افزایش نگرانکننده خودکشی در ایران: زنان خانهدار و کارگران در صدر آمار
وضعیت کنونی ایران نشاندهنده یک بحران عمیق روانی، اجتماعی و اقتصادی است که نیازمند اقدامهایی فوری و جامع از سوی مسئولان و نهادهای مرتبط است. افزایش آمار خودکشی، بهویژه در میان زنان خانهدار، کارگران و جوانان، زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود. بدون حمایت روانی، اجتماعی و اقتصادی، این بحران میتواند بهطور فزایندهای تشدید شود و پیامدهای جبرانناپذیری برای جامعه ایران به همراه داشته باشد.

بهطور میانگین سالانه ۱۴ دستیار پزشکی به زندگی خود پایان میدهند. خودکشی کارگران و معلمان نیز در دهه گذشته افزایش چشمگیر داشته است.
در سال ۱۴۰۱، زنان خانهدار با ۳۲.۸ درصد و کارگران با ۳۲ درصد، بیشترین آمار اقدام به خودکشی را در ایران به خود اختصاص دادند. این آمار نشاندهنده بحران عمیق روانی، اجتماعی و اقتصادی است که جامعه ایران با آن دستوپنجه نرم میکند. علاوه بر این، افزایش نرخ خودکشی و مرگومیر ناشی از سکته و ایست قلبی در میان پزشکان جوان و رزیدنتها نیز به دلیل فرسودگی شغلی، اضطراب، ناامیدی و فقدان حمایت روانی و اجتماعی، زنگ خطر را برای وضعیت سلامت روان در کشور به صدا درآورده است.
در سه تا چهار سال اخیر، آمار خودکشی در ایران سالانه ۱۰ درصد افزایش یافته است. روانپزشکان و فعالان حوزه روان هشدار میدهند که این روند رو به رشد، ایران را حتی در مقایسه با سایر کشورها در وضعیت نگرانکنندهای قرار داده است. زنان خانهدار، کارگران، دانشآموزان و دانشجویان در صدر فهرست افرادی قرار دارند که بیشترین آمار خودکشی را به خود اختصاص دادهاند.
بحران روانی و اجتماعی
مصطفی معین، رئیس چهاردهمین همایش سلامت روان و رسانه که در دو روز متوالی از ۳۰ بهمن تا یکم اسفند برگزار شد در سخنانی تأکید کرد که نابرابریهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بهطور مستقیم بر سلامت روان افراد تأثیر میگذارد. او اشاره کرد که نابرابری در دسترسی به فرصتها، تورم، بیکاری، کاهش ارزش پول ملی و ناکامی در دستیابی به اهداف شخصی، از جمله عواملی هستند که منجر به افزایش اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی میشوند. بهویژه زنان که تنها ۱۷ درصد از آنان شاغل هستند، با موانع ساختاری و فرهنگی مواجهاند که این موضوع به افزایش افسردگی در میان آنان دامن میزند.
حمید یعقوبی، روانشناس بالینی و رئیس انجمن پیشگیری از خودکشی ایران، اعلام کرد که آمار خودکشی در ایران از سال ۱۴۰۱ به بعد دیگر منتشر نمیشود. او با اشاره به آخرین آمار موجود، گفت که سالانه بیش از ۷۶۰۰ نفر در ایران جان خود را بر اثر خودکشی از دست میدهند. این آمار در میان جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله بهعنوان سومین علت مرگومیر شناخته میشود. یعقوبی همچنین هشدار داد که روند خودکشی در ایران در حال افزایش است و این موضوع نیازمند توجه فوری و اقدامات پیشگیرانه است.
زنان خانهدار و کارگران در صدر آمار
در سال ۱۴۰۱، زنان خانهدار با ۳۲.۸ درصد بیشترین آمار اقدام به خودکشی را داشتند، در حالی که کارگران با ۳۲ درصد در رتبه دوم قرار گرفتند. این آمار نشاندهنده فشارهای اقتصادی و اجتماعی است که این گروهها با آن مواجه هستند. همچنین، دانشآموزان و دانشجویان با ۱۵.۲ درصد در رتبه بعدی قرار دارند.
یعقوبی همچنین به تأثیر شبکههای اجتماعی بر افزایش خطر خودکشی اشاره کرد. استفاده بیش از ۵ ساعت در روز از شبکههای اجتماعی، خطر خودکشی را دو برابر میکند. با این حال، حذف کامل این شبکهها نیز میتواند تأثیرات منفی بر سلامت روان داشته باشد.
سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعهشناسی ایران، هشدار داد که جامعه ایران بهسمت فروپاشی اجتماعی پیش میرود. او اشاره کرد که ناامیدی، بیآیندگی و فشارهای اقتصادی منجر به افزایش خودکشیهای ناشی از شرایط آنومیک (بیهنجاری اجتماعی) شده است. معیدفر پیشبینی کرد که در صورت تداوم این روند، آمار خودکشی در سالهای آینده شتاب بیشتری خواهد گرفت.
نظرها
نظری وجود ندارد.