دستاوردهای آموزشی دختران افغانستان در مرز نابودی

معلمان می‌گویند که از عقبگرد پیشرفت‌های به سختی به دست آمده‌شان هراس دارند. امدادگران می‌گویند طالبان برای کسب مشروعیت بین‌المللی در این زمینه نرمش خواهند داشت و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهند از این موضوع به عنوان اهرم فشار استفاده کنند.

اما تنها مدرسه شبانه روزی دخترانه افغانستان به گفته شبانه بسیج راسخ، بنیانگذار آن به طور موقت به رواندا نقل مکان کرده است. پیش از آن ویدئویی به طور گسترده در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد که نشان می‌داد کلاس‌های این مدرسه در آتش می‌سوزند.

شبانه بسیج-راسیخ که با ۲۵۰ دانشجو و کارمند از کابل فرار کرد، از جهان خواست چشم‌شان را به روی میلیون‌ها دختر بازمانده از تحصیل نبندند.

بسیج راسیخ در توئیت خود ضمن قول وعده بازگشت به افغانستان گفت:

یک معلم دیگر به نام پشتانا درانی، مدیر اجرایی آموزش افغانستان که اکنون مخفی شده است، قول داد که «ارتشی درست مانند طالبان پرورش خواهد داد - فقط ارتش من متشکل از زنان تحصیلکرده افغان خواهد بود.»

رهبری طالبان سعی کرده است خود را معتدل‌تر از ۲۰ سال پیش نشان دهد که یک حکومت وحشی ایجاد کرد و زنان را از تحصیل و کار بازداشت. آنها اکنون اصرار دارند که زنان حق تحصیل و کار را خواهند داشت. اما همزمان گزارش‌هایی مبنی بر اخراج زنان از محل کار و دانشگاه نشان می‌دهد که واقعیت بسیار متفاوت خواهد بود.

رهبران سازمان‌های امدادی از جامعه بین‌المللی خواسته‌اند تا از اهرم کمک‌های خارجی خود برای جلوگیری از عقبگرد دو دهه پیشرفت‌ در آموزش دختران استفاده کنند.

کوین واتکینز، استاد میهمان موسسه فیروز لالجی در آفریقا و رئیس سابق سازمان نجات کودکان می گوید:

بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های نظرسنجی مرکز توسعه جهانی مستقر در واشنگتن، هنگامی که طالبان آخرین بار در سال ۲۰۰۱ قدرت را در دست گرفتند، تنها حدود ۱۲ درصد از دختران مقطع ابتدایی به نوعی در مدرسه شرکت کردند که در سال ۲۰۱۵ این آمار به حدود ۵۰ درصد رسید. در سال ۲۰۲۰ ، ۳۹ درصد (۳،۷ میلیون) از ۹،۵ میلیون کودک که به مدرسه می رفتند دختر بودند.

واتکینز از روستاهایی دیدن کرده است که طالبان ایجاد مدرسه دخترانه را ممنوع کرده بود و کلاس درس را که در خانه معلمان زن برگزار می شد بسته بود.

واتکینز می گوید:

یونیسف در ماه دسامبر با طالبان برای ایجاد کلاس‌های ابتدایی برای ۱۴۰ هزار کودک، از جمله دختران، در مناطق تحت کنترل این گروه توافق کرد.

سارا براون ، رئیس موسسه خیریه کودکان Ourworld، گفته که تحصیل دختران در افغانستان به طور تصاعدی بهبود یافته است.

براون می گوید:

براون گفت:

هفته گذشته، مصطفی بن مسعود، رئیس عملیات میدانی یونیسف، در یک نشست خبری سازمان ملل متحد گفت که به همکاری با مقامات طالبان خوش‌بین است و حمایت آنها از آموزش دختران را به عنوان دلیل خوشبینی خود ذکر کرد. سایر گروه‌های بین‌المللی گفته اند که تبادلات مشابهی با این گروه داشته‌اند. اما اشلی جکسون، هماهنگ کننده موسسه توسعه خارج از کشور می گوید:

هدر بار، معاون حقوق زنان در دیده‌بان حقوق بشر گفته:

بار گفته اما هرگونه نفوذی که جهان خارج بتواند از طریق کمک در طالبان ایجاد کند و نیاز طالبان به مشروعیت، می‌تواند اهرم مفیدی باشد. اگر سازمان‌ها بتوانند برای ورود دختران به مدارس ابتدایی با طالبان معامله کنند، اقدام مثبتی است و زندگی تغییر می کند اما این ممکن است فقط یک آرزو باشد.

لوری لی، مدیر اجرایی موسسه Care International که دختران و پسران را در افغانستان آموزش می‌دهد گفته که انگلیس و سایر دولت‌ها باید به سازمان‌های غیردولتی اعتماد کنند:

سوزانا هارس، مدیر مرکز توسعه جهانی پیش‌بینی می‌کند که با وجود اطمینان‌بخشی طالبان، حضور دختران در مدارس جنسی مختلط به میزان زیادی کاهش می‌یابد. در حال حاضر تنها ۱۶ درصد از مکاتب در افغانستان فقط مخصوص دختران است.