من هم اعتصاب غذا می‌کنم: اعتصاب غذای گروهی از فعالان صنفی در اعتراض به پرونده‌سازی‌های امنیتی
اسکندر لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در اعتراض به سناریوسازی دستگاه‌های امنیتی و بازجویی‌های مکرر با هدف اعتراف‌گیری اجباری، از چهار روز پیش در زندان دست به اعتصاب غذای خشک زده است. روز پنج‌شنبه ۱۲ خرداد، ده‌ها معلم و فعال صنفی در اعتراض به پرونده‌سازی امنیتی برای فعالان صنفی اعلام اعتصاب غذای تر کردند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که تا تعیین وضعیت اسکندر لطفی به اعتصاب غذا ادامه خواهند داد.
اعتصاب غذا در همبستگی با اسکندر لطفی
ده‌ها معلم و فعال صنفی در هفته‌های اخیر احضار و یا در هجوم مأموران امنیتی به منازلشان دستگیر و زندانی شده و برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار دارند. اسکندر لطفی (کاک سوران)، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در اعتراض به سناریوسازی دستگاه‌های امنیتی و بازجویی‌های مکرر با هدف اعتراف‌گیری اجباری، از چهار روز پیش در زندان دست به اعتصاب غذای خشک زده است. روز پنج‌شنبه ۱۲ خرداد، ده‌ها معلم و فعال صنفی در اعتراض به پرونده‌سازی امنیتی برای فعالان صنفی اعلام اعتصاب غذای تر کردند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که تا تعیین وضعیت اسکندر لطفی به اعتصاب غذا ادامه خواهند داد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در بیانیه‌ای اعلام کرد که شماری از معلمان و فعالان صنفی تصمیم گرفته‌اند از پنج‌شنبه ۱۲ خرداد دست به اعتصاب غذا بزنند.
گروه اول از فعالان صنفی و معلمانی که امروز اعتصاب غذا را آغاز کرده‌اند در بیانیه خود نوشته‌اند:
«ما فعالان صنفی از صبح ۱۲ خرداد دست به اعتصاب غذا می‌زنیم و تا پایان در کنار سوران عزیز می‌مانیم. از همه کنشگران صنفی می‌خواهیم با حمایت از سخنگوی صادق شورای هماهنگی و دیگر معلمان زندانی مانع انجام پروژه‌های غیرقانونی علیه آن‌ها گردند. امیدواریم صدای حق‌خواهی مسالمت‌آمیز ما به گوش‌هایی که تا به امروز با نشنیدن نصایح معلمانه موجب فجایع بسیار شده‌اند، رسانده و شنیده شود و با تغییر رویکردها فصلی تازه در فضای کشور و جامعه معلمی بگشایند و چشمه امید را در شوره‌زار یأس کنونی جاری سازند.»
امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از:
محسن عمرانی (بوشهر)، محمدرضا رمضان‌زاده (خراسان شمالی)، عزیز قاسم‌زاده (گیلان)، طاهر قادرزاده (کردستان)، عبدالله رضایی (هرسین)، رضا مسلمی (همدان)، آمانج امینی (کردستان)، مرتضی الیاسی (لرستان)، پروین اسفندیاری (تهران)، اصغر حاجب (بوشهر)، خان عزیز اسماعیلی (اسلام‌آباد غرب)، یعقوب یزدانی (خراسان شمالی)، اردشیر صیادی (بوشهر)، وحید میرشکار (تهران)، ولی میرزا سیدی (تهران).
ساعاتی بعد گروه دیگری از معلمان و فعالان صنفی در شهرهای مختلف اعلام اعتصاب غذا کردند که عبارتند از:
پروین سلیمی، مرضیه طلائی، شهرزاد قدیری، مهدی فتحی، محمود ملاکی، احمد قادری، زینب سپهری، صلاح آزادی، محمد حسن پوره، معصومه دهقان، فرزانه داوودپور، فرامرز خداشناس، شهریار نادری، و محبوبه فرحزادی.
زندان و شکنجه، تنها پاسخ به مطالبات اجتماعی
در حالی که موج تجمع و اعتراض به تحمیل وضعیت معیشتی هولناک به حقوق‌بگیران و اقشار آسیب‌پذیر، و سلب حقوق پایه‌ای مردم شهرهای مختلف کشور را فراگرفته و فروریزی برج متروپل آبادان که مرگ ده‌ها نفر را در پی داشت، به نماد فساد، رشوه‌خواری و ناکارآمدی حاکمان تبدیل شده است، دستگاه‌های امنیتی و قضایی که گمان می‌کنند می‌توان با حبس فعالان شناخته‌شده صنفی از پیوستن گروه‌های مختلف معترض به یکدیگر جلوگیری و اعتراضات را خاموش کرد، موج گسترده دستگیری و فعالان صنفی و اجتماعی و صدور احکام زندان با پرونده‌سازی امنیتی را علیه آن‌ها گسترش داده‌اند.
محمد حبیبی، جعفر ابراهیم‌زاده، رسول بداقی، شعبان محمدی، مسعود نیکخواه و چندین معلم دیگر بازداشت شده‌اند. رضا شهابی و حسن سعیدی از سندیکای شرکت واحد، آنیشا اسدالهی و کیوان مهتدی از دیگر بازداشت‌شدگان هستند. دیدار فعالان صنفی با دو سندیکالیست فرانسوی که در سفر توریستی به ایران دستگیر شده‌اند، بهانه پرونده‌سازی امنیتی و متهم کردن آن‌ها به اقدام «علیه امنیت ملی» شد.
