بیماری‌انگاری مطالبه حق بر بدن: افتتاح کلینیک «ترک بی‌حجابی» در تهران
ساختار قدرتی که با سوءاستفاده سیستماتیک از علم روان‌پزشکی و همچنین انسان‌زدایی از مبتلایان به اختلالات روانی، معترضان را بیمار اعصاب و روان معرفی می‌کند، اکنون می‌خواهد آزادی‌خواهی زنان و مطالبه حق بر پوشش و بدن را برای «درمان» به کلینیک‌های روان‌شناسی ببرد.
بخش زنان
پیاده‌روی مرکز شهر تهران، تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ (عکس از مرتضی نیکوبذل / نورفوتو / از طریق خبرگزاری فرانسه)
ستاد امر به معروف و نهی از منکر، نهادی که در طول دهه‌های گذشته نقش عمده‌ای در آزار روانی زنان ایران به بهانه «بدحجابی» و «بی‌حجابی» ایفا کرده است در تازه‌ترین استراتژی خود برای بازیابی کنترل بر بدن زنان می‌خواهد در تهران کلینیک «ترک بی‌حجابی» افتتاح کند.
به فاصله ۱۰ روز پس از دستگیری و بستری‌کردن اجباری «آهو دریایی»، زن دانشجویی که در دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران لباسش را به نشانه اعتراض از تن درآورد، پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران روز سه‌شنبه ۲۲ آبان/۱۲ نوامبر اعلام کرد: «به همت اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف، کلینیک ترک بی‌حجابی در تهران با هدف درمان علمی و روان‌شناختی بی‌حجابی ویژه نسل نوجوان، جوان و بانوان جویای هویت اجتماعی و اسلامی افتتاح می‌شود.»
این پایگاه خبری به نقل از مهری طالبی دارستانی، رئیس اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف استان تهران در این‌باره نوشت: «بر اساس مراجعات مکرر صورت پذیرفته به ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران از سوی خانواده‌ها و بانوان و دختران تهرانی مبنی بر وجود فشارهای محیطی و سایر عوامل که منجر به اجبار انتخاب پوشش خارج از حدود حجاب شرعی شده که پس از بررسی‌های تخصصی و جلسات کارشناسی به عمل آمده تصمیم بر آن شد که اولین کلینیک تخصصی مشاوره و حمایت از بازگشت به حجاب با عنوان کلینیک ترک بی‌حجابی در تهران راه‌اندازی شود.»
او افزود: «این مرکز به عنوان بخشی از نقشه جامع راهبردی "زیست بوم غیرت، حیا، عفت، حجاب" با رویکرد فرهنگی نوین و با هدف ارائه خدمات روان‌شناختی، مشاوره‌ای و مددکاری به افرادی که تمایل به رعایت حجاب دارند و ممکن است به دلیل فشارهای اجتماعی یا تأثیرات محیطی در این زمینه دچار چالش شده باشند، طراحی و به مرحله‌ی اجرا رسیده است.»
اظهارات رئیس اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف استان تهران بر این متمرکز است که این کلینیک قرار است دختران جوان و زنانی را که تحت «فشارهای اجتماعی» در رعایت حجاب اسلامی متزلزل شده‌اند نجات داده و درمان کند تا بتوانند «آزادانه» حجاب اسلامی را انتخاب کنند. او در بخشی از سخنانش گفت: «در این کلینیک تلاش می‌شود با ارائه آگاهی و پشتیبانی فکری، به افرادی که تصمیم به رعایت حجاب گرفته‌اند یا از تطبیق با محیط‌های خاص تحت فشار بوده‌اند، کمک کند تا بتوانند انگیزه و اعتماد به نفس بیشتری پوشش سالم خود را آزادانه انتخاب کنند».
اجتماع مورد اشاره او جامعه‌‌ی زنان و کوییرهایی‌ست که پس از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امنیتی روسری‌ها را از سر برداشتند و بدون حجاب اجباری در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی حاضر شدند.
یک سیاست حکومتی: «خشونت به زن بی‌حجاب حمایت از زن با حجاب است»
مهری طالبی دارستانی که رسانه‌های حکومتی و صدا و سیمای جمهوری اسلامی پیشتر از او تحت عنوان «مسئول زنان معاونت فرهنگی سپاه» و «پژوهشگر حوزه زنان و مدرس حوزه علمیه» نام برده‌اند به «بی‌حجابی» اشاره‌ای نکرده و بر حمایت از دختران و زنان مقید به حجاب اجباری اسلامی در این طرح تأکید کرده است؛ رویه‌ای که مقام‌های جمهوری اسلامی از آن برای سرکوب زنان استفاده می‌کنند. جمعه ۱۸ اسفند (۸ مارس روز جهانی زنان) احمد وحیدی، وزیر کشور وقت در مراسم تجلیل از «آمران به معروف و ناهیان از منکر» برای تأکید بر سرکوب زنان مخالف حجاب اجباری گفت: «لازم است در برابر بی‌حجابی بایستیم. کشف حجاب را می‌خواهند به زور به ملت ایران تحمیل کنند و اگر بانویی بخواهد حجاب خود را رعایت کند با برچسب‌های مختلف سعی در تخریب وجهه او می‌کنند. حجاب امری قانونی شرعی و اخلاقی است لذا برای حجاب نباید دچار انفعال شویم.»
این رویه تا آن‌جا پیش رفته که نام لایحه بدل‌به‌قانون‌شده‌ی جنگِ همه‌جانبه علیه زنان بی‌حجاب نیز «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» نام گرفته است. در حکومت ایران حمایت از زن با حجاب اسم رمز سرکوب زنان دیگری‌ست که پوشش آن‌ها قوانین شرع اسلامی برای کنترل بدن زن را نقض می‌کند.
احمد وحیدی در آن سخنرانی افزود: «اگر کسی مانع امر به معروف و نهی از منکر شد جرم مرتکب شده است. امر به معروف و نهی از منکر هم اجازه نمی‌خواهد. امر به معروف و نهی از منکر هم قانونی و هم شرعی است و لذا نیاز به مجوز ندارد. حجاب یک باید برای مؤمنین و یک الزام است، لذا نیازی به مجوز ندارد.»
نظر به سابقه برخورد حکومت ایران با اعتراضات زنان و زن معترض، نمی‌توان خطر چنین طرح‌هایی را برای روان و حتی جان زنان از جمله زنان قائل به رعایت حجاب اجباری نادیده گرفت؛ ستاد امر به معروف و نهی از منکر نهادی‌‌ست که از بودجه قابل‌توجه و در عین‌حال اختیارات فراقانونی و مصونیت برخوردار است. مسئله‌ای که دست این نهاد را تقریباً به اندازه نهادهای امنیتی بر زندگی شهروندان باز می‌گذارد. این نهادهای امنیتی با همدستی سایر دستگاه‌های حکومتی سابقه تاریکی در سوء استفاده سیستماتیک سیاسی از روان‌پزشکی دارند.
هفته گذشته فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت جمهوری اسلامی تأیید کرد که زن دانشجوی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران را پس از دستگیری به اجبار بستری کرده‌اند. مهرماه سال گذشته شبکه حقوق بشری دادبان گزارش داده که «چند روز پس از دستگیری با ضرب و شتم رؤیا ذاکری، دختری که در تبریز به حجاب اجباری اعتراض کرد، مسئولان بدون ذکر نام، اعلام کردند که این دختر مشکل روانی داشته و به بیمارستان اعصاب و روان منتقل شده است.»
نظرها
نظری وجود ندارد.