یافته‌های یک پژوهش: دولت‌ها زنان* فعال را با بازتولید زن‌ستیزی آنلاین در فراسوی مرزها سرکوب می‌کنند

شرکت‌کنندگان در این پژوهش در معرض حمله‌ها و تهدیدهای جنسیتی آنلاین قرار گرفته‌اند که شامل توهین‌های جنسی، آزار و اذیت، نظرات مبتذل در پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی، پیام‌های حاوی فانتزی‌های مشروح جنسی، تهدید به تجاوز جنسی، و حملاتی مرتبط با زندگی شخصی افراد بوده. این حملات منعکس‌کننده ایده‌های عمیقاً مردسالارانه و تلاش برای انکار توانایی زنان برای بیان نظرات درباره مسائل سیاسی و اجتماعی است.

عاملان حملات، از نیروهای دولتی، ترول‌های مورد حمایت دولت، حساب‌های غیرمعتبر و حامیان رژیم گرفته تا سایر اعضای دیاسپورا با عقاید شوونیستی و زن‌ستیز را شامل می‌شوند.

دخالت دولت‌ها یا نیروهای وابسته به دولت‌ها در این اقدام‌ها، عدم تعادل قدرت بین مجرمان و قربانیان را تشدید می‌کند و خطرها را برای ایمنی، امنیت و حقوق اساسی زنان مورد هدف افزایش می‌دهد. دولت‌ها منابع و اراده سیاسی لازم را برای مشارکت در نظارت تهاجمی یا راه‌اندازی کمپین‌های هماهنگ افترازنی و آزار و اذیت آنلاین در اختیار دارند که می‌تواند تأثیرات شدیدی بر وضعیت روانی-اجتماعی و حرفه‌ای افراد هدف‌قرارگرفته داشته باشد. علاوه بر این، دولت‌ها ممکن است مخالفان تبعیدی را به‌صورت آنلاین تهدید کنند؛ مثلاً با آزار و اذیت، بازداشت، یا حتی کشتن خانواده آن‌ها در کشور خود، تحریک وفاداران رژیم و گروه‌های شوونیستی در دیاسپورا، یا اعزام مزدوران برای حمله فیزیکی به آن‌ها. در نهایت، پاسخگو کردن دولت‌ها دشوارتر است زیرا برخلاف افراد یا شرکت‌هایی که در خشونت آنلاین علیه زنان دخیل هستند، ممکن است از مصونیت در برابر رسیدگی‌های مدنی در دادگاه‌های داخلی بهره‌مند شوند.

• فناوری‌ها و شیوه‌های استفاده‌شده در هدف‌گیری دیجیتال: دولت‌ها و وابستگانشان فعالان حقوق بشر را از طریق طیف وسیعی از ابزارها و شیوه‌های دیجیتال از جمله نظارت بر شبکه‌های اجتماعی، هک‌کردن ابزارهای الکترونیکی آن‌ها یا حساب‌های شبکه‌های اجتماعی‌شان، آزار و اذیت آنلاین، انتشار اطلاعات جعلی و استفاده از اطلاعات نادرست یا خصوصی برای بی‌اعتبار کردن آن‌ها مورد هدف قرار می‌دهند.
• پروفایل عاملان حمله‌های، بر اساس شناسایی شرکت‌کنندگان در پژوهش: عاملان حملات، از نیروهای دولتی، ترول‌های مورد حمایت دولت، حساب‌های غیرمعتبر و حامیان رژیم گرفته تا سایر اعضای دیاسپورا با عقاید شوونیستی و زن‌ستیز را شامل می‌شدند.
• ابعاد جنسیتی تهدیدها و حمله‌های آنلاین: شرکت‌کنندگان در این پژوهش در معرض حمله‌ها و تهدیدهای جنسیتی آنلاین قرار گرفته‌اند که شامل توهین‌های جنسی، آزار و اذیت، نظرات مبتذل در پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی، پیام‌های حاوی فانتزی‌های مشروح جنسی، تهدید به تجاوز جنسی، و حملاتی مرتبط با زندگی شخصی افراد بوده. این حملات منعکس‌کننده ایده‌های عمیقاً مردسالارانه و تلاش برای انکار توانایی زنان برای بیان نظرات درباره مسائل سیاسی و اجتماعی است.
