دهمین روز اعتراضات: دانشگاهها باز به میدان آمدند و یزدیها غوغا کردند
حضور خیابانی معترضان در شهرهای ایران برای دهمین روز متوالی ادامه داشت؛ تجمعهای یزد چشمگیر بود و در اصفهان و تبریز و شیراز و تهران، دانشجویان در صحن دانشگاهها تجمع و تظاهرات اعتراضی برگزار کردند.
در ۱۰ روز گذشته که در دستکم ۹۰ شهر و در ۳۰ استان ایران اعتراضات به قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی ادامه داشته است، دانشجویان در صحن دانشگاهها محکم در کنار معترضان خیابانها ایستادهاند.
در حالی که روزنامههای حکومتی مانند تسنیم و مشرق نیوز مدام با خبرهای دستگیری معترضان در ایران در مورد قدرت یگان ویژه سرکوب مینویسند، اعتراضات همچنان برای دهمین شب متوالی از جمله در تهران، کرج، یزد، ساوه، دیواندره، سردشت، سنندج، مروان، قروه، برازجان، کرمانشاه و بابلسر برقرار بود.
تجمعها نه تنها محلهمحورتر شده بلکه چرخشیتر هم شده است. در شهرهای بزرگ و کوچک ایران، تجمعها در سطح محلات میچرخند و بهاینترتیب نیروهای سرکوب را حداقل برای چند ده دقیقه جا میگذارند و سرگردان میکنند.
تاکنون بیش از ۹۰ شهر به اعتراضات پیوستهاند: وقتی بابل را سرکوب میکنند، روز بعد بابلسر به خیابان میآید؛ وقتی شاهینشهر و قزوین را سرکوب میکنند، شب بعد اصفهان و یزد به خیابان میآیند.
شب چهارم مهر، حضور معترضان بهویژه در شهر یزد چشمگیر بود. معترضان در تجمعهایی که بهوضوح حضور زنان در آن چشمگیر بود شعار «ما همه مهسا هستیم» دادند و روسریها را در آسمان شب چرخاندند. اگر زنی حجاب درمیآورد، همراهش سوت و کف و بوق ممتد ماشینها به نشانه حمایت بود.
تظاهرات در یزد:
بیشتر تجمعها در نزدیکی بلوار دانشگاه، منطقه ملاصدرا، و منطقه اطلسی بود. شعارهای یزدیها از این قرار بود:
امسال سال خونه، سید علی سرنگونه
ایرانی میمرد، ذلت نمیپذیرد
مجتبی بمیری، رهبری رو نبینی
خامنهای قاتله ولایتش باطله
ما بچههای جنگیم، بجنگ تا بجنگیم
تشویق زنانی معترض در یزد:
در ساوه تجمعی برگزار شد که در آن چند زن روسریها را برداشتند و برای آنها کف و سوت زدند. در بابلسر تجمع مشابهی با حضور زنان برگزار شد. در بابلسر مردم شعار دادند: «جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم»
در رشدیه تبریز فضا امنیتی بود و نیروهای سرکوب به سمت معترضان شلیک میکردند. در ویدئوهای تبریز صدای انفجار و شلیک گلوله میآید.
در کرج همچنان جو امنیتی برقرار است و منابع زمانه خبر از دستگیریهای گسترده در فردیس میدهند. بااینحال تجمعها پراکنده در کرج برگزار شد. آنجا که سرکوب بیشتر است، مردم به پشت پنجره آپارتمانهای خود رفتند. در گوهردشت و فردیس مردم از خانههایشان شعار دادند: «مرگ بر دیکتاتور».
در اراک هم تجمع پراکندهای برقرار بود که در آن شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» سر داده شد.
دانشگاهها در خط مقدم تجمعها در روز روشن
اولین تظاهرات تهران از صحن دانشگاه تهران آغاز شد. پس از آنها بیش از۴۰ دانشجوی این دانشگاه بازادشت شدند. در ۱۸ دانشگاه دیگر ایران هم دانشجویان تظاهرات و تجمعهایی با شعارهای در مخالفت با حجاب اجباری و دیکتاتوری برگزار کردند.
شامگاه چهارم تیر، دانشجویان فعال صنفی دانشگاه تهران بیانیهای منتشر کردند و در آن خطاب به دانشجویان، استادان و کارکنان و فعالان صنفی دانشگاهها خواستند که به اعتصاب سراسری بپیوندند.
