گزارش رخدادها ــ جنبش قوی می‌شود، با ورود کارگران، گسترش مبارزات دانشجویی، ابتکارهای تازه

سه‌شنبه ۲۶ مهر: اعتراضات سراسری مردم ایران به قتل دولتی مهسا (ژینا) امینی به شکل‌های مختلفی ادامه یافت. در تهران، شهرک اکباتان باز هم سر به اعتراض برداشت. در کرج، شعارهای شبانه از خانه‌ها با هماهنگی و سازماندهی بیشتر به گوش می‌رسید.

در سقز و اهواز مبارزه و مقاومت در خیابان ادامه داشت. کارگران صنعتی در نیشکر هفت‌تپه در خوزستان اعتصاب‌شان را آغاز کردند.

در تهران در روز سه‌شنبه اعتراضات جمعی در دانشگاه‌ها آغاز شد. دانشگاه علامه طباطبایی تجمع پرشماری علیه حضور سخنگوی دولت، علی بهادری جهرمی، برگزار کرد و علیه او و دولتش شعار داد.

نیروهای امنیتی به نوبه خود به سرکوب خشونت‌بار و بازداشت‌های گسترده از دانش‌آموز گرفته تا دانشجو و کنش‌گر و هنرمند و ... ادامه دادند.

الناز رکابی با استقبالی گرم به ایران رسید

در اولین ساعت‌های روز چهارشنبه ۲۷ مهر، تجمع پرشماری در فرودگاه «امام خمینی» برای استقبال از الناز رکابی، صخره‌نورد تیم ایران شکل گرفت. رکابی در فینال مسابقات در کره جنوبی بدون پوشیدن روسری شرکت کرد. برخی از کاربران حاضر در فرودگاه، تعداد استقبال‌کنندگان را بیش از هزار نفر تخمین زدند.

در این مراسم، آنها که برای استقبال آمده بودند فریاد زدند: «الناز، قهرمان». اما شعارهای ضدحکومتی رایج در اعتراضات را ندادند. این ورزشکار در بدو ورود به مقابل دوربین رسانه‌های حکومتی رفت و پیامی که سابق بر این در اینستگرامش منتشر کرده بود را تکرار کرد: این که حجابش «سهواً» افتاده است. آنها که به استقبال الناز رکابی رفته بودند و دنبال‌کنندگان موضوع در شبکه‌های اجتماعی، معتقدند این روایت، روایتی است که امنیتی‌ها به این زن ورزشکار تحمیل کرده‌اند.

اهواز

ویدئوهای کوتاهی از اهواز نشان می‌داد که گروهی از معترضان در خیابان جمع شده اند. در یکی از ویدئوها راهپیمایان درخواست «حمایت» سر داده اند:

یکی از این ویدئوها مربوط به منطقه کوروش بود. معترضان شعار می‌دادند: ««مرگ بر دیکتاتور» و «حکومت بچه‌کش نمی‌خواهیم نمی‌خواهیم». ویدئوی کوتاه دیگری نیز در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که زمانه مستقلا قادر به تأیید آن نیست. شعار آن نیز مرگ بر دیکتاتور است:

همبستگی زنان بلوچستان

۲۶ مهر از بلوچستان دو ویدئو مضمون همبستگی زنان بلوچ بیرون آمد که تاریخ ضبط آنها ۲۵ مهر یعنی دوشنبه ذکر شده است.

در ویدئوی نخست، زنان بلوچ می‌گویند که اگر آنها به خیابان‌ها نمی‌آیند، به معنای عدم همبستگی نیست و آنها خود را همبسته قیام ژینا و اعتراضات سراسری مردم ایران می‌دانند.

آنها می‌گویند: «ما دختران و زنان بلوچ گرچه به خیابان‌ها نمی‌آییم، ولی بدانید رنج و درد شما برای همه‌ی ماست. ما همیشه قربانی نژادپرستی‌های قومیتی آخوندها و جمهوری اسلامی بوده ایم و هستیم.»

در ویدئوی دوم، گروهی از دختران بلوچ در حال پاره کردن عکس‌های رهبران جمهوری اسلامی و انداختن آنها داخل سطل زباله هستند.

