سازمان عفو بین‌الملل: اعدام آرمان عبدالعالی بار دیگر شقاوت نظام کیفری ایران را برجسته کرد
سازمان عفو بین الملل در بیانیه‌ای در واکنش به اجرای حکم اعدام آرمان عبدالعالی در زندان رجایی شهر کرج، اعلام کرد اعدامِ این زندانی ۲۵ ساله در سوم آذرماه جاری، برای جرمی که او در زمان وقوع آن کودک بوده، بار دیگر شقاوت نظام کیفری حاکم بر ایران را برجسته کرده است.
عفو بین‌الملل در بیانیه خود با انتقاد از اجرا شدنِ احکام «قصاص» در ایران، اعلام کرده است:
«مجازات مرگ، از جمله از طریق اعمال اصل قصاص، فارغ از ماهیت جرم صورت‌گرفته و شخصیت و ویژگی‌های مجرم، نقض حق حیات و بی‌رحمانه‌ترین، غیرانسانی‌ترین و تحقیرآمیز‌ترین نوع مجازات است و به ویژه وقتی در مورد کسانی که در زمان وقوع جرم کودک بوده‌اند (یعنی زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند) اعمال شود، نقض فاحش قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود.»
عفو بین‌الملل از دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، دفتر دبیرکل سازمان ملل، سازوکار‌های ویژه سازمان ملل، کمیته‌های ناظر بر معاهدات بین‌المللی در سازمان ملل، کشورهای عضو سازمان ملل و اتحادیه اروپا خواسته است تا در سطح بالاتر و جدی‌تری گفت‌وگوها و مکاتبات حقوق بشری خود را با مقامات ایران ادامه دهند و از آن‌ها بخواهند که مجازات اعدام صادر شده برای همه کسانی که در زمان وقوع جرم در سنین زیر ۱۸ سال بوده‌اند را به یک مجازات جایگزین تخفیف داده و ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ را اصلاح کنند تا استفاده از مجازات اعدام علیه هر کسی که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال سن داشته تحت هر شرایطی و بدون دادن هیچ‌گونه اختیاری به قضات به طور کامل منع شود.
ایران اما در حالی یکی از کشورهای اعدام‌کننده افراد به دلیل انجام جرم در کمتر از ۱۸ سالگی است که ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی، مصوب سال ۱۳۹۲ به قضات این اختیار را می‌دهد تا برای کودکانی که ماهیت جرم یا حرمت آن را ندانند و درک نکنند، حکم اعدام صادر نکنند.
همچنین بر اساس کنوانسیون بین المللی حقوق کودک که به امضای دولت ایران هم رسیده، اعدام افرادی که پیش از رسیدن به سن قانونی مرتکب جرم می‌شوند، اکیدا ممنوع اعلام شده است.
آرمان عبدالعالی، در اسفندماه ۱۳۹۴ و در ۱۷ سالگی، به اتهام قتلِ غزاله شکور محاکمه و به اعدام محکوم شده بود. بر پایه اعلام خانواده این زندانی، در حالی که جسد مقتول هیچ‌گاه پیدا نشد و شواهدی دال بر زنده بودن او هم وجود داشت، نهادهای امنیتی با انتقال آرمان به سلول انفرادی و اعمال شکنجه‌های فیزیکیِ شدید، او را وادار به اعتراف به قتل کردند.
آرمان پیش از اجرای حکم اعدام به سازمان حقوق بشر ایران گفته بود از نظر او دست‌هایی در کار است که حقیقت پرونده هرگز روشن نشود.
کامیار علی عبدالعالی، پدر آرمان هم به سازمان حقوق بشر ایران گفته است:
«دو شاهد داشتیم که غزاله را پس از تاریخی که می‌گفتند به قتل رسیده، دیده بودند. آن را به دادگاه ارائه کردیم ولی با تمسخر گفتند با پنج‌هزار تومان هم می‌شود شاهد خرید. خب! دست‌کم بررسی می‌کردید، یا راست می‌گفتند یا دروغ، که روشن می‌شد. آرمان را به دار کشیدید اما اگر روزی غزاله پیدا شود چه خواهید کرد؟ این است دستگاه عدالت علی؟»
بر پایه اعلام این سازمان، آرمان عبدالعالی دومین کودک-مجرمی است که طی سال جاری، حکم اعدام او به اجرا درآمده است.
آرمان در ماه‌های گذشته دست‌کم شش بار برای اعدام به سلول انفرادی منتقل شد اما در نتیجه فشار افکار عمومی و پیگیری خانواده‌اش، اجرای حکم اعدام او به تعویق افتاد.
سازمان عفو بین الملل پیش از اعدام آرمان، در بیانیه‌ای اعلام کرده بود که دادگاه‌های ایران او را بر خلاف قوانین بین‌المللی و تعهدات ایران تحت کنوانسیون حقوق کودک و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به مجازات اعدام محکوم کرده‌اند.
در همین زمینه:
نظرها
نظری وجود ندارد.