زمین حاصلخیز برای کاشتن بذرهای طغیان ــ چشماندازی فمینیستی از آمریکای لاتین
از تریبون زمانه ــ راکل گوتیرز مبارز، نظریهپرداز، ریاضیدان و استاد جامعهشناسی دانشگاه خودآیین پوئبلای مکزیک، یکی از چهرههای سرشناس مبارزههای ضداستعماری فمینیستی است.
کشورهای آمریکای لاتین در دو دهه اخیر شاهد سر برآوردن جنبش فمینیستی چپگرایانهی قدرتمندی بوده اند. تبعیضهای جنسیتمحور گسترده، خشونت عیان علیه زنان، سیاستهای نئولیبرالی، همراه با سرکوب بومیان و تخریب زیستمحیطی، همگی بحرانهایی هستند که این کشورهای به اصطلاح «پساـاستعماری» با آنها رویارو هستند و مبارزههای فمینیستی آنها را هدف قرار داده اند. این مبارزهها ضدسرمایهداری، ضدپدرسالاری، ضداستعمار و علیه امپریالیسم هستند ــ «ضداستعمار» از آن رو که بسیاری بر این باورند که مناسبات استعماری کماکان در این کشورها و شیوه حکمرانی آنها تأثیرگذار است و «ضدامپریالیسم»، چرا که هنوز امپریالیسم غربی به رهبری ایالات متحده مداخلهها در کشورهای آمریکای لاتین پایان نیافته است.
راکل گوتیرز آگوالار، مبارز، نظریهپرداز، ریاضیدان و استاد جامعهشناسی دانشگاه خودآیین پوئبلای مکزیک، یکی از چهرههای سرشناس مبارزههای ضداستعماری فمینیستی است. این مبارز مکزیکی در دهه ۸۰ به بولیوی رفت و سازمانی چریکی را بنیان نهاد. سنت مبارزاتی آنها در ادامه سنت ارنستو چهگوارا بود که خود هنگام مبارزه در بولیوی کشته شد.
او در بولیوی برای پنج سال به زندان افتاد و پس از آزادی از زندان تدریس جامعهشناسی در دانشگاه را آغاز کرد و همزمان به کنشگری و مبارزه ــ از جمله در جنبش «جنگ آب» بولیوی ــ ادامه داد. او بالاخره به مکزیک بازگشت ولی به همکاریهایش در آمریکای لاتین با گروههای مبارز مردمی از جمله گروه کالکتیو آنارشوفمینیستی «موخرس کریاندو» [زنان آفریننده] ادامه داد. گوتیرز اکنون ساکن آرژانتین است.
گفتوگوی زیر با راکل گوتیرز که زیرنویس فارسی برای آن تهیه شده، درباره تجربه و نگاه او به مبارزههای فمینیستی آمریکای لاتین است. او توضیح میدهد که چگونه مبارزه علیه سرمایه با مبارزه علیه قدرت استعماری و مبارزه علیه پدرسالاری و مبارزه بومیان برای دستیابی به حقوقشان گره خورده اند.
نظرها
نظری وجود ندارد.