«زن، زندگی، آزادی» به زبان بلوچی می‌شود: «جنین، زند، آجوئی».

سخنان پدر یک نوجوان جان‌باخته از مشهد

۲۶ مهر از مشهد ویدئویی مربوط به مراسم عزاداری ابوالفضل آدینه‌زاده منتشر شد.

ابوالفضل آدینه‌زاده، دانش‌آموز ۱۶ ساله مشهدی بود که ۱۶ مهر در اعتراض‌ها با اصابت گلوله به شکم‌اش کشته شد. در ویدئویی که از مراسم عزاداری برای ابوالفضل منتشر شده است،

پدر او زبان به گلایه می‌گشاید و می‌گوید:

به گفته پدر ابوالفضل، شاهدان عینی گفته اند که فرزند او در حوالی زیرگذر باهنر در فلکه پارک ملت مشهد کشته شده است.

تا به حال بر أساس آمار سازمان‌های حقوق بشری، دست‌کم ۲۷ دختر و پسر زیر ۱۸ سال به دست مأموران امنیتی جمهوری اسلامی در جریان اعتراض‌ها کشته شده اند.

شعارنویسی‌ها ادامه دارد

از دو شهر اصفهان و قم ویدئوهایی سه‌شنبه بیرون آمد که نشان می‌داد معترضان شعارنویسی را ادامه می‌دهند.

در ویدئوی منتشرشده از اصفهان، روی دیوار این شعار اسپری شده است: «نه به جمهوری اسلامی؛ مهسا امینی.»

و گرافیتی‌کار علامت‌های دست‌ای خونین را با فروکردن کف دست‌اش در رنگ سرخ در اطراف آن می‌گذارد.

در قم نیز زنان جوان روی دیوار شعار «برای ایران» و «زن، زندگی، آزادی» می‌نویسند»

شهرهای کُردنشین

فضای شهرهای کردستان هم‌چنان امنیتی گزاش شده‌اند. احضار، تهدید و بازداشت خودسرانه‌ شهروندان و فعالان مدنی از سوی دستگاه‌های اطلاعاتی در سایر شهرهای مناطق کُردنشین جریان دارد.

در ادامه اعتراضات کنونی، سه‌شنبه شب ۲۶ مهر شهرهای مناطق کُردنشین نسبتاً شب آرامی را پشت سر گذاشتند.

به جز ویدئویی از تداوم اعتراضات مردمی در سقز، زادگاه ژینا (مهسا) امینی، ویدئوی دیگری تا این لحظه منتشر نشده است.

ایجاد اختلال و در مواردی قطع اینترنت در شب‌های گذشته سبب شده تصاویر، ویدئو و گزارش مربوط به تجمع‌ها و اعتراضات مردمی با تآخیر منتشر شود.

در بیش از یک ماه اخیر معترضان در سقز بدون استثنا هر شب را در خیابان بوده‌اند. در این مدت این شهر در کنار سنندج از کانون‌های اعتراضات در ایران بوده‌اند.

در ویدئویی که از سه‌شنبه شب در سقز منتشر شده است، نشان می‌دهد معترضان در این شهر بار دیگر به صورت محله‌محور به خیابان آمده‌اند.

در این ویدئو معترضان با روشن کردن آتش و مسدود کردن خیابان هم‌صدا با هم شعار «ژن، ژیان، ئازادی» و «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهند.

بازداشت شهروندان معترض ادامه دارد. بر اساس گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، در جریان برگزاری اعتراضات شب گذشته در آبدانان استان ایلام، دست‌کم ۸ معترض توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شدند.

هم‌چنین بر اساس این گزارش دست‌کم ۲۰ معترض در اثر اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای و گاز اشک‌آور نیروهای ضدشورش زخمی شدند.

اغلب اسامی بازداشت‌شدگان به دلایل امنیتی و هم‌چنین عدم دسترسی خانواده‌ها به فعالان و سازمان‌های حقوق بشری کُرد چندین روز با تأخیر منتشر می‌شود.

