سند همکاری ۲۵ ساله با چین امضا شد
علی خامنهای یک گام با تحقق رویایش برای پیاده کردن استراتژی نگاه به شرق نزدیک شد. سند ۲۵ ساله همکاریهای راهبردی ایران و چین به تایید طرف چینی رسید تا ایران به صورت رسمی در اقمار چین قرار بگیرد.
وزرای خارجه چین و ایران، ساعتی پیش سند ۲۵ ساله همکاریهای راهبردی ایران و چین را امضا کردند.
وانگیی، وزیر خارجه چین که روز گذشته وارد تهران شده است، امروز ۷ فروردین با علی لاریجانی، نماینده علی خامنهای و حسن روحانی دیدار کرد. خبر نهایی شدن این قرارداد پس از دیدار وانگیی با علی لاریجانی منتشر شد. امضای این قرارداد در محل وزارت خارجه بیشتر نمادین بود چرا که ایران در تیرماه سال گذشته متن این سند را به تایید هیئت دولت رسانده بود.
هنوز متن این سند به صورت رسمی منتشر نشده است. در تابستان سال ۱۳۹۸ که برای نخستین بار موضوع تدوین سند ۲۵ ساله مطرح شد، منتقدان آن را با قراردادهایی مانند ترکمانچای مقایسه کردند. یک متن غیررسمی از پیشنویس این سند هم پیشتر در رسانه ها منتشر شده است که در آن صرفا کلیات نقشه راهبردی میان دو کشور در موضوعات اقتصادی، بینالمللی و امنیتی اشاره شده است.
ضمایم این سند نیز که در آنها جزئیات پروژهها و برنامههای مشترک دو کشور روشن میشود از سوی دو طرف منتشر نشده است.
پیش به سوی شرق
موضوع تدوین سند استراتژیک طولانیمدت میان ایران و چین نخستین بار چند روز پس از آغاز اجرای توافق برجام در بهمنماه ۱۳۹۴ منتشر شد. در آن زمان شیجیپینگ، رئیسجمهوری چین به عنوان اولین رئیس دولت پس از اجرای برجام به ایران سفر کرد و در دیدار با علی خامنهای خواستار دستیابی به توافق کلان و طولانیمدت با ایران شد.
نهایتا در مذاکرات میان دولتهای دو کشور در این سفر قرار شد تا هر دو طرف کار بر روی تدوین پیشنویس یک سند همکاری راهبردی را آغاز کنند. این پیشنویس با وقفههای فراوان در تیرماه ۱۳۹۸ تهیه شد. در دو سال گذشته، دو کشور وقت خود را صرف اصلاح و تدوین سندهای ضمیمه این پیش نویس کردهاند. سندهایی که حتی متن پیشنویس آنها نیز هنوز به رسانهها راه نیافته است.
به صورت غیررسمی گفته شده است که در ضمایم این سند، چین موافقت کرده که در سالهای آینده حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایهگذاری کند. بخش عمده این سرمایهگذاری بر روی بخش نفتوگاز متمرکز خواهد شد.
همچنین گفته میشود که ایران نیز متعهد شده است که امتیازات اقتصادی قابل توجهی به چین برای ورود تقریبا انحصاری به بازار کالا و فناوری بدهد و همچنین راهبرد امنیتی چین برای اجرای طرح کمربند-جاده را پیاده سازی کند.
نشریه بریتانیایی پترولیوم اکونومیست پیشتر در گزارشی تفصیلی بهنقل از یک منبع نزدیک به شرکت نفت ایران که نام او ذکر نشده بود، نوشته بود که ضمایم توافق راهبردی ایران و چین، شامل تخفیف و امتیازهای بسیار به چین در زمینه سرمایهگذاری نفت و گاز ایران است. این امتیازات عبارتاند از:
- سرمایهگذاری ۲۸۰ میلیارد دلاری چین برای توسعه بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی ایران
- سرمایهگذاری ۱۲۰ میلیارد دلاری و برای ارتقای زیرساختهای حمل و نقل و زیرساختهای تولیدی ایران
- تخفیفهای کلان برای خرید نفت
- در اختیار قرار دادن امتیاز توسعه میدانهای نفتی ایران به شرکتهای چینی
- استقرار پنج هزار پرسنل امنیتی چین در ایران برای محافظت از پروژهها
- پرداختها بر اساس ارزی به جز دلار. دو سوم نقد. یک سوم به شکل کالا و خدمات با این چشمانداز که ایران مرکز کارخانههای چینی در خاورمیانه شود.
همچنین براساس این گزارش ایران قرار است به مشتری بزرگ تسلیحات نظامی چینی در منطقه خاورمیانه تبدیل شود.
نظرها
ابرقدرت چین؟
برخی از رقبا سیاسی در انتخابات ایران متاسفانه دارد خودش خرج یک انتخابات از پیش رد صلاحیت شده میکند، برفرض هم پوششی برای حمایت از کاندیدای دیگر، اما اینکه دارد جوری وانمود میکند که محور امریکا-غرب-متحدان منطقه اش همه کارهایشان علیه ایران منطقی و اخلاقی است کاری نادرست است! عمق ظلمی امریکا و متحدانش در تحریم-فشار حداکثری، تحریم سیستم بانکی و عدم لحاظ کانال مالی-تهاتری برای تبدلات کالاهای انسان دوستانه و مشخصات دارو و غذا و مواد اولیه و تجهیزات تولید دارو و غذا در داخل ایران است! // این ظلم و جنایت ضد بشری امریکا برخی از شدت نفرت و دشمنی با جمهوری اسلامی ایران نمیخواهند قبول کنند، که این تحریم ظالمانه کلیت ایران را هدف حمله قرار داده است و امریکا و متحدانش کوچکترین تفاتی بین مردم عادی و حکومت ایران نمیگذارند! // اگر چین توانست و حاضر شد در برابر این تحریمهای ظالمانه امریکا و متحدانش قد علم کند و سیستم مالی یا تهاتری مستقل - حداقل برای کالاهای انسان دوستانه- با ایران برقرار کند، این قرارداد مفید و ارزشمند است.
pop
در جهانی که وضعیت اقتصادی و سیاسی دائماً در حال تغییر هست، امضای قرارداد 25 ساله کاری است بیهوده. اصلاً نمیشود حدس زد که در 25 سال آینده چه اتفاقی خواهد اُفتاد. در این روز و روزگار، قراردادهای دراز مدت از پنج تا ده سال است که در طول زمان شاید تمدید شوند. فکر کنم جمهوری اسلامی بیشتر برای دلخوشی نظام این قرارداد 25 ساله را امضا کرده، به این امید که تا 25 سال دیگر همینطور لنگان لنگان و بدون اعتراض به حاکمیت خود ادامه میدهد.