نامه کارگران پارس‌جنوبی به مجلس: از تبعیض ناراضی‌ایم، از دستمزدهای پایین خسته

عسلویه «قطب انرژی» است. بزرگ‌ترین پروژه‌های نفت و گاز ایران در این منطقه ویژه انرژی قرار دارند و هزاران کارگر با قراردادهای موقت در این پروژه‌ها استثمار می‌شوند. خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) دوشنبه چهارم اسفند از نامه نماینده کارگران پیمانکاری پارس جنوبی، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های نفت و گاز در عسلویه به کمیسیون انرژی مجلس خبر داد.

کارگران پروژه‌های چندگانه عسلویه تا به حال چندین مرتبه برای دست‌یابی به حقوق خود تحصن و تجمع کردند اما پیمانکاران، وزارت نفت و سازمان منطقه ویژه انرژی هر بار به بهانه‌ای از پذیرفتن مطالبات آنها سر باز زده‌اند.

آنها ناچارند در وضعیت آب و هوای آلوده مملو از ذرات معلق، گوگردهای پراکنده شده در فضا و گرما برای مدت‌های طولانی دور از خانواده کار کنند. در نامه‌ای هم که به مجلس رسیده است، نوشته‌اند:

برخوردار نبودن از امکانات بهداشتی و سلامتی در منطقه ویژه عسلویه در ماه‌های گذشته بارها خبر ساز شده است. به ویژه پس از شیوع کرونا در ایران کارگران از عدم توزیع وسایل بهداشتی و محافظتی و اجبار به اسکان در خوابگاه‌هایی با تراکم جمعیتی بالا گلایه کردند.

پیشنهاد نویسندگان نامه به کمیسیون انرژی مجلس اجرای طرح ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت برای شاغلان در پروژه‌های پارس جنوبی است.

اگر اعتراض کنیم اخراج می‌شویم

کارگران پیمانی در پروژه‌های پارس جنوبی مشمول مزایای سختی کار نمی‌شوند. پیمانکاران که قراردادهایشان با وزارت نفت «محرمانه» است، حق بیمه ۴ درصد مشاغل سخت و زیان‌آور را پرداخت نمی‌کنند و داره کار و امور اشتغال منطقه ویژه اقتصادی انرژی هم «داشتن ۲۰ سال سابقه کار» را شرط رسیدگی به درخواست کارگران در این حوزه اعلام کرده است. همین وضعیت سبب شده تا کارگران ساعت‌های طولانی‌تر با دستمزد کمتر کار کنند. به گونه‌ای که به گواه نویسندگان این نامه « سالیانه حدود ۲۴۰ ساعت اضافه کاری کارگران زحمت‌کش بدون مزد باقی می‌ماند.»

خواسته دیگر کارگران پیمانی رفع تبعیض میان کارکنان و کارگرانی که با قراردادهای رسمی اشتغال دارند و کارگران پیمانی است. کارکنان رسمی علاوه بر برخورداری از دستمزد و مزایای شغلی، از امکانات رفاهی، بهداشتی و خدماتی منطقه ویژه و وزارت نفت بهره می‌برند و ماهانه سهمیه بلیت هواپیما دارند در حالیکه « کارکنان پیمانکاری با توجه به اینکه حقوق و دستمزدهای بسیار پایین‌تری دارند نه تنها از هیچ یک از خدمات فوق برخوردار نیستند بلکه در شرایط نا مناسبی به حال خود رها شده‌اند و دائماً مورد کم لطفی و بی‌مهری مسئولان منطقه قرار می‌گیرند.»

کارگران پیمانی اگر به شرایط موجود و تبعیض بین کارکنان پیمانکاری و رسمی که « کاملا مشهود و چشم گیر است» اعتراض کنند با خطر اخراج و بیکاری روبرو خواهند شد. نویسندگان نامه نوشته‌اند:

اداره کار در خدمت پیمانکاران

یکی دیگر از مطالبات کارگران پیمانی در عسلویه و دیگر مناطق ایران در اعتراض‌های اخیر اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل بوده است. وزارت نفت اسفند یک سال قبل این طرح را ابلاغ کرد. اجرای آن اما به گفته کارگران تا به حال بلاتکلیف مانده و حقوق کارگران پیمانی را برآورده نمی‌سازد.

کارگران نوشته‌اند برای اجرای این طرح «باید کمیته ویژه‌ای متشکل از نمایندگان کارگران، نمایندگان کارفرما و ناظران اجرای طرح» تشکیل شود اما وزارت نفت «بدون در نظر گرفتن نظرات کارگران» و «به صورت کاملا یک‌طرفه» طرح را ابلاغ کرده است.

شیوه محاسبه مزایای شغلی هم مطابق با انتظار و خواسته برحق کارگران نیست. در طرح وزارت نفت فقط تا سقف هفت سال سابقه کار در پروژه گاز پارس جنوبی در طبقه‌بندی موثر است و در محاسبه مزایای شغلی مانند فوق العاده مناطق گرمسیری، فوق العاده جذب مشاغل اصلی و تخصصی، فوق العاده پارس جنوبی هم سابقه کار و مدرک تحصیلی نادیده گرفته شده است.

در حالت عادی کارگران ناراضی و شاکی می‌بایست شکایت خود از کارفرما را به اداره کار ببرند تا هیئت‌های حل اختلاف موضوع را بررسی کنند. مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی اما از شمول قانون کار خارج‌اند. مقررات مربوط به روابط کار در این مناطق به سازمان مناطق آزاد و اداره امور کار و اشتغال واگذار شده است. این اداره هم حافظ منافع کارفرمایان و سرمایه‌گذاران است. به گونه‌ای که کارگران پارس جنوبی در نامه‌اشان از نمایندگان مجلس خواسته‌اند با بررسی تعداد شکایت‌های کارکنان پیمانکاری از شرکت‌های فعال در این منطقه که «هیچگاه نتیجه مطلوب و برابر عدالت و قانون نداشته است به حجم بالای بی‌عدالتی و نارضایتی موجود پی ببرند.»