کارگران شرکت پایانهها و مخازن پتروشیمی بندر ماهشهر اعتصاب کردند
۵۰۰ کارگر شرکت پایانه و مخازن پتروشیمی ماهشهر در اعتراض به نابرابری مزدی و اجرا نشدن طرح طبقهبندی مشاغل اعتصاب کردند. خبرهای تأییدنشده از تداوم اعتصاب رانندگان کامیون در چند شهر حکایت دارد.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و گاز از اعتصاب حدود ۵۰۰ کارگر پیمانی شرکت پایانهها و مخازن پتروشیمی ماهشهر خبر داد.
این کارگران که خواستار افزایش دستمزد، رفع نابرابری دستمزدی میان کارگران رسمی و غیررسمی، برخورداری از مزایای شغلی مانند حق بهره برداری و پاداش و اجرای طبقهبندی مشاغل هستند، صبح روز ۱۳ آذر دست از کار کشیدند.
شرکت پایانه و مخازن پتروشیمی عرضه کننده خدمات بندری و دریایی کشور در حوزه تخصصی محصولات پتروشیمی است که از سال ۱۳۸۴ مدیریت و راهبری ناحیه مخازن و دو بندر بزرگ صنعت پتروشیمی ایران واقع درمنطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر و منطقه ویژه انرژی پارس عسلویه را بر عهده داشته است.
«بارگیری و تخلیه ۷۰۰۰ تانکر زمینی و ریلی و جابجایی ۳ میلیون تن محصولات در سایت مخازن» و «بارگیری و تخلیه ۴۰ نوع محصولات پتروشیمیایی، گازی، نفتی، فله خشک،کالای عمومی و کانتینری» از جمله فعالیتهای این شرکت است که در سایت آن منتشر شده است.
خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا)، مرداد امسال از نارضایتی کارگران پیمانی در این شرکت خبر داده و به نقل از کارگران نوشته بود کارگران قراردادی و شرکتی شاغل در این شرکت «به دلیل عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل و سایر مزایای شغلی کمترین حقوق را به نسبت سایر کارگران دریافت میکنند.»
یکی از کارگران این شرکت گفته بود:
«کارگران در شرکت پایانهها و مخازن پتروشیمی ماهانه ۵ تا ۶ میلیون تومان نسبت به عرف منطقه دریافتی کمتری دارند این در حالی است که آنها سهمی از میزان تولید و افزایش چند برابری قیمت موادشیمیایی ندارند.»
این کارگر که نامش فاش نشد، افزوده بود او و همکارانش بیش از ۱۵ سال است که تحت مسئولیت یک شرکت واسطهای مشغول به کارند و تأکید کرده بود «دستمزدی که دریافت میکنند در مقایسه با کارگران سایر پتروشیمیهای منطقه بسیار ناچیز بوده و ۵ تا شش میلیون تومان فاصله دارد.»
کارگران پیمانی در بخش نفت، گاز و پتروشیمی در ایران در مهر سال جاری هم در همبستگی با خیزش زن، زندگی، آزادی اعتصاب کردند. این اعتصاب که یک روز برقرار بود با سرکوب گسترده و بازداشت بیش از ۲۵۰ نفر از کارگران به صورت موقت متوقف شد اما اعتراض به نابرابری دستمزد و شرایط سخت کاری در چند واحد مرتبط با صنعت نفت، گاز و پتروشیمی به اعتصاب موقت انجامیده است.
روایت حکومت از اعتصاب کامیونداران: مشکل وجود دارد
روزنامه اعتماد ۱۳ آذر در یک گزارش از «اختلال» در حمل و نقل جاده ای بار از پایانه «بندر امام» خبر داد اما آن را به آنچه که «افزایش ناامنی در جاده ها» نامید، مرتبط دانست و نوشت که رانندگانی که اعتصاب نکردهاند در جاده مورد حمله گروههای ناشناس قرار میگیرند. دو راننده کامیون به اعتماد گفتهاند که در جاده افراد ناشناس به خودروی آنها خسارت وارد کردهاند.
سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای ایران پیشتر از شرکتهای حمل و نقل خواسته بود ناوگان بیشتری را برای حمل بار از بندر امام به سایر نقاط کشور اعزام کنند.
کانال تلگرامی «اتحادیه سراسری کامیونداران و رانندگان» ایران هم همزمان با این درخواست اعلام کرده بود از پنجم تا شانزدهم آذر رانندگان کامیون در اعتراض به کاهش سهمیه گازوئیل اعتصاب میکنند.
در روز شنبه ۱۲ آذر این اتحادیه از تداوم اعتصاب در چند شهر دیگر خبر داد. کرمانشاه، اصفهان، بندرعباس، اسلام آباد غرب، قروه و شیراز از جمله شهرهایی هستند که گفته میشود اعتصاب رانندگان کامیون در آنجا همچنان ادامه دارد.
اعتماد به نقل از انجمن صنفی كارگری رانندگان ناوگان جادهای حمل كالای استان، اعتصاب کامیونداران و رانندگان را تکذیب کرد. این مقام صنفی اما اعتراضات صنفی رانندگان کامیون را به حق دانست.
روزنامه «فرهیختگان» که به دانشگاه آزاد وابسته است هم ۱۲ آذر مدعی شده بود که کامیونداران اعتصاب نکردهاند اما اعتراض دارند. این روزنامه مطالبات کامیونداران و رانندگان جادهای را «زیاد» دانسته و نسبت به پیامدهای اعتصاب آنان هشدار داده بود:
«مطالبات و اعتراضاتی که اگر بهوقت پاسخ داده نشود و کمبودها جبران نشود و سناریوی مواجهه، فقط سکوت کردن و انکار و تکذیب باشد، بهسرعت تبدیل به بحران خواهد شد؛ بحرانی که قوارهاش در شرایط فعلی کشور بسیار بزرگ و جمعوجور کردنش، در آینده، سختتر خواهد بود.»
نظرها
فرهاد - فرهادیان
کارگران باید اقدامات موثری برای پیروزی این انقلاب کنند انها باید شعارها و مطالبات رادیکال خود را خوشان بیان کنند و برایش تلاش کنند هیچکس حق شما را نمی دهد شما باید بگیری رانندگان و کارگران و زحمتکشان باید مهر خود را بر انقلاب کوبیده و انقلاب را رادیکالتر و توانمندتر نمایند و این جای خوسبختی ست که جامعه در شوراهای خود متشکل و فریاد نان و آزادی دهد