به علاوه در جریان سرکوب فزاینده جاری، این احتمال وجود دارد که برخی اسامی بازداشت‌شدگان هیچ‌گاه فرصت انتشار پیدا نکنند.

ایجاد اختلال و در مواردی قطع اینترنت در شب‌های گذشته سبب شده تصاویر، ویدئوی و گزارش‌های مربوط به تجمع‌ها و اعتراضات مردمی با تآخیر منتشر شود.

در تهران و کرج

اعتراضات یک‌نفره زنان در سطح شهر تهران همچنان ادامه دارد. زنانی که حجاب بر می‌دارند در خیابان‌های ولیعصر، میدان تجریش، شریعتی دیده شدند و برخی‌شان در گروه‌های چندنفره حرکت کردند و شعار دادند. در تهران، زنی بدون حجاب در بزرگراه نیایش سوار بر موتور توسط دوربین شهروندان ثبت شد.

گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، با انتشار یک ویدیو اعلام کرد که «پس از ۸۰ سال» حجاب خود را بر می‌دارد. او همان‌جا مقابل دوربین روسری سیاهش را به پایین انداخت و در حین برداشتن روسری‌اش گفت: «بعد از ۸۰ سال برای این دینی که می‌خواهد مردم را بکشه، من این حجاب را از سرم بر می‌دارم»:

اعتراضات شبانه تهران از شهرک اکباتان آغاز شد. در این شهرک، در دو روز و دو شب گذشته، حضور نیروهای سرکوب مشهود بود. امنیتی‌ها برای شناسایی کسانی که شعار می‌دهند خانه به خانه رفتند. از کسبه هم سعی کردند اطلاعات شعارنویسان را بگیرند. با وجود همه این روش‌های سرکوب، اکباتان باز هم شلوغ شد.

مردم در تجمع‌هایی که در مکان‌های مختلف در محوطه شهرک شکل گرفت شعار دادند:

امسال سال خونه، سید علی سرنگونه
حکومت بچه‌کش نمی‌خوایم، نمی‌خوایم
جمهوری اسلامی نمی‌خوایم، نمی‌خوایم

نیروهای سرکوب باز هم شبانه به اکباتان حمله کردند. آنها به سمت معترضان گاز اشک‌آور و گلوله ساچمه‌ای شلیک کردند. شلیک گلوله رنگ، گلوله پلاستیکی و ساچمه به داخل خانه‌هایی که شعار می‌دادند هم گزارش شد.

ببینید؛ معترضان شهرک اکباتان شعار دادند: «حکومت بچه‌کش نمی‌خوایم، نمی‌خوایم».

«مرگ بر دیکتاتور»، هنوز شعار موردعلاقه معترضانی است که در تهران از پنجره‌ها شعار می‌دهند - از جمله در محله‌های گیشا، صادقیه، جنت‌آباد، نارمک، تهران‌پارس، ولنجک و زعفرانیه.

تجمع‌های پراکنده با وجود حضور نیروهای سرکوب کماکان در ستارخان، صادقیه و نارمک شکل گرفت.

در کرج معترضان هنوز هم در روز می‌آیند و هم در شب. در گلشهر، با وجود شلیک مستقیم به معترضان، تجمع‌ها چندده‌نفره شکل گرفت که در آن معترضان علیه حکومت شعار دادند. زنان در اعتراضات کرج پرشمارند و همچنین بیشتر شعار می‌دهند: «زن، زندگی آزادی».

دانش‌آموزان، جوانان و نوجوانان کرجی، نیروی محرکه بسیاری از تجمع‌ها در روز هستند. ویدئویی از گلشهر منتشر شده که جوانان در خیابان در کنار هم راه می‌روند و فریاد می‌زنند: «مردم به ما ملحق شوید»:

در باغستان کرج هم که سرکوب سنگین بوده، مردم به پشت پنجره‌ها رفتند و شعار دادند: «مرگ بر جمهوری اسلامی، مرگ بر خامنه‌ای.»