• محرک‌ها و انگیزه‌های سرکوب فراملی دیجیتال مبتنی بر جنسیت: تهدیدها معمولاً زنانی از مدافعان حقوق بشر را هدف قرار داده‌اند که توانایی جلب توجه بین‌المللی و آسیب زدن به اعتبار دولت‌های مستبد و افزایش نظارت خارجی را داشتند. بسیاری از شرکت‌کنندگان در پژوهش، ارتباط مستقیمی بین تهدیدهایی که تجربه کرده‌اند و کارشان در زمینه سوءاستفاده‌های قدرت و نقض حقوق بشر از سوی حکومت‌های کشور مبدأ خود می‌دیدند. حملات بیشتر علیه زنانی انجام شده که با حضور و اظهارنظر آنلاین سانسور دولتی و هنجارهای مردسالارانه را در کشور خود به چالش کشیده‌اند.
• تأثیرهای سرکوب فراملی دیجیتال مبتنی بر جنسیت، بر سلامت روانی، فیزیکی و روابط اجتماعی: حملات دیجیتالی که پاسخ‌دهندگان تجربه کرده‌اند بر سلامت روان و تندرستی آن‌ها تأثیر گذاشته است. پاسخ‌دهندگان احساساتی از قبیل خستگی، استرس و اضطراب را توصیف کردند. آن‌ها به فرسودگی شغلی، بی‌خوابی و افسردگی اشاره داشتند. این حملات همچنین به‌طور عمیقی حس امنیت و روابط اجتماعی زنان را تحت تأثیر قرار داده است. فشار و عدم اطمینانی که از آزار و اذیت آنلاین، حمله‌ها و تحت‌نظر بودن‌ها ایجاد شده آن‌ها را تضعیف کرده است. همچنین بی‌اعتمادی و حس ناامنی که به جوامع خارج از کشور و شبکه‌های آنلاین نفوذ کرده، شرکت‌کنندگان پژوهش را به انزوا و کناره‌گیری سوق داده است.
• تأثیر‌های سرکوب فراملی دیجیتال مبتنی بر جنسیت، بر کنشگری و کار حرفه‌ای: شرکت‌کنندگان پژوهش که در معرض کمپین‌های بدنام‌سازی قرار گرفته‌ند، نگران تأثیر منفی آن بر کارشان بودند؛ به‌ویژه از این جهت که این حمله‌ها می‌توانسته اعتبار و شهرت آن‌ها را خدشه‌دار کند. بسیاری نسبت به هزینه‌های کنشگری و اینکه آیا ادامه آن ارزش دارد یا خیر، دچار تردید شدند. سلامتِ روان رو به زوال آن‌ها بر بهره‌وری و روال‌های کاری تأثیر گذاشته. برخی مجبور شده‌اند حداقل به‌طور موقت، از فعالیت‌های خود کناره‌گیری کنند. با این حال، سایر پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که دلسرد نشدند. این افراد حمله‌ها علیه خود را نشانه تأثیر کارشان بر رژیم و وابستگانش می‌دانستند. با این‌حال، حتی زمانی که به فعالیت خود ادامه می‌دادند، ناچار بودند به طور مداوم خطرات مرتبط با آن‌را ارزیابی و مدیریت کنند. برخی از ترس جاسوسی و نظارت، از شرکت در گردهمایی‌های بزرگ‌تر به‌همراه سایر تبعیدی‌ها صرف‌نظر کردند. دیگران به جای صحبت در عموم، به تحقیق و نوشتن، سازماندهی پشت پرده، یا ملاقات در حلقه‌های کوچک‌تر و معتمد روی آوردند.
