ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

پیرامون درگیری اسرائیل و حماس

ابراهیم علیزاده، دبیر اول کومله، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران در حساب خود در شبکه اجتماعی توئیتر (اکس) این متن را در رابطه با جنگ ۲۰۲۳ حماس و اسرائیل نوشت.

وجود صدها شهروند قربانی بی‌دفاع در اسرائیل و در نوار غزه، بدون شک وجدان هر انسان شریفی را می‌آزارد. اما یک ابراز تاسف اخلاقی در مورد قربانیان این فاجعه وجدان بیدار را آرام نمی‌کند.

حقوق پایمال شده ملت فلسطین به جای خود، دولت اسرائیل نوار غزه را به عنوان یک منطقه جغرافیائی معین با دو ملیون جمعیت به بزرگترین زندان جهان تبدیل کرده است. آنچه که در غزه گاه و بیگاه اتفاق می‌افتد را می‌توان به «شورش در یک زندان بزرگ» تشبیه کرد. وجود یک جریان اسلامی همانند حماس در راس این شورش نباید ما را از ناروا بودن زندان و زندانبانان آن غافل کند. دو میلیون انسان را در درون دیوارهای بلند بتنی محصور کرده‌اند، نان، آب، برق و کل معیشت‌شان را به گروگان گرفته‌اند، طبیعی است که عکس العمل نشان خواهند داد.

اینکه حماس این دوره از درگیری‌ها را آغاز کرد، اینکه جمهوری اسلامی ریاکارانه سنگ دفاع از حقوق مردم فلسطین را به سینه می‌زند و از حماس پشتیبانی میکند، هیچکدام از اینها ذره‌ای از حقانیت مقاومت مردم فلسطین در مقابل دولت جنایتکار، مذهبی و نژاد پرست اسرائیل را کم نمی‌کند.

جنگ بر علیه مردم فلسطین را ده‌ها سال است که دولت نژادپرست اسرائیل آغاز کرده است، ادامه می‌دهد و در این نبرد نابرابر هم به چیزی جز تسلیم مطلق مردم فلسطین و تمکین آنها به وضع موجود رضایت نمی‌دهد. دولت اسرائیل تا کنون به هیچ مصالحه‌ای تن نداده است. حتی طرح‌های صلح دولت آمریکا، هم پیمان استراتژیک اسرائیل هم راه به جائی نبرده‌اند. سازش‌ها وعقب نشینی‌های پی در پی طرف فلسطینی هم پاسخ نگرفته است.

مردم آزاده و شریف فلسطینی و اسرائیلی هیچ‌گونه خصومت ریشه‌داری با همدیگر ندارند. دشمنی موجود در میان این مردم از سوی دست‌راستی‌های مرتجع و افراطی در هر دو سو دامن زده می‌شود. شهروندان فلسطین و اسرائیل تنها با قرار گرفتن در کنار مردم پیش‌رو و مترقی منطقه می‌توانند از زیر سلطه دولت مذهبی و نیروهای ارتجاعی درآمده و در همزیستی مسالمت‌آمیز با همدیگر کار و زندگی کنند.

به دنبال حملات اولیه حماس به اسرائیل اکنون مردم ستمدیده و محروم نوار غزه، زیر فشار ارتش تا دندان مسلحی قرار دارند که بدون پروا خانه‌های مردم را بر سرشان ویران می‌کند. در این شرایط دشوار مردم فلسطینی ساکن غزه بیش از همیشه به حمایت و همبستگی مردم آزادی‌خواه و انسان‌دوست در سراسر جهان نیاز دارند. این همبستگی می‌تواند به نیروی مادی موثری برای متوقف کردن جنایات ارتش اسرائیل و نیز افراط‌گرایان مذهبی حماس تبدیل شود.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • ملخ (لطفاً ایمیل محفوظ بماند و به نمایش در نیاید.سپاسگزار)

    چقدر قشنگ از حقوق حقه مردم دو طرف نوشتید اما بهتر از آن از جنگ طلبی «دولت» دست راستی ، آنطور که اشاره کردید، مذهبی و نژاد پرست حرف زدید و گوشه ای هم به حماس و نیشی هم به ج م . بی آنکه به همان خوبی از ماهیت مذهبی ، نژادپرستانه و قدرت طلبانه و دست نشانده حماس حرفی زده شود. تو گویی همه چیز پشت مظلومیت مردم فلسطین میتواند گم شده و یا نادیده گرفته شود حتی نژادپرستی، دیکتاتوری مذهبی، پول‌پرستی، دست نشاندگی(نه رهایی بخشی) قدرت طلبی (و نه برابری خواهی) یک گروه شبه نظامی ابزاری. گروهی که هم قادر است نقش موثری در سرکوب مخالفان ولی نعمتش در ایران و هم شعله هایی برای افروختن جنگ منطقه ای با همان جنایت پیشه گی و خشونت داعش در زیرسازهای غزه و فلسطین داشته باشد. کسی چه میداند ؛ چه بسا این حمله چند منظوره نه تنها تشکری ویژه از سوی ارباب پوتین برای پهباد رسانی های ج ا. در جریان جنگ اوکراین از جهت رفع عطش قدرت نمایی ایدیولوژیکی این حاکمیت در شعارهای ضد اسرائیلی، بوده باشد بلکه تلاشی در جهت چرخش توجه جامعه جهانی از موضوع اوکراین ، موضوع قتل و کشتار مردم ایران در جریان ادامه دار زن زندگی آزادی و حتی کمرنگ سازی اعطای جایزه «صلح نوبل »به یک زن مقاوم در ایران باشد. انتظار می‌رفت که دبیر اول این حزب بجای تمرکز بر مردم فلسطین بر این همه نگاهی می انداخت.