دانشگاه‌ها کانون سازماندهی اعتراضات

دانشگاه‌ها در تهران همچنان سنگر اول اعتراضات در روز روشن هستند. روز ۲۶ مهر ماه هم باز دانشگاه‌های تهران بنا به وعده اینکه هرروز خواهند آمد، آمدند. تجمع و تحصن‌های دانشگاه تهران در روز ۲۶ مهر، بیشتر متمرکز بر اتحاد بین کارگران و دانشجویان بود و شعارشان: «دانشجو، کارگر، اتحاد، اعتصاب.»

دانشگاه تهران برای اعتراضی پرشمارتر که هم‌گرایی دانشکده‌های مختلف را در پی خواهد داشت، برای روز چهارشنبه ۲۷ مهرماه فراخوان داده است. این فراخوان در «اعتراض به سرکوب و حمله وحشیانه نیروهای حراست به‌عنوان بازوی سرکوب» در پردیس مرکزی دانشگاه تهران قرار است شکل بگیرد.

حراست در دانشگاه‌های مختلف ایران و از جمله دانشگاه تهران عملاً تبدیل به بازوی اجرایی امنیتی‌ها شده که بالباس مبدل بسیجی وارد دانشگاه می‌شوند. در دانشگاه تهران تاکنون دست‌کم ۳۰ دانشجو را این نیروها در ساختمان‌های خود دانشگاه زندانی موقت کردند، کتک زدند، شوکر زدند و بعد پرونده‌های آنها را برای ایجاد محدودیت در تحصیل به کمیته انضباطی فرستادند.

یکی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران روز ۲۶ مهر، در یک اعتراض یک‌نفره با بالاتنه برهنه در دانشگاه ایستاد که جای زخم‌های خشونت نیروهای سرکوب در دانشگاه را نشان دهد. این دانشجو را لباس‌شخصی‌ها و حراست روز ۲۵ مهر کتک زده بودند، موهایش را کشیده و کنده بودند، و روی زمین کشیده بودندش:

پس‌ از این اعتراض یک‌نفره، دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در محوطه دانشگاه با جمعی از اساتیدشان ازجمله حسین میرزایی، تقی آزاد ارمکی، غلامرضا غفاری جلسه داشتند و از آنها خواستند که به وضعیت امنیتی دانشگاه رسیدگی کنند و از دانشجویان حمایت کنند.

اعتراضات در دانشگاه‌ها تنها برای دانشجویان پیگرد و بازداشت به دنبال نداشته است. استادهای حامی دانشجویان را دارند اخراج می‌کنند. روز ۲۶ مهر، پانته‌آ واعظ‌نیا، کاریکاتوریست و استاد هنر در دانشگاه الزهرا در اینستاگرام خود نوشت که روز یکشنبه، ۲۴ مهر دانشگاه در یک تماس تلفنی او را اخراج کردند. این اخراج هم‌زمان است با حمایت او از اعتصاب دانشجویان. پانته‌آ واعظ‌نیا به همراه دانشجویان کلاس‌های درس را تحریم کرد. او اولین استادی نیست که اخراج می‌شود. رضا امیدی، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نیز با فشار نهادهای امنیتی اخراج شد.

علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت ابراهیم رئیسی، عصر سه شنبه ۲۶ برای سخنرانی به دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی رفت. دانشجویان معترض علیه حضور او تجمع و تظاهرات پرشماری سازمان‌دهی کردند که در آن خطاب به او شعار دادند:

توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، به مادرم بگویید دیگر دختر ندارد
علف هرز تویی، زن آزاده منم
علف هرز نمی‌خوایم، مهمون قاتل نمی‌خوایم
هر یه نفر کشته شه، هزارنفر پشتشه
دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد
زن، زندگی، آزادی

دانشجویان همچنین به‌طور ممتد فریاد زدند: آزادی. زنان دانشجو، آزادی‌گویان مقنعه‌ها را درآوردند و در هوا چرخاندند. دانشجویان علامه همچنین شعار دادند: «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر»:

عوامل بسیج و لباس‌شخصی‌ها به دانشجویان معترض دانشگاه علامه حمله کردند. یگان ویژه هم به داخل دانشگاه وارد شدند.

