«نه به اعدام»: تحصن شبانه‌روزی خانواده‌های دادخواه در تورنتو

خانواده‌های دادخواه از سوم بهمن ۱۴۰۲ /۲۳ ژانویه ۲۰۲۴ که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی محمد قبادلو، از بازداشت‌شدگان جنبش سراسری زن، زندگی، آزادی و فرهاد سلیمی، زندانی عقیدتی اهل سنت کُرد را اعدام کرد، در هوای سرد شهر تورنتو کانادا و در یکی از میدان‌های شهر تحصن کرده‌اند. آنها همان‌جا می‌نشینند و همان‌جا می‌خوابند. گاهی برای اینکه گرم بشوند به کافه کنار میدان می‌روند، جایی که به دیگر شهروندان توضیح می‌دهند که چرا علیه اعدام تحصن کرده‌اند.

اولین نفر که به میدان آمد و گفت آنجا تحصن خواهد کرد میلاد محمدی، برادر شهریار محمدی از جان‌باختگان خیزش ژینا در شهر بوکان است. پس از اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی، میلاد محمدی تصمیم گرفت که یک نفره در اعتراض به اعدام‌ها تحصن کند. میلاد محمدی که خود او هم از آسیب‌دیدگان جسمی اعتراضات پس از قتل حکومتی ژیناست، معتقد است که همه افراد و گروه‌ها بهتر است فرای تعلقات سیاسی‌شان بر سر «نه گفتن به اعدام» و «نه گفتن به جمهوری اسلامی» باهم متحد شوند. او که هنوز در بدنش ساچمه‌های نیروهای سرکوب را دارد، می‌گوید در میدان مل‌لستمن تورنتو، به‌صورت شبانه‌روزی خواهد ماند و از همه مردم شهر خواست که روز شنبه ۲۷ ژانویه ساعت یک تا سه بعدازظهر به او بپیوندند.

میلاد محمدی را اول در کافه کنار محل تحصن یافتم. او آنجا کنار الهام، خواهر دادخواه امیرجواد اسعدزاده نشسته بود و به برخی از شهروندان دیگر تورنتو دلایل تحصن‌شان را توضیح می‌داد. در هوای سرد تورونتو که گاهی شب‌ها به منفی ۱۰ می‌رسد، این کافه جایی است که این معترضان دادخواه جمع می‌شوند که کمی گرم شوند.

آنچه میلاد محمدی و الهام اسعدزاده را به هم وصل می‌کند، حرکت دادخواهی برای عزیزان‌شان است. امیرجواد اسعدزاده (برادر الهام) ۳۶ ساله بود که او را نیروهای سرکوب در مشهد کشتند. ۲۸ آبان ۱۴۰۱، امیرجواد اسعدزاده در حال شعارنویسی در مشهد بود که نیروهای بسیجی او را بازداشت کردند. او در روند این بازداشت شکنجه و به دلیل شدت جراحت‌های ناشی از شکنجه کشته شد. الهام اسعدزاده به زمانه می‌گوید که «نه گفتن به جمهوری اسلامی» برای آنها مهم است و آنها خیال ندارند که بگذارند که «جوانانی که سال گذشته نور امید را در دل‌ها روشن کردند و برای ما به خیابان رفتند، تنها بمانند.»

گفت‌وگو با الهام اسعدزاده:

شهریار محمدی (برادر میلاد) پیش از اینکه مأموران سرکوب به او شلیک کنند، در در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ تصویر بدن دوستش محمد حسن‌زاده که از جان‌باختگان بوکان را منتشر کرد. او از هراس اینکه مأموران حکومتی جنازه دوستش را ندزدند و اجازه خاکسپاری ندهد، پیکر دوستش را از سردخانه به خانه آورده بود و تا صبح کنار پیکر دوستش نشسته بود. او را مأموران شناسایی کردند و بعد از خاکسپاری دوستش، در زمان آغاز اعتراضات شهر بوکان، خودروی شهریار محمدی را به رگبار بستند.

میلاد محمدی، می‌گوید:

او می‌گوید سپاه پاسداران «تروریست واقعی» است و اصلی‌ترین شعار آنها «نه به جمهوری اسلامی» است. محمدی از استقبال مردم شهر رضایت دارد و می‌گوید مردم به او پیوسته‌اند و برخی کیسه‌خواب آورده‌اند و پیش او مانده‌اند. او خوشحال است که «مردم دارند همبستگی را درک می‌کنند».

گفت‌وگو با میلاد محمدی:

میترا، معترضی که برای حمایت از کارزار خانواده‌های دادخواه علیه اعدام به میدان آمده و روز شنبه هم خواهد آمد، به زمانه گفت:

گفت‌وگو با میترا:

پس از آن‌که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی سحرگاه سه‌شنبه سوم بهمن محمد قبادلو، معترض بازداشتی خیزش ژینا و فرهاد سلیمی، زندانی سیاسی عقیدتی کُرد را اعدام کرد، ۶۱ نفر از زنان زندانی سیاسی زندان اوین اعلام کردند روز پنج‌شنبه ۵ بهمن «علیه اعدام» دست به اعتصاب غذا خواهند زد. اعدام این دو بازتاب گسترده‌ای یافت و در پی آن ده‌ها تن از زندانیان سیاسی فعلی، گذشته، و خانواده‌های دادخواه اعلام کردند که روز پنج‌شنبه ۵ بهمن «علیه اعدام» دست به اعتصاب غذا خواهند زد.

خانواده‌های دادخواه به همراه بسیاری دیگر از مردم این شهر و خانواده‌هایی که عزیزان‌شان را در سال‌های گذشته و درنتیجه سیاست سرکوب جمهوری اسلامی از دست داده‌اند به این میدان می‌آیند و می‌روند تا از کارزار الهام و میلاد حمایت کنند. آنها امیدوار هستند که شنبه ۲۷ ژانویه تعداد بیشتری به آنها ملحق شوند تا هم به اعدام و هم به جمهوری اسلامی نه بگویند.