روایت زنی معترض از سنندج درباره شکنجه و ضرب و شتم نیروهای امنیتی: دوباره به خیابان باز خواهم گشت

«هیچ کاری نمی‌کردند، تعداد آنها زیاد نبود و فقط شعار می‌دادند. من هم رفتم و کنار آنها ایستادم... یک دفعه تیراندازی شروع شد. من و چند جوان دویدیم وارد یک ساختمان شدیم که درب آن باز بود، از محوطه حیاط و پارکینگ که خیلی هم طولانی نبود رد شدیم، وقتی خواستیم از راه پله‌ها بالا برویم چند جوان پشت سر من بودند که متوجه شدم می‌خواهند آنها را بازداشت کنند، من همان‌جا ایستادم که بتوانند از دست مامورها فرار کنند. من را از پشت با موی سرم گرفتند و روی پله‌ها به پشت کشیدند و من را به ابتدای پله‌ها آوردند. یک راهروی تنگی بود که مسیری رو به زیرزمین و یک مسیر رو به بالا داشت…»

«چوب روکش‌دار بود و زائده‌هایی هم داشت که وقتی به جایی از بدن می‌زدند، خون فواره می‌کرد چون در آن ناحیه سوراخ ایجاد می‌شد. حدود شش دقیقه این چهار نفر با قدرت و شدت به من حمله کردند و ضربات پی در پی به من وارد کردند. بعد از این‌که از من فاصله گرفتند، یک نفر دیگر را کتک زدند....»

«سپس یک نفر از مامورها دوباره برگشت و چند ضربه دیگر به سر و صورت من زد. من نتوانستم عکس برخی قسمت‌ها از بدن را بگیرم به خاطر مسائل شرعی… ولی مامورها بالای سرم ایستادند و اصرار کردند که بلندشو سر پا بایست، من به آنها گفتم احتمالا پاهایم شکسته و نمی‌توانم سر پا بایستم، ولی آنها اصرار می‌کردند و می‌گفتند دوباره می‌زنیم…»

«من وقتی بلند شدم فهمیدم پاهایم نشکسته است، منتها خون‌ریزی داشتم و حالم بسیار وخیم بود. بعد از رفتن مامورها همسایه‌ها به کمکم آمدند، فشار خونم را کنترل کردند که خیلی پایین بود و ترسیدند چون مرتب حالت تهوع داشتم، آنها می‌ترسیدند که ضربه به سرم وارد شده باشد. یک جوان دیگر هم بسیار حال‌اش بد بود، ولی متاسفانه من از او فیلم و عکسی ندارم.»

«درد داشتم و فریاد می‌کشیدم تا کسی به دادم برسد در آن ساختمان، ولی ترس نداشتم از اینکه بازداشت شوم یا من را بکشند، نمی‌دانم در آن لحظه هیچ ترسی نداشتم. اگر باز هم چنین اتفاقی بیافتد حاضرم بایستم تا جوانانی که در خیابان هستند را ضرب و شتم نکنند. با وجود این تجربه الان اما از لحاظ روحی عالی هستم، فقط جسمی ویران هستم که آن هم طبیعی است وقتی شش دقیقه چهار نفر با تمام توان کتک‌ات بزنند...»

«چیزی که بسیار من را آزار می‌دهد این است که اتفاق مشابهی که برای مهسا (ژینا امینی) رخ داد، برای دختر من هم زمانی که در تهران دانشجو بود پیش آمد، فقط شانس آورد که به سرش ضربه نزدند. گشت ارشاد او را بازداشت کرده بود به دلیل زاپ روی زانوی شلوارش داخل ون گشت ارشاد چنان ضرب و شتم‌اش کرده بود که همه بدن‌اش از بدن من بدتر بود. تمام بدن‌اش سیاه و کبود شده بود. بعدا برای همین سه چهار ماه ما را درگیر شکایت و دادگاه کردند و ضربه روحی زیادی به دخترم زدند...»