در دانشگاه مازندران در روز ۲۶ مهر، دانشجویان تجمع پرشماری شکل دادند و شعار دادند:
نه روسری نه توسری، آزادی و برابری
هر یه نفر کشته شه، هزار نفر پشتشه
بی‌طرف، بی‌شرفه
زن، زندگی، آزادی
زندانی سیاسی، آزاد باید گردد

دانشجویان در این تجمع نام‌های دانشجوهای بازداشت‌شده از این دانشگاه از جمله امیررضا دوزنده، نیما فرقانی، رضا حکمت و علی قنبری را فریاد زدند.

«هریک نفر کشته شه،هزار نفر پشتشه» در دانشگاه مازندران:

اما لباس شخصی‌های امنیتی بیرون و داخل دانشگاه بازهم به تجمع حمله کردند و چند نفر دیگر از دانشجویان دانشگاه مازندران را بازداشت کردند. حدود ۲۰ دانشجو توسط نیروهای امنیتی در دانشگاه مازندران بازداشت شدند که زمانه هنوز فهرست نام‌های آنها را به دست نیاورده است.

در دانشگاه مازندران هم با وجود اینکه شمار دانشجویان در تجمع زیاد بود، حضور بسیجِ دانشجویی و لباس‌شخصی‌های هم زیاد بود. این نیروهای سرکوب کمترین کار امنیتی‌ای که می‌کنند این است که از که از دانشجویان معترض فیلم‌برداری می‌کنند تا بعد برای آنها پرونده‌سازی کنند.

دانشجویان به موضوع تفکیک جنسیتی در فضاهای دانشگاه، همچنان معترضند. در دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز با مقاومت مدنی دانشجویان، زن و مرد در غذاخوری (سلف) کنار هم نشستند. دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی با وجود فشارها و تهدیدهای حراست، هم روز ۲۵ و هم روز ۲۶ شهریور فضاهای دانشگاه ازجمله سلف را مختلط جنسیتی کردند. آنها در غذاخوری دانشگاه شعار دادند: «زن، زندگی، آزادی».

ظهر روز ۲۶ مهر، زمانی‌که حراست با خشونت مقابل حضور دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران در سلف بدون تفکیک جنسیتی ایستاد، آنها غذای خود را به حیاط دانشگاه بردند و کنار هم تحصن کردند. این دانشگاه روزهای یکشنبه و دوشنبه توانسته بود به تفکیک جنسیتی در سلف پایان بدهند. دیگر دانشجویان معترضی که توانستند با تفکیک جنسیتی مقابله کنند از جمله دانشجویان دانشگاه هنر تبریز، دانشجویان دانشکده ادبیات و زبان خارجه دانشگاه تهران، دانشجویان دانشگاه بجنورد، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند.

در دانشگاه بجنورد هم تجمعی در همبستگی با اعتراضات سراسری روز ۲۵ مهر شکل گرفته بود که خبر آن روز ۲۶ مهر منتشر شد. نیروهای بسیجی و حراست به تجمع دانشجویان یورش بردند و قصد بازداشت تعدادی از دانشجویان معترض را داشتند. دانشجویان در غذاخوری را به روی آنها بستند و شعار دادند: «بسیجی برو گمشو و بی‌شرف».

اعتصاب و اعتراضات کارگران

صبح سه‌شنبه ۲۶ مهر کارگران در شرکت نیشکر هفت‌تپه دست از کار کشیدند و با تجمع در مقابل ساختمان مدیریت شرکت خواستار پاسخگویی مدیران این شرکت شدند.

کانال مستقل کارگران نیشکر هفت تپه، اعلام کرد که روز چهارشنبه، ۲۷ مهر هم کارگران مقابل ساختمان مدیریت شرکت تجمع خواهند کرد و به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.

