گزارش رخدادها − «ما همه آیلار هستیم» و «عقب نمی‌نشینیم»

سه شنبه ششم دی تبریز، بوکان و مهاباد رزم را با گرامی‌داشت یاد کشته شدگان ادامه دادند. حکومت در مهاباد حداقل ۱۴ تنَ، در بوکان ۲۲ تن و در تبریز دست کم چهار تن را از آغاز خیزش به قتل رساند. مهاباد در روزهای ۲۴ آبان تا سوم آذر خشونت خونباری را تحمل کرد و پس از آن نیز نیروهای نظامی بیشتری در مبادی ورودی و داخل شهر مستقر شدند تا از تداوم مبارزه جلوگیری کنند. در تبریز هم چند شب معترضان به خیابان آمدند. علی عراقی و آیلار حقیقی از جمله کشته‌شدگان در تبریز هستند. آیلار در ۲۵ آبان به قتل رسید و رسانه‌های حکومتی ادعا کردند او به دلیل سقوط از بلندی جانش را از دست داده است؛ توجیهی که پیشتر هم برای چند تن از کشته شدگان به دست نیروهای حکومتی به کار گرفته شده بود

پیکر او را دو روز بعد با اخذ تعهد از خانواده برای اینکه اعلام کنند علت مرگ او سقوط از بلندی بوده است، تحویل دادند. خاکسپاری او نیز در بیست و هفتم آبان در فضای به شدت امنیتی برگزار شد.

در تبریز، مهاباد و بوکان چلّه کشته‌شدگان به یک مراسم سیاسی ضدحکومتی بدل شد. در تهران هم شمار اندکی که گفته می‌شود اعضای خانواده حمیدرضا روحی بودند، بر مزار او حاضر شدند. در لیون واقع در جنوب غرب فرانسه هم یک دانشجوی ایرانی در اعتراض به سرکوب در ایران خود را در رودخانه غرق کرد.

تبریز: «ما همه آیلار هستیم»

چهل روز پس از خاکسپاری آیلار، دانشجوی پزشکی دانشگاه تبریز، صبح ششم دی گروهی از شهروندان در «وادی رحمت» تبریز بر مزار او جمع شدند و مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای سر دادند. «امسال سال خونه سیدعلی سرنگونه» و «بجنگ تا بجنگیم ما همه آیلار هستیم» از دیگر شعارهای مردمی که بر مزار آیلار جمع شده بودند، بود.

در یک ویدئو مردی که به نظر می‌رسد پدر آیلار باشد به زبان ترکی می‌گوید: «آیلار زنده است. او در قلب ما زنده است، هم خودش و هم حیثیتش. از خدا می‌خواهم از حقِ گزارشگر صدا وسیما که در عرض دو دقیقه هم بازجو شد هم قاضی شد و رای داد و آبروی کل خانواده آیلار حقی را پایمال کرد، نگذرد.»

در تصاویر و ویدئوهای منتشر شده حضور ماموران امنیتی پرشمار در وادی رحمت دیده می‌شود. آن طور که از این ویدئو مشخص است ماموران نظامی چند تن از معترضان را بازداشت کرده‌اند. بر بنیاد گزارش فعالان حقوق بشر حداقل یک شهروند به نام ابراهیم مهاجر به دست نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

مهاباد: «عقب نمی‌نشینیم»

مهاباد از جمله شهرهایی بود که اعتراضات در آن تا هفته نخست آذر، پیش از آنکه نیروهای نظامی ایستگاه‌های ایست و بازرسی را مسیرهای ورودی و خروجی این شهر مستقر و خشونت خون باری را بر مردم تحمیل کنند، جریان داشت. معترضان حتی یک بار به ساختمان فرمانداری یورش بردند و در خیابان سنگربندی کردند. بر بنیاد گزارش فعالان حقوق بشر از آغاز اعتراضات دست کم ۱۴ تن در این شهر به دست نیروهای امنیتی کشته شدند. سه شنبه ششم دی ماه در چهلم سه تن از کشته شدگان به نام های آزاد حسین‌پور، محمد احمدی گاگش، کمال احمدپور در مهاباد برگزار شد.

حاضران بر مزار کشته شدگان علیه حکومت جمهوری اسلامی شعار دادند و وعده کردند انتقام شهیدان را بگیرند: «مرگ بر دیکتاتور»، «شه هید نامری» و «دایه مه‌گری بو رۆڵە شه‌رتی ئەسێنین تۆڵە»ـ (مادر برای فرزندت گریه نکن، انتقامش را می‌گیریم) از جمله شعارهای جمعیت حاضر بود که پس از برگزاری مراسم یادبود به داخل شهر بازگشتند.

در بوکان هم چهلم هیوا جان برگزار شد. بوکان در روز پنجم دی هم چله سه تن از کشته شدگانش را با حضور پرشمار مردم برگزار کرده بود.

یک ویدئو نیز از تهران منتشر شد. صدای راوی پشت دوربین می‌گوید تهران، ششم دی مزار حمیدرضا روحی. در این ویدئو که از درون خودرو ضبط شده است شمار اندکی بر یک مزار ایستاده‌اند.

لیون فرانسه: خودکشی اعتراضی یک دانشجوی ایرانی

در لیون فرانسه یک دانشجوی ایرانی به نام محمد مرادی برای آنچه که «جلب کردن توجه کشورهای غربی به سمت ایران» خواند، خودش را در رودخانه این شهر غرق کرد. یک ویدئو از او در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که می‌گوید:

محمد مرادی در بخش دیگری از این ویدئو با توضیح وضعیت اجتماعی خود می‌گوید: «من مرگ را به این زندگی با خفت برای کشورم ترجیح می‌دهم و امیدوارم مرگ من حداقل توجه ب دستکم خشی از رسانه‌ها را جلب کند و همینطور پیامی باشد که فکر نکنند ایرانی‌های خارج از کشور در غم آن‌ها شریک نیستند و اگر پیش بیاید نخواهند جانشان را برای آن‌ها فدا کنند. جان من هزار قربان ایران و مردم ایران باشد. هیچ بیماری روانی و مشکل روانی ندارم و صرفاً غم از دست دادن مردم را دارم و همینطور یک اقدام حماسی در برابر ابتذال زندگی….».

دوستان محمد مرادی که او را از نزدیک می شناختند تصاویری از او را در حال سخنرانی در یک برنامه اعتراضی در شهر لیون منتشر کردند.

اعتراضات به قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی که در جریان بازداشت به دست پلیس گشت ارشاد کشته شد از ۲۶ شهریور در سقز آغاز شد. حکومت ادعا می‌کند توانسته است به اعتراضات پایان بدهد اما با گذشت بیش از صد روز که با قتل حکومتی نزدیک به ۵۰۰ نفر، بازداشت بیش از ۱۸ نفر، شکنجه بازداشت شدگان، صدور و اجرای حکم اعدام دو تن از معترضان بازداشت شده، رزم با حکومت در شهرهای مختلف ادامه دارد. چند گروه از فعالان دانشجویی مستقل و گروه‌های محله‌محور در سالروز خیزش دی ۹۶ در یک اطلاعیه مردم را به تداوم اعتراض به شکل‌های مختلف فراخوانده‌اند.