نظرسنجی زمانه به مناسبت روز جهانی کارگر: در مورد مشکلات و مبارزات کارگران چه فکر می‌کنید؟
نظر شما در مورد مطالبات معیشتی و صنفی کارگران و سازماندهی آنها برای پیگیری این مطالبات چیست؟ کدامیک ریشه اصلی مشکلات اقتصادی کارگران در ایران امروز است: نظام اقتصادی رانتی و انحصارگرا، سیاست‌های نئولیبرالیستی یا تحریم‌های تحمیل‌شده بر اقتصاد ایران؟ حداقل دستمزد کارگران چه قدر باید باشد؟ بهترین شکل سازماندهی کارگری در ایران امروز چیست؟ در شرایط کنونی، چه قدر امکان برگزاری اعتراضات مشترک و هماهنگ میان کارگران بخش‌های تولیدی، خدماتی، معلمان و بازنشستگان وجود دارد؟
همزمان با اول ماه مه روز جهانی کارگر، موضوع نظرسنجی جدید زمانه «مشکلات و مبارزات کارگران» است.
در یک سال گذشته، کارگران، معلمان و بازنشستگان در اعتراض به مشکل معیشتی و صنفی بارها دست به اعتراض زدند. مجموعه‌ای از بحران‌های درهم تنیده دریچه‌ها و روزنه‌های کار و بقای کارگران را بیش از پیش تنگ و مسدود کرده است.
میان سبد معیشت کارگران و حداقل دستمزد مصوب آنها شکافی عمیق وجود دارد. در شرایطی که تورم سفره کارگران را روز به روز کوچک‌تر میکند، حقوق بسیاری از آنها با تاخیر بسیار پرداخت می‌شود. کارگران پیمانی شهرداری در بعضی شهرها بیش از ده ماه مطالبه معوق مزدی دارند. موج بیکاری و اخراج کارگران، به ویژه پس از بحران کرونا، همچنان در حال پیش‌روی است. با گسترش تعداد کارگران قراردادی و پیمانی و شمار شاغلان در بخش‌های غیر رسمی، از جمله در پلتفرم‌های خدمات آنلاین، عدم‌امنیت شغلی به یک نگرانی عمده نیروی کار بدل شده و مثل خوره جسم و جان کارگران را می‌خورد و می‌تراشد. صندوق‌های بازنشستگی ورشکسته‌اند و نظام بیمه ناکارآمد و فرسوده است.
همه اینها در شرایطی است که امکان تشکل‌یابی صنفی مستقل از کارگران سلب شده و سایه سرکوب و فشار امنیتی و قضایی بر سر فعالان صنفی گسترده است. زبان حکومت در قبال کولباران و سوخت‌بران و کارگران مهاجر افغانستانی گلوله است.
علی‌رغم سرکوب، کارگران معترض از پا نیافتاده‌اند. اعتصاب کارگران در هفت‌تپه، یکی از کانون‌های اصلی اعتراض کارگری در یک دهه گذشته، اعتصاب فراگیر کارگران پیمانی نفت، تجمعات سراسری و پرشور معلمان و اعتراضات هفتگی بازنشستگان نمونه‌های عمده اعتراضات کارگری در یک سال گذشته بودند.
نظر شما در مورد مطالبات معیشتی و صنفی کارگران و سازماندهی آنها برای پیگیری این مطالبات چیست؟ کدامیک ریشه اصلی مشکلات اقتصادی کارگران در ایران امروز است: نظام اقتصادی رانتی و انحصارگرا، سیاست‌های نئولیبرالیستی یا تحریم‌های تحمیل شده بر اقتصاد ایران؟ حداقل دستمزد کارگران چه قدر باید باشد؟ بهترین شکل سازماندهی کارگری در ایران امروز چیست؟ در شرایط کنونی، چه قدر امکان برگزاری اعتراضات مشترک و هماهنگ میان کارگران بخش‌های تولیدی، خدماتی، معلمان و بازنشستگان وجود دارد؟
بنیاد رسانه‌ای زمانه از شما دعوت میکند برای پاسخ به این سوالات در نظرسنجی پیش‌رو شرکت کنید.
◄ برای شرکت در این نظرسنجی اینجا کلیک کنید.
تا عصر پنج‌شنبه ۱۵ اردیبهشت برابر با ۵ ماه مه فرصت دارید در این نظرسنجی شرکت کنید.
پنل نظرسنجی “زمانه” می‌خواهد با رجوع مستقیم به شما دیدگا‌ه‌های مختلف‌تان را در مورد مسئله‌های مهم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بازتاب دهد.
پرسش‌ها و پیشنهادهای خود را از طریق panel@radiozamaneh.com با ما در میان بگذارید.
◄ برای عضویت در پنل نظرسنجی زمانه اینجا کلیک کنید.
نظرها
نظری وجود ندارد.