بحران تأمیناجتماعی – پای صحبت بازنشستگان
کاهش سطح کیفی خدمات تأمین اجتماعی یکی از مشکلاتی است که گریبانگیر بیمهشدگان است. توصیف وضعیت از زبان خودشان.
کاهش سطح کیفی خدمات تأمین اجتماعی، یکی از مشکلاتی است که گریبانگیر بیمهشدگان تأمین است.
بحران عمیق منابع- مصارف بر زمینه اقتصاد پُرمسئله کشور، تأثیرات مخربی برجای میگذارد که تأخیر در پرداخت مستمریهای بازنشستگان یکی از آنهاست قشری که مطالباتشان انباشته شده و اعتراضات زیادی به رویه کنونی دارند اما تاکنون اعتراضاتشان به نتیجه نرسیده است.
غلامرضا پیرمرد ۶۵ساله تهرانی که بازنشسته تأمیناجتماعیست در مورد پرداخت مستمری بازنشستگان میگوید:
«پرداخت مستمریهای ما به روال گذشته نیست و با تأخیر واریز میشود. این در شرایطی است که ما باید بخشی از دریافتیهای خود را برای پرداخت اقساط وامهای خود کنار بگذاریم. بانکها اصلا به این کار ندارد که سازمان تأمین اجتماعی چه زمانی مستمریها را واریز میکند و پولش را میخواهد. این مشکلیست که ما داریم و خودتان هم ببینید در شرایط فعلی اقتصادی چقدر برما بازنشستگان سخت میگذرد.»
«پرداخت مستمریهای ما به روال گذشته نیست و با تأخیر واریز میشود. این در شرایطی است که ما باید بخشی از دریافتیهای خود را برای پرداخت اقساط وامهای خود کنار بگذاریم.»
غلامرضا که شاغل در کارگاههای تولیدی بوده و هماکنون هم برای گذران زندگی فروشنده یک سوپرمارکت در مرکز تهران است، ادامه میدهد: «وقتی برنامهای میریزیم که با پولی که میگیریم کاری انجام دهیم، باید سر وقت مقرر مستمری خود را دریافت کنیم نه اینکه ۴ یا ۵ روز بعد. البته با این اوضاعی که میبینیم و متأسفانه هر روز هم بدتر از دیروز میشود، عموم بازنشستگان تأمیناجتماعی این نگرانی را دارند که از ماههای آینده واریز مستمریها با تأخیر بیشتری همراه شود. این میتواند سبب مشکلات زیادی برای ما شود. چه به دلیل پرداخت اقساط و پول اجاره خانه. بسیاری از بازنشستگانی که میشناسم حتی خانه هم ندارند و اجارهنشین هستند. صاحبخانهها هم که اجارهبهایشان را به موقع میخواهند که البته با این وضعیت وخیم اقتصادی حق هم دارند. این است که مشکلات ما بیشتر میشود و البته این تازه یکی از مشکلات ماست.»