اسکندر لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان یکی از بازداشت‌شدگان است که در اعتراض به تمدید بازداشت خود توسط بازپرس شعبه اول و موافقت دادستان مریوان از نهم خرداد دست به اعتصاب غذای خشک زده است.
سه‌شنبه ۱۰ خردادماه، معلمان استان کردستان در اعتراض به تمدید بازداشت اسکندر لطفی و همچنین بازداشت شعبان محمدی و مسعود نیکخواه مقابل اداره آموزش و پرورش سنندج تجمع اعتراضی برگزار کردند. این تجمع خود به دستگیری یک فعال صنفی معلمان انجامید.
«منتظر طوفان بعد از این سکوت باشید»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان پس از حمله نیروهای انتظامی و امنیتی به تجمع معلمان در سنندج، با انتشار بیانیه‌ای تحلیلی ضمن اعلام همدردی با بازماندگان فاجعه ریزش ساختمان متروپل در آبادان، خواستار رسیدگی فوری به پرونده مقصران این فاجعه شد و در انتقاد به سیاست پولی‌سازی آموزش که روزبه‌روز بخش‌های بیشتری از فرزندان خانواده‌های کم‌برخوردار را از آموزش محروم می‌کند، نوشت تجمعات معلمان که در سال جاری به بیش از ۱۵۰ شهر گسترش یافت در اعتراض به بی‌عدالتی و تبعیض و فساد و تباهی است. در این بیانیه که به تاریخ ۱۰ خرداد منتشر شده، آمده است:
«در این آخرین روزهای سال تحصیلی بسیاری از معلمان حق‌گو به دلیل حضور حق‌خواهانه، قانونی، مسالمت‌آمیز و مدنی در زندان به‌سر می‌برند و تاوان پیگیری خواسته‌های یک میلیون و ۶۰۰ هزار معلم شاغل و بازنشسته را می‌پردازند. آنچه که این معلمان مطالبه می‌کردند چیزی جز خواسته‌های معلمان و البته همه ایرانیان نبوده و نیست؛ خواسته‌هایی همچون داشتن یک زندگی آبرومندانه و بدون دغدغه‌های اقتصادی، اجرای بی‌کم‌وکاست لایحه رتبه‌بندی، اجرای قانون همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلین، ارائه آموزش غیرایدئولوژیک، اجرای اصل ۳۰ قانون اساسی و فراهم‌شدن آموزشی رایگان، عادلانه و کیفی برای همه فرزندان ایران و… اما پاسخ حاکمیت به این خواسته‌های قانونی و مدنی چه بود؟ زندان‌های درازمدت، بازداشت‌ها و پرونده‌سازی‌های غیرقانونی، تشکیل دادگاه‌های نمایشی و سناریوسازی‌های مضحک و نخ‌نما آن هم برای چند ده نفر از شریف‌ترین معلمان کشور که به اذعان دوست و دشمن از پاک‌ترین شهروندان کشور به‌شمار می‌آیند.»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در اعتراض به دستگیری معلمان و اعمال فشار بر آن‌ها به حکومت هشدار داده بود سکوت معلمان پایدار نخواهد بود «چرا که تداوم بازداشت‌ها و سرکوب‌های غیرقانونی؛ تعلیق آزادی همکاران‌مان و فشار و شکنجه برای اعتراف اجباری و پروژه‌های تکراری شما، نشان از عدم قانونمندی و حسن نیت شما مسئولین و نشنیدن فریاد همبستگی معلمان برای مطالبات فرهنگیان است. منتظر طوفان بعد از این سکوت باشید.»
سرکوب اعتراضات و دستگیری فعالان کارگری، معلمان و سایر فعالیت‌های اجتماعی در سطح بین‌المللی نیز موجی از همبستگی با دستگیرشدگان به‌راه انداخته است. سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری در اروپا و کانادا حکومت ایران را محکوم کرده و خواستار آزادی بی‌قیدوشرط دستگیرشدگان و به‌رسمیت شناختن حق اجتماع، اعتراض و ایجاد تشکل‌های صنفی مستقل شده‌اند.
پنج سندیکای فرانسوی نیز علاوه بر محکوم کردن حکومت ایران اعلام کرده‌اند که ۹ ژوئن / ۱۹ خرداد مقابل کاخ ملل در ژنو که نشست سالانه سازمان جهانی کار در آن در حال برگزاری است تجمعی در همبستگی با فعالان صنفی ایران و در اعتراض به موج جدید سرکوب در ایران برگزار خواهند کرد.
کنفدراسیون فرانسوی دمکراتیک کار (CFDT)، کنفدراسیون عمومی کار (CGT)، فدراسیون سندیکایی متحد (FSU)، اتحاد سندیکایی همبستگی و اتحاد ملی سندیکاهای خودگردان (UNSA) در فراخوان مشترک خود نوشته‌اند:
«جمهوری اسلامی ایران عضو سازمان بین‌المللی کار است و چندین مقاوله‌نامه این نهاد جهانی را امضاء کرده بی‌آن‌که به تعهدات خود عمل کند. ما برای پشتیبانی از فعالان کارگری و معلمان بازداشت‌شده در ایران و درخواست آزادی بی‌درنگ آنان تجمعی سازماندهی می‌کنیم.»
نظرها
نظری وجود ندارد.