افزایش نگرانی‌ها درباره وضعیت چهار زندانی سیاسی کُرد پس از پخش دوباره اعترافات اجباری
جوانا طیمسی، همسر محسن مظلوم به زمانه می‌گوید از زمان بازداشت هیچ اطلاعی از سرنوشت این چهار زندانی سیاسی کُرد وجود ندارد و پیگیری‌های خانواده و وکیل هم تاکنون بی‌نتیجه مانده است.
فرزاد صیفی‌کاران
چهار زندانی سیاسی کُرد
چهار زندانی سیاسی کُرد به نام‌های پژمان فاتحی، وفا آذربار، محسن مظلوم و هژیر فرامرزی بیش از چهار ماه است که بازداشت شده‌اند و در این مدت هیچ اطلاعی از سرنوشت و محل نگهداری آنها وجود ندارد. در این مدت تنها دو بار فیلمی بر پایه اعترافات اجباری آنها از صدا و سیمای جمهوری اسلامی منتشر شده است که آنها را به همکاری با «موساد»، سرویس اطلاعاتی اسرائیل متهم می‌کند و این نگرانی‌ها از احتمال صدور احکام سنگین علیه آنها را افزایش داده است.
جوانا طِیمَسی، همسر محسن مظلوم، روز دوشنبه ۱۴ آذرماه، طی توئیتی در حساب کاربری خود نوشت:
«با گذشت نزدیک به ۴ ماه از حبس و ۲ ماه از پخش اعترافات اجباری هیچ اطلاعی از وضعیت همسرم ندارم. پخش مجددا فیلم اعترافات اجباری آنها از صدا و سیمای جمهوری اسلامی به نگرانی‌ها افزوده است.»
اوایل آبان‌ماه، قوه قضائیه جمهوری اسلامی از صدور کیفرخواست برای ده نفر که «عوامل مرتبط با موساد» خبر داد و اعلام کرد اتهام چهار نفر از آنها «افساد فی‌الارض» است، اما جزئیات بیشتری در این رابطه منتشر شد.
زمانه به منظور بررسی آخرین وضعیت این چهار زندانی سیاسی کُرد با جوانا طیمسی، همسر محسن مظلوم گفت‌وگو کرده است.
◼️ گفت‌‍وگوی زمانه با جوانا طِیمَسی، همسر محسن مظلوم را بشنوید:
جوانا طیمسی می‌گوید پژمان فاتحی، وفا آذربار، محسن مظلوم و هژیر فرامرزی در اواخر تیرماه ۱۴۰۱ در منطقه مرزی «سوما برادوست» از توابع ارومیه بدون درگیری و بدون به همراه داشتن سلاح بازداشت شدند. این در حالی است که رسانه‌های داخلی ادعا کرده‌اند این چهار شهروند کُرد در اصفهان و حین عملیات بازداشت شده‌اند.
جوانا طیمسی می‌گوید این چهار زندانی سیاسی کُرد از زمان بازداشت از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم مانده‌اند و هی‌کس از محل نگهداری آنها اطلاعی ندارد:
«خانواده و وکیل به نهادهای امنیتی و قضایی شهرهای کردستان و حتی اصفهان که جمهوری اسلامی می‌گوید در آنجا بازداشت شدند، مراجعه کردند ولی هیچ جوابی نمی‌دهند. به خانواده بی‌احترامی شده و مورد تهدید و بازجویی هم قرار گرفتند. اصلا نمی‌دانیم کجا هستند...»
جوانا طیمسی می‌گوید تنها اطلاعی که از این چهار زندانی سیاسی کُرد دارند، فیلم اعترافات اجباری آن است که بعد از ۸۰ روز بی‌خبری متلق پخش شد.
جمهوری اسلامی را پژمان فاتحی، وفا آذربار، محسن مظلوم و هژیر فرامرزی را به همکاری با موساد و قصد عملیات در مراکز حساس دفاعی در اصفهان متهم کرده است.
پیشتر وزارت اطلاعات مدعی بازداشت نیروهای عملیاتی سازمان کومله شده بود که بنا بر این ادعا، عوامل موساد بودند، اما حزب کومله کردستان ایران ضمن تکذیب این ادعا، بازداشت شماری از اعضای خود در ایران را تائید کرد.
نگرانی‌ها از احتمال اعدام یا صدور احکام سنگین برای این چهار زندانی کُرد در شرایطی است که قوه قضاییه، یک‌شنبه ۱۳ آذر از اعدام چهار نفر دیگر به اتهام «آدم‌ربایی و همکاری اطلاعاتی با موساد» خبر داده است.
نظرها
rasi
مسئله اعدام از دیرباز بوده و شاید اگر جامعه جهانی در این مورد کاری صورت ندهد در آینده نیز برای ساکت کردن مخالفان حکومت ها یا مجرمین بکار گرفته شود . بنظرم باید با این مقوله ریشه ای عمل شود خیلی از کشورها هستند که اعدام جرو قوانین شان می باشد ولی اگر ایران خودمون را واکاوی قرار دهیم می بینیم در طول سالیان اول حکومت افرادی با مجازات این چنینی مواجه شده اند . حال آیا فقط اعدام فقط راه کار است و قانون گذار تشخیص را بعهده قضات گذاشته ؟ شاید عقل در بعضی زمان ها خطا یا بصورت دستوری و یا اینکه شخصی قاضی را متقاعد کند . پس در این جا بی گناهی هم جانش را از دست خواهد داد . شیوه آرای دادگاه ها بگونه ای است که اگر ضعیف باشی مطمئنا نخواهی توانست از خود دفاع کنی . بعد از انقلاب افرادی بودند که هنوز معلوم نشده به چه جرمی گرفتار شده اند و فقط لباس آنان بدست خانواده اش رسیده . مجرم حق دارد دفاع کند . ولی چگونه ؟ یک بن بستی بوجود آمده و آن این است که مخالف خواست حکومت بوده . حکومتی که گوش هایش کر است به حرف مردم . فقط می گوید گوش شنوا برای شنیدن دارد در حالی که فقر رشیه خانواده ها را کنده . حال و هوای زندگی مردم عوض شده . حرف قانون است اما قانون فقط حرف مدعی حکومت !! حکومتی که می توان حکومت گروهی بر مردم از آن یاد نام برد . مسکن . غذا . اقلام اساسی . تحصیل و و و فراموش شده و نیاز های اصلی محار مخالفان هست نه نیاز عمومی . با 5 یا 6 میلیون چگونه میشودزندگی را سامان بخشید ؟ بخرج حاکمان نمیرود . سکوت اکثریتی و بی سوادی جوانان درگیر باعث خواهد شد تا هرجا اعتراضی صورت گیرد در نطفه خفه شود و آنکه به مسند قدرت میرسد نفع خود می جوید و دیگر هیچ ...