تشدید نظارت بر دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس

«شوراهای صنفی دانشجویان کشور» در گزارشی تحت عنوان «دانشگاه امنیتی، مدیریت دوربینی» از اقدامات حراست دانشگاه تربیت مدرس خبر داده است.

در این گزارش شوراهای صنفی دانشجویان کشور از افزایش دوربین‌های مدار بسته در دانشگاه تربیت مدرس، قرار دادن یک پست نگهبانی در وسط حیاط دانشگاه و نصب دوربین مدار بسته در سقف ورودی و تمام توالت‌ها و سرویس‌های بهداشتی این دانشگاه خبر داده و نوشته:

به نوشته این شورا، اما کار به این «تدابیر شدید امنیتی» ختم نشده است، بلکه جلوی ورودی سلف پسران نیز هر روز یک مأمور حراستی از ساعت ۱۱ تا دو نیم بعد از ظهر در حال رصد و نگهبانی از وضعیت غذاخوری پسران است.

در این گزارش هم‌چنین آمده است گشت‌های پیاده تدارک دیده شده که به طور شبانه‌روزی و آشکار در حیاط، کتاب‌خانه، از آلاچیق‌های پشت علوم انسانی و فضای سبز، «مدام در حال کشف وقایع هستند.»

شوراهای صنفی دانشجویان کشور هم‌چنین در این گزارش با اشاره به این‌که تنها بوفه‌ دانشگاه تربیت مدرس بعد از خیزش سراسری به طور کامل پلمب و بسته شد، آورده است:

توصیف این شرایط در دانشگاه تربیت مدرس از سوی شوراهای دانشجویان کشور در حالی اتفاق می‌افتد، که مسئولان دانشگاه از هیچ اقدامی برای فشار بر دانشجویان، کوتاهی نکردند.

پیش‌تر فرهاد دانشجو، رئیس دانشگاه تربیت مدرس در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود «ممنوع‌الورود شدن، بستن سامانه‌ گلستان، ممنوع الغذا شدن، و احضارهای بی‌شمار و متوالی دانشجویان به حراست، کمیته انضباطی و وزارت اطلاعات» به دلیل درس نخواندن دانشجویان بوده است. شوراهای دانشجویان کشور سخنان این مسئول را «مضحک و سخیف» خواندند.

قبل از این، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس از همکاری فرهاد دانشجو رئیس این دانشگاه با وزارت اطلاعات خبر داده و گفته‌ بودند که وزارت اطلاعات با ورود به موضوع دانشجویان اقدام به احضار و بازجویی از آن‌ها کرده است؛ فرهاد دانشجو گفته بود که «هیچ» دانشجویی حکمی دریافت نکرده است.

در هفته و ماه‌های اخیر محدودیت‌هایی درباره ورود دانشجویان به دانشگاه‌ها از جمله در دانشگاه صنعتی شریف اعمال شده بود.

اعتراضات سراسری دانشجویان ایران در پی کشته‌شدن ژینا (مهسا) امینی در بازداشتگاه ارشاد و شروع اعتراضات سراسری، از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد. دانشجویان با راهپیمایی، تجمع، تحصن، خودداری از حضور در کلاس‌های درس و سر دادن شعارهای اعتراضی در این خیزش سراسری حضوری فعال داشتند که هم‌چنان هم ادامه دارد. تعداد زیادی از دانشجویان در درگیری‌ها مجروح و یا بازداشت و یا ممنوع‌الورود شدند. از آغاز اعتراضات سراسری جاری در ایران نیز شمار زیادی از استادان دانشگاه‌ها با اعتراضات دانشجویان همراهی کردند. در این مدت گروهی از آن‌ها اخراج و گروهی دیگر تعلیق شده‌اند.