فراخوان «انجمن بیداران» برای ماندگاری خاوران
رژیم اسلامی مجدداً با دفن مخفیانه شهروندان بهائی در قطعهای از خاوران، که محل گورهای دستهجمعی زندانیان سیاسی دهه شصت است، سعی میکند این گورستان را دگرگون سازد.
«بیداران»، انجمن گروهی از خانوادههای دادخواه خاوران، با انتشار بیانیهای در روز چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ خواهان پشتیبانی همگانی برای ماندگاری گورستان خاوران، محل دفن جمعی از زندانیان سیاسی اعدام شده دهه شصت، شد.
منتشر کنندگان بیانیه، از «وجدانهای بیدار» خواستهاند «از پایداری و حق خاکسپاری بهائیان در آرامستانهای ویژه خود حمایت کنند». آنها همچنین از خانوادههای اعدامشدگان خواستهاند برای ماندگاری خاوران که مکان یاد و یادمان هزاران زندانی سیاسی کشته شده است، تلاش ورزند.
در هفتههای گذشته بار دیگر حکومت جمهوری اسلامی با خاکسپاری اجباری شهروندان بهائی، سعی در تخریب و تغییر ماهیت گورستان خاوران دارد. این روند که در سالهای گذشته افزایش یافته است، به تازگی به صورت خاکسپاری مخفیانه شهروند بهائی اتفاق میافتد و در آخرین مورد در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، بهزاد مجیدی، شهروند بهائی که به تازگی فوت کرده است، بهدست ماموران وزارت اطلاعات در بخش اعدام شدگان خاوران به خاک سپرده شد.
پیشتر نیز در فروردینماه سال ۱۴۰۱ نهادهای امنیتی خانواده دو شهروند بهائی دیگر را وادار کردند که عزیزان خود را در محل دفن زندانیان اعدام شده خاوران به خاک بسپارند.
تلاشهایی از این دست از سوی نهادهای امنیتی و حکومتی جمهوری اسلامی نگرانی خانوادههای دادخواه خاوران افزایش داده است.
حکومت در طی بیش از سه دهه گذشته بارها تلاشهای مختلفی را انجام داده است از گورستان را خاوران را تخریب یا محل دفن زندانیان سیاسی اعدام شده را با خاکسپاری زندانیان دیگر تغییر دهد.
در بخشی از بیانیه «بیداران» آمده است:
این نخستین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی کوشیده است تا به محل خاکسپاری اعدامشدگان دهه شصت، به ویژه گورهای جمعی کشتگان سال ۶۷ دستدرازی کند و این مکان یاد و یادمان را دگرگون سازد و از میان بردارد. در دههی شصت از هر گونه مراسم سوگواری خانوادهها با توهین، کتک و بازداشت پیشگیری میشد. در دهه هفتاد، برای دگردیسی این گورستان به یک فرهنگسرا کوششها کردند. در دهه هشتاد با بولدوزر این مکان تاریخی را شخم زدند. و همزمان، سیاست در برابرهم نهادن خانوادههای قربانیان بهایی و اعدامی را پی گرفتهاند. بدینسان حکومت جمهوری اسلامی کوشیده است هممیهنان بهایی را که پارهای بزرگی از خاوران را در اختیار دارند وادارد تا عزیزان خود را در پارهی اعدام شدگان به خاک سپارند. و این در حالی است که به گفته سخنگویان جامعه بهایی این آرامستان تا ۵۰ سال دیگر برای خاک کردن مردگان گنجایش دارد.
سیاستهای نهادهای امنیتی و حکومت جمهوری اسلامی فشار مضاعفی را بر خانوادههای شهروندان بهائی و دادخواهان خاوران وارد میکند. از فروردینماه سال جاری پیکر پنج شهروند بهایی فوت شده در سردخانه نگهداری میشود، زیرا خانوادههای آنها از خاکسپاری در محل گورهای دستهجمعی خاوران خودداری میکنند.
نظرها
نظری وجود ندارد.