در این بیانیه آنها نوشتند:
امروز که ردِ تاریخ بر خیابان است، تاریخِ مبارزه با ستم، شوریدن علیه تباهی، جنگ با «فقر و فساد و بیداد» برای «نان، کار، آزادی و پوشش اختیاری» امروز که فریاد «نه روسری، نه توسری» از تاریخ سر برآورد و با آمیختن با فریاد اکنونیِ «آزادی و برابری»، راه آینده را نوید میدهد.
در بیانه آمده که دانشجویان به سرکوب و شرکت در کلاسهای مجازی نه میگویند، و «در کنار دیگر صنفها به فراخوان اعتصاب سراسری پیوسته و از شرکت در کلاسهای مجازی خودداری میکنیم.»
تا کنون دانشجویان دستکم ۲۴ دانشگاه ایران فراخوان دادهاند و گفتهاند سر کلاسها چه مجازی و چه حقیقی حضور نخواهند یافت.
تظاهرات در دانشگاه تربیت مدرس تهران:
برخی از استادهای دانشگاه تهران هم از فراخوانهای دانشجوها حمایت کردهاند و به اعتصاب پیوستهاند، از جمله مریم کشکولینیا (استاد دانشکده تجسمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران)؛ لیلی گلهداران، پدرام محمدی، کیوان سررشته، میلاد شجره و مهام میقانی (اساتید دانشکده هنرهای نمایشی هنرهای زیبا)؛ و آذین موحد (استاد موسیقی دانشگاه تهران).
غلامرضا شهبازی استاد رشته نمایش در دانشگاههای هنر و سوره هم از فراخوان دانشجویان حمایت کرده و علیرضا بحرینی، استاد ریاضی دانشگاه شریف هم گفت است تا آزادی همه دانشجویان کلاس برگزار نمیکند.
در روز چهارم تیرماه دانشجویان دانشگاه شیراز، اصفهان و تربیت مدرس تهران تجمع و تظاهرات برگزار کردند. شعار زن، زندگی، آزادی در هر سه دانشگاه شعار کلیدی بود. در شیراز دانشجویان همچنین شعار دادند که: «اغتشاشی در کار نیست، ما اعتراض داریم.»
ویدئویی از اعتصاب دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان روز چهار مهر منتشره شده که در آن زنان و مردان دانشجو شعار «زن، زندگی، آزادی» میدهند.
در دانشگاه تربیت مدرس تهران، دانشجویان شعار دادند:
دانشگاه آزاد است، بنیادتان بر باد است
استاد، دانشجو، اتحاد، اتحاد
دانشجویی زندانی آزاد باید گردد
دانشجوی باغیرت، حمایت حمایت
فریاد زن، زندگی، آزادی در دانشگاه صنعتی اصفهان:
ویدیویی که در شبکههای اجتماعی منتشرشده که نشان میدهد که دانشجویان دانشکده دندانپزشکی تبریز هم روز چهار مهر دست به اعتصاب و تجمع زدند.
حمله به دانشگاهها ادامه دارد و در روز چهارم مهر دستکم شش دانشجو در ایران دستگیر شدند. فضای دانشگاهها هم امنیتی است و در آن هم مأموران حراست و هم لباس شخصیها همهجا را میپایند.
به غیر از دانشجویان، بابک پاک نیا، میلاد پناهیپور، و سعید جلیلیان سه وکیلی که از جمله وکالت دانشجوهای زندانی و فعالان دانشجویی سابق را به عهده داشتند بازداشت شدند.
شورای صنفی دانشگاه امیرکبیر (پلیتکنیک) روز چهارشنبه با انتشار ویدیویی از پرتاب گاز اشکآور به محوطه خوابگاه شرفی دانشجویان نوشت.
تهدید معترضان در کردستان با نسبت دادن آنها به احزاب کرد
در سه روز گذشته روزنامههای حکومتی مدام معترضان کردستان را تهدید و آنها را مرتبط به احزاب کرد مخالف حکومت معرفی میکنند.
روزنامه حکومتی مشرق نیوز نزدیک به سپاه، از جمله این تهدیدها را در چهارم مهر تکرار کرد. مشرق نوشت که سپاه پاسداران به خاطر حمایت کومله و حزب دموکرات کردستان به مقرهای این گروهها در اقلیم کردستان عراق حمله پهپادی و توپخانهای کرده است.
