیزانیه
یک سال از بحران بیآبی و اعتراض مردم به قطعی آب آشامیدنی در غیزانیه، بزرگترین منطقه نفتی اهواز میگذرد. اعتراضی که با شلیک گلولههای ساچمهای به سمت معترضان و دستگیری دو معترض سرکوب شد. عکس: مهدی پدرام خو
در آستانه تابستان داغ جنوب ایران، به دلیل نبود آب شرب در غیزانیه آبرسانی به وسیله تانکر انجام میشود. بخش غیزانیه در خوزستان تنها منطقه ملتهب و بیآب نیست. در سایر روستاها نیز آب به دلیل افت فشار سهمیهبندی است.
استان خوزستان، به عنوان منبع اصلی درآمد نفتی ایران از محلهای اصلی تامین بودجه کل کشور است. اما در شهرها و روستاهای خوزستان، ثروت نفتی به جای انعکاس در معیشت مردم، بر زندگی روزمره آنها سنگینی میکند. نیروهای امنیتی نیز هر اعتراضی را بهشدت و غالبا با زدن برچسبهای قومیتی و نژادی سرکوب میکنند.
غیزانیه بزرگترین بخش اهواز است و ۸۳ روستا و بالغ بر ۲۵ هزارنفر جمعیت در آن ساکناند که بهرغم بیآبی و محاصره درمیان چاههای نفتی و خطوط انتقال نفت، از راه کشاورزی و دامداری معیشت خود را تامین میکنند. غیزانیه در حاشیه بیش از ۳۰۰ تا ۴۰۰ چاه نفت (متعلق به شرکتهای نفت و گاز کارون و مارون، شرکت ملی حفاری ایران، پتروشیمی مارون و پتروشیمی رازی)، و درمسیر تزانزیت بنادر ایران قرار دارد.
نظرها
رضا
متاسفم از این شنیدن این واقعیتهای فاجعه آمیز! اما جای خوشحالی دارد که رادیو زمانه در جایگاه درست خود، به این نوع مطالب که درد مردمان است، نه درد نخبهگان به خوبی میپردازد. درود و خسته نباشید به دست اندرکاران و نویسنده ی محترم این نوشته و عکاسان این نوشته. و درودی خاص به جناب نیکفر عزیز که ذخیرهای از ذخایرِ پنهانِ این ملت فلک زده اند که در مدیریتشان به مردم واقعی جایگاهی داده اند؛ کاری بیطرفانه که بدیع است در کل رسانههای داخلی و خارج از کشور.