هر ۷۰ کیلومتر یک مسجد در بزرگراه‌های افغانستان: واکنش‌‌ها به طرح طالبان چیست؟

کابل ــ محمد اشرف حق‌شناس، سخنگوی وزارت فواید عامه طالبان می‌گوید در بزرگراه‌های این کشور در هر ۷۰ کیلومتر وضوخانه، مسجد مردان و زنان، فضای سبز، پارکینگ و برخی از ضروریات دیگر در دست ساخت است. اما طالبان اعلام نکرده‌است که ساخت این مساجد چقدر هزینه بر خواهد داشت. هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، چند ماه پیش این دستور را صادر کرد.

با آنکه طالبان کار ساخت این مساجد را آغاز کردند اما شماری از افغانستانی‌ها می‌گویند در بزرگراه‌های این کشور ضرورت به ساخت این همه مسجد برای مردان و زنان وجود ندارد.

شماری از افغانستانی‌ها می‌گویند به‌جای هزینه برای ساخت این همه مسجد، آن هم در جاهایی که تعداد نمازگزاران در آن خیلی اندک خواهد بود، طالبان باید به فکر آسفالت‌کردن آن جاده‌ها باشند؛ جاده‌هایی که در طول بیست سال جنگ، خودشان آنها را بر اثر بمب‌گذاری‌های خود ویران کرده‌اند.

مولوی نعیم الفت، یکی از عالمان دینی می‌گوید:

آقای الفت می‌افزاید که در اکثر جاده‌های افغانستان از قبل نیز مسجد وجود داشته و اکثر هتل‌ها و پمپ‌های بنزین دارای مسجد هستند اما به دلیل نبود نمازگزار اکثراً خالی می‌مانند. او اشاره می‌کند که خیلی ممکن نیست در یک وقت معین در مسیر راه نماز جماعت برپا نمود زیرا ماشین‌ها در اوقات مختلف از مسیرهای مختلف در حالت رد شدن هستند وقت نماز جماعت معین است پس چگونه ممکن است بصورت دسته جمعی جماعتی برپا شود. بدین سبب ضرورت ساخت این همه مساجد از پول بیت المال را به پرسش می‌کشد.

این عالم دین می‌گوید:

در حالی طالبان می‌خواهند در هر ۷۰ کیلومتر جاده‌های بزرگ افغانستان یک باب مسجد بسازند که این راه‌ها بخاطر بیست سال جنگ ویرانگر و بمب‌گذاری‌های این گروه تا حد زیادی تخریب شده و حتی در اوقات شب گذر از این مسیرها دشوار است.

امید نظری یکی از راننده‌های کامیون در بزرگراه قندهار‌ـ‌‌کابل می‌گوید:

از سویی هم در شاهراه‌های افغانستان هنوز سیستم روشنایی در شب وجود ندارد و خیلی‌ها یا شب حرکت نمی‌کنند و یا شب‌هنگام با خطرات جدی حوادث ترافیکی روبرو می‌شوند. به همین خاطر راننده‌های افغانستانی می‌گویند طالبان بجای ساخت این همه مسجد، باید اول به فکر تنویر جاده‌ها باشند تا حوادث رانندگی رخ ندهند و انسان‌ها کشته نشوند.

خط اندازی خطوط ترافیکی، سیستم سیار آمبولانس، مرکزهای کنترل سرعت و ... از جمله دیگر نیازهای جاده‌های افغانستان است.

با آنکه تمامی کسانی که با رادیو زمانه در این خصوص صحبت کردند مخالف ساخت مساجد در افغانستان نیستند ولی به باور آن‌ها ضرورت ندارد هزینه‌های زیادی بالای مساجد در مناطقی مصرف شود که در آن تعداد نمازگزاران اندک است، در حالی که مردم افغانستان ضروریات خیلی بیشتری در هر بخش دیگر زندگی دارند و حتی برخی‌ها بخاطر یک لقمه نان شب را گرسنه می‌خوابند.

حارث نام مستعار یکی از اساتید دانشکده شرعیات و علوم اسلامی در دانشگاه بلخ در شمال افغانستان است. او می‌گوید:

این کارشناس مسائل اسلامی می‌افزاید: «سفر جای عبادت نیست. در سفر مسلمان مکلف به گرفتن روزه نیست. نماز سنت را نمی‌خوانند. نماز فرض چهار رکعتی در مذهب اهل سنت ۲ رکعت خوانده می‌شود. پس چی ضرورت است که این همه مسجد در جادها بنا شود در حالی که نمازگزاران در خیلی از این مسجدها کمتر از انگشتان دو دست خواهد بود؟»

برخی‌ها چنین کارهای طالبان را برگرفته از ایدئولوژی افراطی این گروه می‌دانند.

حاجی لطیف حکیمی، باشنده ولایت غزنی در مرکز افغانستان می‌گوید:

مسعوده نام مستعار یکی از پزشکان افغانستانی است. او می‌گوید:

گرچه سخنگویان گروه طالبان بصورت رسمی مخالفت خویش را با آموزش زنان و فراگیری علوم عصری بیان نمی‌کنند ولی شماری از رهبران بلند رتبه این گروه در برخی مجالس سخن از غیری ضروری بودن علوم عصری می‌زنند.

نباید از یاد برد گروه طالبان علاوه بر ساخت و ساز تعداد زیادی از مساجد دست به ساخت دها حوزه علمیه مذهبی و جهادی نیز زده است که در آن افراد وفادار به این گروه آموزش‌های جهادی و مذهبی را فرا می‌گیرند.

به گفته تحلیلگران، طالبان در حال گسترش افراطیت مذهبی هستند و می‌خواهند افراد زیادی را به شیوه‌های سنتی آموزش دهند تا آنها در آینده‌ وفادار به این گروه و منافع‌شان باقی بمانند.