هم‌بندی سابق اشکان بلوچ: او دو روز پیش از خودکشی احضار شده بود

خانواده اشکان درباره نحوه خودکشی او اطلاع‌رسانی نمی‌کنند. اشکان روز پنج‌شنبه به دلیل خودکشی فوت کرده است. درباره نحوه خودکشی اطلاع دقیقی نداریم. من از طریق کسی که خودش را از خویشاوندان اشکان معرفی کرده متوجه شدم او خودکشی کرده است.

آن‌طور که ما از نزدیکان او متوجه شدیم بعد از این احضار روحیه اشکان به شدت به هم ریخت و دو روز بعد خودکشی می‌کند.

اشکان پس از آزادی از زندان به همراه پدر خود در تبریز زندگی می‌کرد. اشکان ۳۳ ساله و متولد سال ۱۳۶۹ بود. او تا پیش از بازداشت خود در اواخر شهریور ۱۴۰۱ در تهران زندگی می‌کرد و مربی کیک بوکسینگ و راننده پیک موتوری بود. اشکان پیش از بازداشت اواخر شهریور سال گذشته، یک بار دیگر هم در اعتراضات خیابانی آبان ماه ۹۸ در شهر شهریار تهران بازداشت شد. فشارهای روحی و جسمی فراوانی را در دوران بازداشت برای پذیرفتن اتهام آتش زدن یک پمپ بنزین مورد شکنجه شدید قرار گرفته بود.

او به همراه دوست خود در خیابان‌های تهران بازداشت و به یک بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران منتقل شد. بعد از دو یا سه روز بازجویی به همراه فشار و تهدید زیاد، این دو نفر به زندان تهران بزرگ منتقل شدند.

اشکان به همراه چند زندانی در زندان تهران بزرگ، به عنوان سیاهی لشگر دادگاه محمد قبادلو در مهر ماه ۱۴۰۱ با لباس زندان به دادگاه اعزام شدند. عکسی که از او در دادگاه با لباس زندان منتشر شده مربوط به همین دادگاه است. این عکس هم زمان با خودکشی نخست او در بهمن ماه سال گذشته منتشر شد.

اشکان بعد از شرکت در جلسه دادگاه محمد قبادلو که آن زمان با حکم اعدام رو به رو بود، به شدت نگران شد. تقریباً همه بچه‌هایی که از زندان تهران بزرگ به دادگاه محمد قبادلو اعزام شدند، بعداً از جو وحشتناک این دادگاه می‌گفتند. پیش از اعزام به دادگاه، در زندان ریش تعدادی از زندانیان اعزامی را از ته تراشیدند. یک سری دیگر از بچه‌ها را هم چک می‌کردند که حتما ریش داشته باشند. همه بچه‌ها می‌گفتند بعد از آن جلسه همه ما را ترس از اعدام گرفته بود.

اشکان در همان روزهای ابتدایی بازداشت در اوایل آبان سال گذشته، از زندان تهران بزرگ، برای رسیدگی به اتهامات خود به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابولاقاسم صلواتی اعزام شد.

از اواخر آبان سال گذشته، اشکان به همراه تعداد دیگری از زندانیان بند یک تیپ ۶ زندان تهران بزرگ که حکم دادگاه آن‌ها قطعی شده بود، از بند یک تیپ ۶ به بند ۵ همین تیپ منتقل شد و تا نزدیک به چهل یا پنجاه روز بعد در اواخر آذر یا اوایل بهمن در آن جا بود. بعد از حدود چهل یا پنجاه روز مجددا اشکان را به بندی که ما بودیم، یعنی بند یک تیپ ۶ بازگرداندند. در حالی که اشکان پیش از انتقال به آن بند، پسری بسیار پر انرژی و خوش رو بود و به دیگر هم بندی‌ها روحیه می‌داد، بعد از بازگشت مجدد به نزد ما، بسیار افسرده شده بود. اشکان بعد از بازگشت هیچ چیز خاصی از اتفاقی که احتمالاً برای او در بند ۵ تیپ ۶ افتاده نگفت. اشکان در چند روزی که من با او قبل از اعزام به بند ۵ رو به رو شدم، بسیار هوای بچه‌ها را داشت. به آن‌ها می‌گفت غم نخورید همه مثل همیم. آواز می‌خواند. به کسانی که ناراحت بودند سیگار می‌داد و با آن‌ها حرف می‌زد. بعد از بازگشت به پیش ما، او مدام گریه می‌کرد، سیگار می‌کشید و روزها برای فرار از جمع می‌خوابید. پنج سال حکم زندان برای او بسیار سنگین بود. بعد از انتقال به بند ۵ به همراه چند نفر دیگر که حکم آن‌ها هم قطعی شده بود، انگار از آزادی ناامید شده و فکر می‌کرد باید تا پنج سال دیگر در زندان باشد.

بعد از حدود دو ماه درخواست و رفت و آمد به بهداری، بالاخره برای او دارو تجویز شد که این بار داروها خواب‌آور بودند و بیشتر ساعات روز او می‌خوابید. در طول آن مدت اشکان در زندان چند بار با پدر خود تماس تلفنی داشت.

ششم یا هفتم آبان ماه، حدود ساعت ۱۰ شب اشکان در حمام بند به وسیله در قوطی کنسرو خودکشی کرد. او رگ‌های دو طرف دست، و رگ گردن خود را زده بود. اشکان با خون خودش روی زمین حمام نوشته بود شما همه داداش من هستید. بعد از حدود ۱۰ دقیقه اورژانس برای انتقال اشکان به بیمارستان لقمان به زندان آمد. دو یا سه روز بعد هم ما مطلع شدیم او در حالی که در بیمارستان لقمان تهران بستری بود، از پنجره اتاق خودش را به پایین پرتاب کرد. بعد از همین اقدام بود که اشکان به ضایعه نخاعی مبتلا شد.