• مدیریت خطرات امنیتی–ایمن‌سازی اقدامات و تغییرات رفتاری: شرکت‌کنندگان در تحقیق برای کاهش آسیب‌های ناشی از حملات دیجیتال اقدامات مختلفی انجام دادند.آن‌ها مجبور به تغییر رفتارهای آنلاین خود شده‌اند و از ابزارها و روش‌های مختلف «بهداشت دیجیتال» استفاده کرده‌اند. بار این «کار پیشگیرانه» به‌وضوح بر دوش شرکت‌کنندگان مورد هدف قرار گرفته است. آن‌ها دائماً مجبور به ارزیابی خطرات محیط آنلاین خود بوده‌اند و به اجبار زمان و انرژی زیادی را برای یافتن راهکارهای امنیت دیجیتال و بهبود حفاظت خود صرف کرده‌اند.
• مقابله با سرکوب فراملی دیجیتال مبتنی بر جنسیت: برای مقابله با تأثیر حمله‌ها و کاهش آسیب‌های روانی ناشی از آن، شرکت‌کنندگان در تحقیق راهبردهای مقابله‌ای مختلفی را مطرح کردند. آن‌ها گفته‌اند که سعی کرده‌اند تاب‌آوری ذهنی ایجاد کنند، به سلامت روان و رفاه خود به طور فعال رسیدگی کنند و از سوی خانواده، دوستان و همتایان خود حمایت دریافت کنند. این استراتژی‌ها برای آن‌ها هزینه‌های عاطفی، اجتماعی و حرفه‌ای به‌همراه داشته و نیازمند تلاش و صرف منابع قابل توجهی از سوی آن‌ها بوده است.
• درخواست حمایت از دولت‌های میزبان: مقام‌های دولت‌های میزبان همچنان به اندازه کافی از زنان فعالی که هدف حمله‌ها قرار گرفته‌اند حمایت نمی‌کنند. حتی این شکاف حفاظتی برای زنانی که هدف تهدید‌های مبتنی بر جنسیت از سوی نیروهای دولتی در کشورهای خاستگاه‌شان قرار می‌گیرند، بیشتر است، زیرا مجریان قانون اغلب درک درستی از انگیزه سیاسی این حمله‌ها و حساسیت جنسیتی و نژادی لازم برای کمک به قربانیان حمله‌ها آنلاین ندارند. در نتیجه، بسیاری از شرکت‌کنندگان پژوهش نسبت به مزایای گزارش دادن حوادث به پلیس در کشور محل سکونت‌شان تردید داشتند.
• پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی و سرکوب فراملی دیجیتال مبتنی بر جنسیت: شرکت‌کنندگان پژوهش برای اشتراک‌گذاری اطلاعات، ترویج‌گری و کنشگری، به پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی بزرگ متکی هستند. در نتیجه، این پلتفرم‌ها مکان‌های اصلی وقوع تهدیدها و حملات نیز بوده‌اند. حمله‌کننده‌ها از امکانات فنی پلتفرم‌ها، دستکاری فیدهای خبری مبتنی بر جمعیت و الگوریتم برای توزیع ویروس‌وار آزار و اذیت و افترازنی استفاده کرده‌اند. پلتفرم‌ها اغلب در شناسایی و جلوگیری از سوءاستفاده آنلاین، به‌ویژه در خارج از بافت جوامع انگلیسی زبان ناموفق بوده‌اند. برخی از پاسخ‌دهندگان پژوهش گزارش داده‌اند که حساب‌های آن‌ها به‌خاطر گزارش‌های انبوه نادرست تصرف یا مسدود شده است. آن‌ها اغلب احساس می‌کردند که تنها مانده‌اند چون پلتفرم‌ها پاسخگو نیستند. به‌طور کلی، فعالان نسبت به نحوه محافظت از حساب‌ها و محتوای آن‌ها دچار عدم اطمینان و اضطراب بودند و این امر بر بار روانی تهدید‌های دیجیتال می‌افزود.