مطالبه کارگران در این دور از اعتصاب و اعتراضات ازجمله اجرایی شدن همسان‌سازی سطح دستمزد و بازگشت به کار اسماعیل بخشی، کارگر اخراج شده شرکت نیشکر هفت تپه است. دیگر مطالبات آنها ازجمله اینهاست:

اجرای کامل طرح تجمیع و طبقه‌بندی مشاغل،
بازگرداندن مزایای قانونی و عرفی،
کنار گذاشتن چندین قوانین چندگانه در پرداخت‌ها و قراردادها و
پرداخت حق پاداش کشت.

یکی از کارگران هفت‌تپه به خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) گفت باوجود اینکه یکسان است دولت شرکت را از مالک خصوصی پس گرفته و یک سال است مدیران دولتی سر کار هستند، هیچ «اقدامی به‌جز به‌روز کردن معوقات مزدی و بیمه‌ای» کارگران ما صورت نگرفته است.

یکی از کارگران پیش از تجمع روز سه‌شنبه نوشت که حق کارگران را می‌خواهند «قطره‌چکانی» آن‌هم «با منت و تحقیر» بدهند و همین پاداش هم از «ترس تجمع» واریزشده است.

روز ۲۶ مهر، رانندگان تانکرهای حمل سوخت در آبادان هم دست به اعتصاب زدند. به گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، خود این تانکرها متعلق به بخش خصوصی و بخش پالایشگاهی حوزه نفت هستند. کارگران راننده تانکرها، مقابل گیت ۱۸ پالایشگاه آبادان (ایستگاه ۵ کوی قدس) با خودداری از دریافت بارنامه برای بارگیری بنزین یورو ۴ به مقصد جایگاه‌های سوخت کلان‌شهرهای کشور از ورود به پالایشگاه خودداری کرند. رانندگان با خاموش کردن ماشین تانکرها در میدان گیت ۱۸ پالایشگاه راه ورودی را مسدود کردند:

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در رابطه با بازداشتی‌های اعتراض کارگران پیمانی نفت نتوانست که رقم دقیق بازداشتی‌ها را با توجه به آزادی موقت برخی از همکاران‌شان به‌روز کند. این شورا پیش‌تر گفته بود که به دلیل تعدد پیمانکارها و پراکندگی کارگاه‌های که کارگران معترض در آن مشغول به کارند، تهیه فهرست کامل بازداشت‌شدگان زمان خواهد برد.

برخی از این بازداشت یا با یورش مأموران امنیتی به خوابگاه کارگران و یک هفته بعد از اعتراض و اعتصاب در پتروشیمی‌های بوشهر، هنگام، آبادان، عسلویه صورت گرفته است. زمانه هنوز آمار دقیق بازداشتی‌ها را ندارد. اما دست‌کم ۴۰ کارگر پیمانی نفت در عسلویه، پتروشیمی بوشهر، پتروشیمی هنگام، و آبادان بازداشت شدند برخی از گزارش‌های کارگری حاکی از آن است که رقم بازداشتی‌ها بسیار بیشتر از ۴۰ نفر است.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نوشت که آنها که تاکنون آزاد شده‌اند، همه آزادی موقت و به قید وثیقه بوده است. وثیقه‌های سنگین عملاً خود تبدیل به ابزار سرکوب کارگران معترض شده که با آزادی موقت ناچار می‌شوند سند املاک نزدیکان‌شان را وثیقه بگذارند و به‌واسطه آن محدودیت‌های بیشتری برای فعالیت‌های آنها از سوی حکومت ایجاد می‌شود.

اتحادیه آزاد کارگران ایران نوشت که کارگران کارخانه کیان‌تایر هم از روز دوشنبه ۱۸ مهرماه در اعتصاب هستند. این کارگران اعتصاب خود را مرتبط به اعتراضات سراسری نکردند و مطالبه آنها پرداخت حق بیمه‌ها است که از تیرماه عقب افتاده و دسترسی کارگران به خدمات درمانی مسدود شده است. حقوق شهریورماه نیمی از کارگران نیز پرداخت نشده است. کیان‌تایر ۸۳۰ نفر کارگر دارد و در سال‌های گذشته مدارم در حال تعدیل نیرو بوده.. ۶۰ نفر از کارگران از ماه قبل قراردادشان تمدید نشده و ۱۳ نفر هم اخراج شدند.