گزارشگر سازمان ملل: طالبان ۵۰ فرمان محدودکننده علیه زنان افغانستان صادر کرده‌اند
در گزارش مشترک ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان و «کارگروه تبعیض علیه زنان و دختران» گفته‌شده که فرمان‌های طالبان حقوق زنان را در بسیاری از زمینه‌های اجتماعی محدود کرده‌اند.
بخش خبر
تظاهرات ده‌ها زن در کابل علیه بستن دانشگاه‌ها به روی زنان توسط طالبان ـ یکم دی ۱۴۰۱ / ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲ ـ عکس از خبرگزاری فرانسه
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان و «کارگروه تبعیض علیه زنان و دختران» پنج‌شنبه ۲۵ خرداد / ۱۵ ژوئن گزارشی تفصیلی درباره وضعیت زنان افغانستان در ۲۵ صفحه منتشر کردند که قرار است در پنجاه‌وسومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شود.
در این گزارش گفته‌شده که بین ماه سپتامبر ۲۰۲۱ و ماه مه ۲۰۲۳ طالبان بیش از ۵۰ فرمان محدودکننده علیه زنان و دختران افغانستان صادر کرده‌اند که یکی از نمونه‌های برجسته تبعیض سیستماتیک علیه زنان افغانستان به‌شمار می‌رود.
گزارش افزوده است که فرمان‌های طالبان حقوق زنان و دختران، مانند حق آزادی رفت‌وآمد، آزادی پوشش، سلوک و رفتار، دسترسی به آموزش، اشتغال، سلامتی و بهداشت و عدالت را محدود و به‌شدت توانایی زنان و دختران را در عرصه مشارکت در جامعه، دسترسی به خدمات اساسی و کسب درآمد، تضعیف می‌کنند.
صدور این اوامر در ماه سپتامبر ۲۰۲۱ با منع آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم آغاز شده و آخرین فرمان نیز در ماه آوریل سال جاری میلادی صادر شده که زنان افغانستانی را از کار در نهادهای سازمان ملل منع می‌کند.
فرمان‌های طالبان درباره زنان از سوی رهبر این گروه صادر و نهادهای مربوطه آن‌ها را به مردم اعلام می‌کنند.
در بخشی از گزارش آمده است که محدودیت‌های مداوم همراه با بحران اقتصادی، افزایش میزان فقر و بی‌باوری به آینده سبب شده است که زنان و خانواده‌های آن‌ها با فشارهای شدید روبه‌رو شوند و افسردگی و خودکشی میان زنان و دختران افغانستان افزایش یابد.
طالبان می‌گویند از ماه اوت ۲۰۲۱ تا کنون خودکشی کاهش یافته و سلامت روان بهبود یافته است اما گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که حدود ۴۷,۶ درصد پاسخ‌دهندگان به پرسش‌نامه دست‌کم یک زن یا دختر را می‌شناختند که از ماه اوت ۲۰۲۱ بدین‌سو از اضطراب یا افسردگی رنج می‌برد.
همچنین حدود ۷,۸ درصد از پاسخ‌دهندگان یک زن یا دختر را می‌شناختند که اقدام به خودکشی کرده است.
هر یک از زنانی که با کارشناسان سازمان ملل صحبت کرده، در مورد سلامت روان زنان و دختران ابراز نگرانی شدیدی کرده است.
گزارش به‌نقل از یک کارشناس زن در زمینه سلامت روان نوشته است که حدود ۹۰ درصد زنان و دختران جوان افغانستان از مشکلات روحی و روانی رنج می‌برند.
همچنین افرادی که با آن‌ها مصاحبه شده است از افزایش تنش‌ها در خانه و خشونت خانگی سخن گفته‌اند.
از سوی دیگر فشارهای اقتصادی ازدواج‌های اجباری و زیر سن قانونی، فروش کودکان و اعضای بدن را افزایش داده است.
از دسامبر ۲۰۲۲ تا فوریه ۲۰۲۳، سازمان بین‌المللی مهاجرت حدود ۵۷۸ گزارش ازدواج اجباری را ثبت کرده است که ۳۶۱ مورد آن ازدواج در سن کودکی بوده است.
یکی از مصاحبه‌شوندگان در این‌باره گفته است:
شمار زیادی از خانواده‌ها به این باور‌ند که بهتر است فرزندشان را برای ازدواج به‌فروش برسانند تا اینکه از گرسنگی بمیرند.
از آن‌جا که مدرسه‌ها به روی دختران بسته شده، ازدواج‌های اجباری و قبل از سن قانونی در میان دختران به امری معمولی تبدیل شده است.
در گزارش آمده است که فضای تبعیض‌آمیز و محدودکننده، محیط ترسناک و نبود پاسخگویی به نقض مداوم حقوق بشر، تحقق حقوق زنان افغانستان را ناممکن کرده است و تمام افراد یا نهادهای مربوطه را از دفاع از آن‌ها باز می‌دارد و زمینه را برای سرپیچی‌های بیشتر فراهم می‌سازد.
شماری از زنان درباره محدودیت‌های پیاپی طالبان به گزارشگر سازمان ملل گفته‌اند «با گذشت هر روز دیوارها به هم نزدیک‌تر می‌شوند و آن‌ها احساس اختناق می‌کنند».
قرار است این گزارش دوشنبه آینده ۲۹ خرداد / ۱۹ ژوئن به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شود.
هدر بار، مسئول بخش زنان دیده‌بان حقوق بشر، پنج‌شنبه شب، ۲۵ خرداد / ۱۵ ژوئن در واکنش به انتشار این گزارش در توییتر نوشت:
زمانی که دختران و زنان هر روز از تحصیل، کار، مراقبت‌های بهداشتی، مشارکت سیاسی و همه چیز محروم می‌شوند، [گزارش تازه ریچارد بنت] چندان کاربردی به نظر نمی‌رسد، اما این گشایش مهمی برای فعالان است تا استراتژی جدیدی را بیازمایند و طالبان باید نگران این باشند.
نظرها
نظری وجود ندارد.