«همین حالا اکثر بازنشستگان زیر ۲میلیون تومان مستمری میگیرند. ۲میلیون تومان را من به کدام زخم زندگی بزنم؟ پول آب و برق و گاز را بدهم یا اجاره خانه یا پرداخت اقساط بانکی و وام؟»
محمدحسین ۵۵ساله، دیگر بازنشسته سازمان تأمین اجتماعی، که در پارک قدم میزند و به گفته خودش راننده آژانسهای شبانهروزی است، در مورد مصائب زندگی و مشکلاتی که امثال او دارند، صحبت میکند. او که مشخص است دل پری هم دارد میگوید: «باور کنید همین حالا اکثر بازنشستگان زیر ۲میلیون تومان مستمری میگیرند. ۲میلیون تومان را من به کدام زخم زندگی بزنم؟ پول آب و برق و گاز را بدهم یا اجاره خانه یا پرداخت اقساط بانکی و وام؟ کجای دنیا اینطور است که بازنشستگان پس از اتمام کارشان اینچنین زندگی سختی داشته باشند؟ پس کجاست وعده اجرای همسانسازی که قانونش در مجلس تصویب شده است؟ چرا مسئولان به قانون خودشان عمل نمیکنند؟ ما حقمان را از چه کسی بگیریم؟»
محمدحسین مانند بسیاری از همسنوسالهای بازنشستهاش پس از عمری خدمت، بجای استراحت و تفریح، باید همچنان کار کند تا بتواند چرخ زندگیاش را بچرخاند. او میگوید سازمان ثروتمند تأمیناجتماعی با آن همه سرمایه چرا میخواهد القا کند که بیپول است و آنان را فریب دهد: «ببینید هر بازنشستهای که دو کلاس سواد داشته باشد، میداند که سازمان تأمیناجتماعی قادر است با این همه سرمایه و درآمد حتی افزایش بالای ۸۰ درصد یا ۹۰ درصد مستمری را برای بازنشستگانش اعمال کند. این را من نمیگویم. بروید از کسانیکه در کمیته بدوی تشخیص درآمد سازمان بودهاند بپرسید. ماها که بچه نیستیم بگویند پول نداریم و ماهم بشینیم سر جایمان! چرا سعی دارند این گونه القا کنند که اوضاع مالی سازمان در حالت بحرانی است؟ حقوق خود آقایان چقدر است؟ در مهرماه تجمع داشتیم. آنجا یکی از دوستان به مسئولی گفت که اگر راست میگویید فیش حقوقیتان را منتشر کنید تا همه بفهمند واقعا وضعیت سازمان تأمین اجتماعی بحرانیست یا فقط برای ما بحرانی است؟!»
«چرا سعی دارند این گونه القا کنند که اوضاع مالی سازمان در حالت بحرانی است؟ حقوق خود آقایان چقدر است؟ در مهرماه تجمع داشتیم. آنجا یکی از دوستان به مسئولی گفت که اگر راست میگویید فیش حقوقیتان را منتشر کنید تا همه بفهمند واقعا وضعیت سازمان تأمین اجتماعی بحرانیست یا فقط برای ما بحرانی است؟!»
محمدحسین درست میگوید. جامعه بازنشستگان تأمین اجتماعی دارای هزاران میلیارد سرمایه، صدها شرکت و کارخانه سود ده (هلدینگ شستا) و ۱۴۵هزار میلیاردطلب از دولت است و در عین حال دارای سازمانی که ۸۵ درصد بازنشستگانش حداقل بگیر هستند. با این حال به بهانههای واهی حتی چند ماه پرداخت مابه التفاوت افزایش حقوق در سال جاری را به تعویق انداختهاند و این موضوع باعث بروز اعتراضاتی میان بازنشستگان تأمیناجتماعی شده. اعتراضاتی که تا به حال بارها به صورت نامه نگاریهای متعدد، جمعآوری طومار امضا و تجمع خیابانی نمود بیرونی داشته است.
عباس، ۶۰ساله، بازنشسته تأمین اجتماعی مشکلات را خلاصه میکند: «آنقدر اعتراض کردهایم که حسابش از دست ما در رفته! چیزی که عصبانیمان میکند بیتوجهی مسئولین است. سازمان تأمین اجتماعی شده حیاط خلوت فساد و رانت آقایان است. دولت بدهیاش به سازمان را پرداخت نمیکند و خرج سوریه و یمن میکند، آنوقت تا اعتراض میکنیم میگویند پول نداریم، بودجه نداریم، وضعیت بحرانی است، قدری صبر کنید و از این دست مسائل. دیگر چقدر صبر کنیم و تا کی؟ وقتی بمیریم، لابد میخواهند پولمان را بدهند.»
