مقامات قضائی آلمان: اعضایی از بدن جمشید شارمهد پیش از تحویل جسد او خارج شده بود ـ غزاله شارمهد: تلاش ما برای عدالت ادامه دارد
شش ماه پس از مرگ مشکوک جمشید شارمهد، زندانی سیاسی ایرانی ـ آلمانی در ایران، غزاله، دخترش جسد او را در برلین تحویل گرفت. نتایح کالبدشکافی جسد این فعال سیاسی تکاندهنده بود.

غزاله شارمهد، فرزند جمشید شارمهد جمعه ۲۲ فروردین ۱۴۰۴/ ۱۱ آوریل ۲۰۲۵ ـ در کنار تابوت پدرش در برلین ـ عکس از خبرگزاری فرانسه
غزاله شارمهد، فرزند جمشید شارمهد جمعه ۲۲ فروردین / ۱۱ آوریل جسد او را در برلین تحویل گرفت.
بهگزارش شبکه دوم تلویزیون آلمان (ZDF) قرار است در مراسم ترحیم او، علاوه بر خانواده و دوستان، سیاستمداران ارشد این کشور مانند فریدریش مرتس صدراعظم آینده؛ جم اوزدمیر سیاستمدار حزب سبزها و وزیر کشاورزی آلمان؛ فرانزیسکا گیفای از حزب سوسیال دموکرات و معاون شهردار برلین؛ و همچنین ساسکیا اسکن، نماینده پارلمان آلمان (بوندستاگ) و یکی از دو رهبر اصلی حزب سوسیال دموکرات نیز حضور خواهند داشت.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی جمشید شارمهد، مسئول گروه تندر معروف به «انجمن پادشاهی ایران» را مرداد سال ۱۳۹۹ در جریان سفری تجاری به دبی ربودند و به ایران منتقل کردند.
دادگاه انقلاب در اسفندماه ۱۴۰۱ این زندانی سیاسی را به اتهام «افساد فیالارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی» به اعدام محکوم کرد.
خبرگزاری میزان همان زمان ادعا کرد که «بر اساس مستندات پرونده، جمشید شارمهد قصد انجام ۲۳ اقدام تروریستی داشته که موفق به انجام پنج مورد آن شده است».
هفتم آبان ۱۴۰۳ دادستانی تهران با انتشار بیانیهای اعلام کرد که این زندانی سیاسی «با حکم دادگاه صالح محکوم» و روز هفتم آبان «به سزای اعمالش رسید»؛ اما به شکل مستقیم به اجرای حکم اعدام او اشاره نشد.
چند روز بعد، سخنگوی قوه قضائیه جمهوری اسلامی مدعی شد که جمشید شارمهد اعدام نشده و پیش از اجرای حکم، «فوت» کرده بود.
مرگ جمشید شارمهد به تنش دیپلماتیک در روابط تهران و برلین انجامید؛ بهطوری که دولت آلمان سه کنسولگری ایران در شهرهای فرانکفورت، هامبورگ و مونیخ را بست.
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ با انتشار پیامی در شبکه ایکس از رسیدن پیکر پدرش به آلمان خبر داد.
مقامات آلمان پس از چند روز اعلام کردند که جسد جمشید شارمهد را کالبدشکافی کردهاند. در پی آن، کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در ۲۴ بهمن (۱۲ فوریه) سال گذشته مرگ این فعال سیاسی در حبس را «نقض جدی حقوق بشر» دانستند.
نتایج کالبدشکافی
روز جمعه مقامات قضائی آلمانی نتایج کالبدشکافی جسد جمشید شارمهد را اعلام کردند. براساس این نتایج، اعضایی از بدن این فعال سیاسی از جمله زبان، گواتر، قلب و غده تیروئید پیش از انتقال جسد او به آلمان از بدن او خارج شده بود و همین موضوع مانع از بررسی کامل علل مرگ او شده است.
در حالیکه مقامات قضائی آلمان میگویند علائمی از اعدام بر بدن او ندیدهاند اما این احتمال را که جمشید شارمهد با خوراندن زهر کشته شده است، رد نکردهاند.
«هیچکس نمیتواند پدرم را به من بازگرداند»
شبکه دوم تلویزیون آلمان جمعه ۲۲ فروردین / ۱۱ آوریل بهمناسبت تحویل جسد او به خانوادهاش پیش از مرسام امروز گفتوگویی با غزاله شارمهد انجام داد که در آن فرزند جمشید شارمهد بهشدت دولت آلمان را مورد انتقاد قرار داد.
غزاله شارمهد با بیان اینکه سالها تصور میکرده که روزی پدرش را در آغوش خواهد گرفت، گفت:
اما حالا او را در یک تابوت خواهم دید. (...) هیچکس نمیتواند پدرم را به من بازگرداند. مسئولیت دولت آلمان با مرگ او پایان نمییابد. یک وظیفه حفاظتی وجود داشت که انجام نشد. حالا یک وظیفه تحقیقاتی وجود دارد و این باید اجرا شود. تلاش ما برای عدالت ادامه دارد.
او در مورد اظهارات متناقض مسئولان حکومتی ایران در مورد مرگ پدرش گفت که انتظار ندارد یک «رژیم تروریستی» که خود مسئول قتل پدرش است، نکات تاریک این پرونده را روشن کند. غزاله شارمهد گفت:
انتظارات من از دولتهای قانونمدار جهان است، کسانی که ادعای دفاع از حقوق بشر، عدالت و مبارزه با تروریسم دارند. یعنی آلمان، آمریکا و سازمان ملل متحد. این بازیگران باید نشان دهند که ارزشهایشان فقط حرف نیست، بلکه در عمل نیز دیده میشود. اما در پنج سال گذشته، خلاف این را ثابت کردهاند. آنها بهرغم نقض آشکار حقوق بشر همچنان با این رژیم مذاکره میکنند. آلمان هنوز یکی از مهمترین شرکای تجاری ایران است.
او تأکید کرد که «حمایت واقعی» را از دولت آلمان تجربه نکرده است:
دولت آلمان دست روی دست گذاشت. حتی پس از قتل پدرم، هیچ پیامد سیاسی برای رژیم [ایران] ایجاد نشد. به جای قطع روشن رابطه با تهران، فقط کنسولگریها بسته شد، اقدامی که رژیم را تحت تأثیر قرار نداد. هیچ اتهامی مطرح نشد، هیچ بررسی قضائیای انجام نشد. شکایت ما درباره جنایت علیه بشریت رد شد.
او با تأکید بر اینکه پدرش هم آلمانی بود و هم آمریکایی، گفت هر دو کشور به وعدههای خود عمل نکردند.
غزاله شارمهد در انتهای مصاحبه گفت:
من دیگر آرزویی ندارم. آرزویم این بود که دخترم پدربزرگش را بشناسد، اما آن را از من گرفتند. آنچه باقی میماند وظیفهای است که برای فریاد زدن، گفتن حقیقت و مقابله با تروریسم مانده، زیرا پرونده پدرم یک مورد منحصربهفرد نیست. تروریسم جهانی همه ما را تهدید میکند.\nــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ\nتوضیح: این خبر با اطلاعات تازه بروز شد و تیتر و تیزر آن تغییر کرد.
نظرها
نظری وجود ندارد.