با توجه به اینکه برخی از شعارها در اشنویه و شهرهای دیگر "بژی سوسیالیسم" و "بژی کاک فؤاد" (بژی به معنای زندهباد) بود مشرق نوشت: «دوران خیانت "قاسملوها" و "کاک فؤادها" بهپایان رسیده؛ هر ثانیه تحت رصد و زیر آتش خواهید بود.»
تماسهای اینترنتی با شهر اشنویه که در محاصره سپاه است، همچنان قطع است. در این شهر معترضان توانستند دستکم یک شب، نیروهای سرکوب را عقب برانند.
شبکه حقوق بشر کردستان میگوید که آنها خبر دارند که دستکم یکی از زخمیهای خیزش اخیر اشنویه در بیمارستان جانباخته است. عبدالسلام قادر گلوان، شهروند۲۳ ساله اهل اشنویه دوشنبه ۴ مهر به دلیل شدت جراحات دربیمارستان خمینیشهر ارومیه درگذشت.
تنها خبر رسمی، از سرهنگ یعقوب رشیدی. فرمانده سپاه اشنویه است میگوید سپاه با معترضان "برخورد قاطع" کرده است، چند نفر را دستگیر کرده و کنترل شهر را بهصورت کامل در دست گرفته است.
با وجود تهدیدهای سپاه و نسبت دادن اعتراضات شهرهای کردنشین به احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی، معترضان در شهرهای سنندج، مریوان، قروه، سردشت و کرمانشاه همچنان در شامگاه چهارم مهر به خیابان آمدند.
تجمع اعتراضی در شهر مریوان:
بر اساس تصاویر منتشر شده در شبکههای اجتماعی کرمانشاه در شامگاه چهارم مهر، میدان جنگ بود. در تمام ویدئوها صدای شلیک و تیراندازی میآید.
در سنندج معترضان محله به محله میروند. زنان همچنان در مرکزیت تجمعها هستند. آنها روسری برداشته و پارچهها را بالای سرشان میچرخانند. این حرکت حمایت معترضان را به همراه سوت و دست و بوق ممتد به همراه دارد. در برخی از تظاهراتها و تجمعها سنندج صدای تیراندازی میآید.
در مریوان دو زن که حجاب برداشتهاند در میان تجمع و ماشینها هم را در آغوش میکشند.
شبهای تهران و طنین «مرگ بر دیکتاتور»
اعتراضات تهران همچنان شبانهاند. اما در روز چهارم مهر یک زن با موهایی که بر آن روسری بسته نشده بود درحالیکه پلاکاردی در دست داشت در خیابان راهپیمایی تکنفره برگزار کرد. روی پلاکارد او نوشته شده بود: «اعتصاب سراسری».
در تهران محله نارمک و ستارخان همچنان محل درگیری با نیروهای یگان ویژه و لباس شخصیها بودند. شعارها همچنان در این محلات معطوف به مخالفت با نظام سیاسی و شخص رهبر جمهوری اسلامی است. از جمله «مرگ بر دیکتاتور» و «امسال سال خونه، سید علی سرنگونه».
در اکباتان معترضان شعار میدهند «مرگ بر خامنهای، لعنت بر خمینی»:
در پونک هم معترضان برای دومین شب متوالی به خیابان آمدند و شعار غالبشان «مرگ بر دیکتاتور» بود.
در محله صادقیه تجمعهای پراکندهای برگزار شد. شهروندان با شدت گیری سرکوبها به پشت پنجرههای آپارتمانهایشان رفتهاند و آنجا شعار میدهند. صدای زنان همچنان رسا شنیده میشود که شعار میدهند: «زن، زندگی، آزادی» و «مرگ بر جمهوری اسلامی».
اکباتان برای سومین شب متوالی به خیابان آمد و شعار داد: «مرگ بر خامنهای، لعنت بر خمینی». در اکباتان مردم از پنجرهها خیابان و محوطه شهرک را میپایند و بلند داد میزنند و به معترضان در محوطه هشدار میدهند که گارد ویژه از کدام سمت دارد میآید.
از تهران ویدئویی منتشرشده که میگویند تاریخ آن شب چهارم مهر است اما مشخص نیست کدام محله است. در آن جوانان فریاد میزنند: تا انقلاب نکردیم؛ به خونه برنگردیم.
نظرها
نظری وجود ندارد.