یکی از اعضای هیات موسس شورای کارگری بازنشستگان تأمیناجتماعی که نمیخواهد نامش فاش شود، میگوید حرفهای زیادی برای گفتن دارد. او از وجود تبعیض در ساختار صندوقهای بازنشستگی تأمین اجتماعی حرف میزند: «برای شما بگویم هزینه انتقال سوابق از سازمانهای بیمه اجتماعی طبق قانون براساس ۱۸درصد مبلغ آخرین وجه مشمول بیمه بصورت ماهیانه صورت میگیرد . یعنی اگر مشمول آخرین بیمه شما ۵میلیون باشد، این مبلغ ۹۰۰ هزارتومان ماهیانه میگردد و این مبلغ به ازای ۶سال (۷۲ ماه) مبلغی گزافی میشود. در حقیقت به گونهای برخورد میشود که بازنشسته از انتقال سوابق دست بکشد! چرا در حالیکه فردی برای مثال ۲۰سال پیش به سازمانی در بیمه اجتماعی با حق کارفرما مبلغی کمتر از ۱۰۰هزارتومان پرداخت کرده درحال حاضر باید برای انتقال سوابق مبلغی بالغ بر ۲۷میلیون پرداخت کند! خب این اجحاف است! ما برای همین مسائل بود که تصمیم گرفتیم گروهی به نام شورای کارگری بازنشستگان تأمین اجتماعی (بستا) ایجاد کنیم تا به مشکلات اعضا رسیدگی کند»
«تا اعتراض میکنیم میگویند پول نداریم، بودجه نداریم، وضعیت بحرانی است، قدری صبر کنید و از این دست مسائل. دیگر چقدر صبر کنیم و تا کی؟ وقتی بمیریم، لابد میخواهند پولمان را بدهند.»
ناصر یکی از اعضای این گروه است. از او درباره بدهی دولت به صندوق بازنشستگی تأمین اجتماعی میپرسم. میگوید: «دولت حدود ۸۰هزار میلیارد تومان بدهی به سازمان تأمیناجتماعی دارد. اگر دولت ۸۰ هزار میلیارد تومان را نقدی یا قابل تبدیل به نقد به سازمان تأمین اجتماعی بپردازد، این سازمان به راحتی میتواند در کنار اجرای صحیح تعهدات خود در زمینه پرداخت مستمریها و ارائه خدمات درمانی، وضعیت خود را سروسامان دهد و حتی بدهی ۳۰هزار میلیارد تومانی خود را به بانک رفاه بپردازد تا سود این بدهی از این بیشتر نشود. و در نهایت هم میتواند همسانسازی که مطالبه بسیاری از بازنشستگان سازمان است را اجرایی کند. اما متأسفانه دولت هیچ توجهی به این صندوق در آستانه ورشکستگی ندارد و سال به سال هم این وضع بدتر میشود. عمده اعتراضات بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی به همین مطلب است. این بازنشستگان خوب میدانند مشکل از کجاست و چگونه باید آنرا رفع کرد اما گویی عزمی برای رفع بحران وجود ندارد.»
علیرغم همه این اعتراضات اما طبق لایحه بودجه ۹۸ که چهارم دی ماه سال جاری از آن رونمایی شد، بازهم مانند قبل منابع درمان تأمین اجتماعی به حساب دولت واریز میشود و همسانسازی فقط برای طیف محدودی از بازنشستگان کشوری و لشکری قابل اجراست. و این موضوع نشان میدهد که علیرغم اعتراضات کارگران و بازنشستگان، دولت از دستاندازی به منابع درمان کارگران انصراف نداده و همچنان نسبت به مطالبات آنان بیتفاوت است.
در همین زمینه
- سازمان تامین اجتماعی برای پرداخت مطالبات بازنشستگان ۳هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان کسری بودجه دارد
- تجمع بازنشستگان مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
- بازنشستگان بانکها در تهران دست به تجمع زدند
- معلمان و فرهنگیان بازنشسته در تبریز تجمع کردند
- معلمان بازنشسته مقابل نهاد ریاستجمهوری تجمع کردند، خودرو دولتی یکی از معترضان را زیر گرفت
- تجمع بازنشستگان مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
نظرها
شاد
باید تا حالا بفهمید حنا کمی راحتی با اساس اسلام ،به شدت تضاد دارد.اگر پول باشد راحتی و شادی میآورد،آنگاه چه کسی برای درمان خود متوسل به دعا و گریه و زاری بشود.به زیارت برود.همه دکتر را انتخاب میکنند.همه به سفره ای آرام بخش میروند نه سفرهایی که بعد از برگشت عصبی و افسرده تر هستند.شما اگر آخوندها را دقیق ببینید عصبی ترین ها هستند و محرومترین.....