وبینار زمانه:
نامه زیستمحیطی زنان چه اهمیتی دارد؟
با حضور الهام هومینفر
الهام هومینفر، جامعهشناس با بررسی مواردی که در نامه زنان زندانی ذکر شده از منظر بومشناسی سیاسی-فمینیستی (ترکیبی از اکوفمنیسم و اکو سوسیالیسم) اهمیت این نامه و اهمیت مطالبات اقلیمی را در بستر جنبش «زن، زندگی ، آزادی» تحلیل کرد.
جمعی از زنان زندانی سیاسی-عقیدتی در اوین شنبه ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ در نامهای با ابراز نگرانی عمیق از شرایط اقلیمی و محیط زیستی در ایران، شش خواسته محوری را طرح کردند و از همه ایرانیان خواستهاند که در راستای تحقق آنها برای آینده بهتر کوشا باشند. از آنجا که دادخواهی زیستمحیطی مسئولیت جمعی شهروندان در مقابل بحرانهای زیستمحیطی است، این نامه دارای اهمیت دوچندان است.
نوشته شدن این نامه توسط تعدادی از زنان زندانی و در تب و تاب جنبش «زن، زندگی، آزادی» سویه دیگر اهمیت این نامه است. نامهای که یک روز قبل از سیزده به در که در ایران روز طبیعت نامیده میشود، از اوین خارج شده و در زمانه انتشار یافته است.
از این روی، دکتر الهام هومینفر، جامعهشناسی که محیطزیست و بلایای محیطزیستی را با رویکرد سیاسی مورد بررسی قرار میدهد، در وبیناری درباره اهمیت این نامه سخن گفت. الهام هومینفر هم اکنون استادیار دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده آمریکا است.
هومینفر تغییرات اقلیمی و تخریب محیط زیست را جدا از بستر اقتصاد سیاسی حاکم ندید و آنها را در بستر جنبشهای اجتماعی و مقاومتهای مردمی بررسی کرد. او در رویکردش گرچه به ناکارآمدی مدیریت در منابع طبیعی صحه گذاشت اما تخریب گسترده در جهان و ایران را نتیجه ساختار نظام اقتصاد سیاسی حاکم و نقش سرمایه دانست.
او با رویکرد بینا بخشی یا اینترسکشنال برای پایداری اقلیم منافع محیط زیستی و عدالت اجتماعی را محور مطالبات دانست.
از منظر این متخصص، آسیبپذیری اجتماعی و تخریب محیطزیست یک روند تاریخی و چند متغیره است؛ مدل رشد اقتصادی امروز از نظر محیطزیستی ورشکسته و تخریب گسترده اقلیم و محیط زیست را در پی داشته است. امری که نتیجهاش افزایش نابرابری و خشونت محیطزیستی بوده است. راهکارهای هومینفر عمدتا از منظر بومشناسی فمینیستی بر تمرکززدایی از قدرت و مقاومتهای اجتماعی شکل میگیرد.
الهام هومینفر، در این وبینار با بررسی رویکرد، مفاهیم و مواردی که در این نامه ذکر شده از منظر بومشناسی سیاسی - فمینیستی (ترکیبی از اکوفمنیسم و اکو سوسیالیسم) اهمیت این نامه و اهمیت مطالبات اقلیمی را در بستر جنبش «زن، زندگی ، آزادی» تحلیل کرد.
خواستههایی که در نامه زندانیان زن مطرح شده از این قرارند:
- گذار از سوختهای فسیلی و حرکت به سوی استفاده از ظرفیتهای کشور در زمینه انرژی تجدیدپذیر (خورشیدی و بادی)
- حفاظت و احیای زیستبومهای جاذب دیاکسید کربن (جنگلها، تالابها، آبسنگهای مرجانی خلیج فارس و...) و تنوع زیستی که ضامن سلامت آنهاست.
- گذار به اقتصاد کم کربن و توسعه تابآور
- کاهش آلودگی و افزایش بهرهوری و انرژی و کاهش هدر رفت گاز طبیعی و انرژی در فرایند تولید و استفاده از فناوری پاک
- کاهش خطر رویدادهای شدید آبوهوایی با مدیریت سوانح، حفاظت از زیستبومها و...
- اقدامات اساسی جهت سازشپذیری (Adaptation) نسبت به اثرات غیرقابل اجتناب تغییرات اقلیمی در صنایع کشاورزی، مدیریت یکپارچه آب و غیره.
این نامه با امضای نرگس محمدی، سپیده قلیان، ناهید تقوی، فریبا کمالآبادی، مریم حاجحسینی، ویدا ربانی، فائزه هاشمی، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، مهوش ثابت، زهرا زهتابچی، فاطمه متنی، سارا احمدی، رها عسکریزاده، نوشین جعفری، هستی امیری، نرگس ظریفیان، ژیلا مکوندی، مژگان اینانلو و عسل محمدی به پایان رسیده است.
نسخه شنیداری وبینار:
نظرها
نظری وجود ندارد.