آنتونیو نگری و زمانه ما

مایکل هارت، آنتونیو نگری می‌نویسند: «امروز در مرحله‌ی گذار زندگی می‌کنیم و باید برخی از فرضیات سیاسی بنیادین‌مان را به پرسش بکشیم. نباید تنها به پرسش از چگونگی قبض قدرت اکتفا کنیم و به‌علاوه باید بپرسیم که خواهان چگونه قدرتی هستیم و چه بسا مهم‌تر از آن، می‌خواهیم چه کسی بشویم.»

متن پیش‌رو ترجمه پیش‌گفتار کتاب  Assembly مایکل هارت و آنتونیو نگری است. Assembly را می‌توان گردهم‌آیی، تجمع، انجمن و … نیز ترجمه کرد. مجمع به خاطر استفاده آن در ترکیب «مجمع عمومی» (general assembly)، یعنی نشست‌های همگانی در اعتراض‌ها برای تصمیم‌گیری انتخاب شده است. باید به ویژه به نزدیکی معنایی assembly با assemblage (سرهم‌بندی) توجه کرد چراکه انبوهه یا مالتیتود به عنوان سوژه جمعی سیاست برای مولفان کتاب، حاصل نوعی سرهم‌بندیِ ماشینی است.

این مقاله، سخنرانی نگری است که در صدمین سالگرد انقلاب اکتبر، نخست در کنفرانس کمونیسم در شهر رم در ژانویه ۲۰۱۷ و سپس در آوریل ۲۰۱۷ درسمیناری در لندن ارائه شد.  و طی آن، فیلسوف ایتالیایی این پرسش را طرح می‌کند که: امروز در دوران نولیبرالیسم، در زمانه سلطه سرمایه‌داری بر تمام عرصه‌های، زندگی، کمونیست بودن یعنی چه؟ به چه کسانی می‌توان گفت کمونیست؟ و مبارزه کردن برای کمونیست‌ها امروز چه معنایی دارد؟

نگری و استانو در این یادداشت از دور مبارزات در فرانسه پس از تغییر قانون بازنشستگی می‌نویسد. به نظر آنها، این مبارزات در حال دگرگون ساختن شعار «آزادی، برابری، همبستگی» اند. آنها می‌گویند که آزادی حالا به معنای مشارکت مستقیم در قدرت تصمیم‌گیری است، و برابری دیگر صرفا مالی یا کمی نیست، امروز برابری در امر مشترک، در بازتولید و در سازماندهی زندگی معنا می‌شود.

در این یادداشت، نگری به حرکت جلیقه‌زردها در فرانسه می‌پردازد و آن را یک جنبش مالتیتودی معرفی می‌کند؛ جنبشی متفاوت از جنبش‌های قرن بیستم، در اعتراض به فلاکت ناشی از اصلاحات نئولیبرالی.

در این یادداشت، فیلسوف ایتالیایی ضمن سنجش وعده‌های مکرون و با تأکید بر خلأ نهادهای واسطه‌گر اجتماعی، تصریح می‌کند که جلیقه زردها از حاشیه شهرها به مرکز شهرها نقل مکان کرده‌اند.

آنتونیو نگری در این یادداشت جلیقه‌زردها را همچون یک ضد قدرتِ سیال، چندگانه و متکثر، گسترده و غیرمتمرکز، اجتماعی و غیرهویتی‌ مفهوم‌پردازی می‌کند؛ ضد قدرتی که تن به رابطه نمایندگی و چانه‌زنی سندیکایی نمی‌دهند.

یادداشت چهارم آنتونیو نگری در مورد جنبش و اعتراضات در فرانسه: فیلسوف کمونیست ایتالیایی در این یادداشت به گرایش‌های درون خود جنبش جلیقه زردها می‌پردازد و می‌گوید جنبش جلیقه‌زردها جنبشی برای ارزش‌گذاری مجدد کار است و امتناع از نولیبرالیسم

در این مقاله که بدوا با عنوان "چپِ جدید در اروپا باید رادیکال باشد ــ و البته اروپایی" در گاردین منتشر شد، نگری به بررسی وضعیت چپ اروپایی در سال ۲۰۱۵ پس از پیروزی بلوک چپ "سیریزا" در یونان و برآمد همتای اسپانیایی آن، "پودموس" می‌پردازد.

در این گفت‌وگو که در سال ۲۰۱۵ انجام شده، نگری توضیح می‌دهد که اتحادیه اروپا در سیستمی که امریکا، چین و روسیه در آن نقش مهمی دارند نیازمند اصلاحات اساسی است.

آنتونیو نگری و ساندرو متزادرا در مقاله‌ای مشترک درباره ظهور یک «رژیم جنگی جهانی» هشدار می‌دهند و می‌گویند که مطالبه پایان جنگ در اوکراین باید با مطالبه از بین رفتن و خنثی شدن این رژیم جنگی جهانی همراه شود.