چرا جمهوری اسلامی از افراد ترنس می‌ترسد؟

پنج فرد ترنس در خیابان راه می‌روند و یک نفر به آن‌ها چیزی می‌گوید. یک طرف می‌گوید آن فرد به آن‌ها متلک انداخته، ازشان عکس و فیلم گرفته و با دخالت مردم، عکس‌ها و فیلم‌ها پاک شده‌اند. طرف دیگر ماجرا می‌گوید این نفر ــ مردی که در ویدئوی حکومتی‌ها کنار یک موتورسیکلت در کنار خیابان ایستاده بوده ــ می‌خواسته نماز بخواند، امر به معروف کرده و سپس کتک خورده است.

کمی بعد، ستاد اطلاعاتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (گرداب) ویدیویی را در وب‌سایت همشهری آنلاین منتشر می‌کند و در آن از «اقدام غیرقانونی» (یعنی راه رفتن در خیابان با پوشش اختیاری) صحبت می‌کند و این افراد را «نیمه برهنه» معرفی می‌کند.

در تصویر همین ویدیو افراد شلوار بلند و پیراهن‌های بلند و گشاد بر تن دارند. موهایشان اما آزاد از حجاب اجباری در ایران است. مجری این ویدیو که در رسانه‌های حکومتی منتشر شده می‌گوید «دستگاه امنیتی» این افراد را «در کمتر از ۲۴ ساعت بازداشت می‌کند». آن هم در کشوری که به ده‌ها مدرسه حمله شیمیایی می‌شود اما دوربین‌های ایستاده بر درب مدارس به قدرت خدا نابینا شده‌اند.

در ویدیوی گرداب و دیگر تصاویری که از این افراد منتشر می‌شود، آن‌ها وادار به اعتراف اجباری شده‌اند. خبرگزاری هرانا می‌نویسد:

چرا جمهوری اسلامی که زمانی جواز تطبیق جنسیت را در مجامع بین‌المللی به عنوان برگی از افتخارات خود استفاده می‌کرد، اکنون افراد ترنس را بازداشت می‌کند؟ آیا وفاداران به نظام اسلامی فراموش کرده‌اند که فتوای جواز تطبیق جنسیت روح‌الله موسوی خمینی ایران را به کلام خودشان بدل به «بهشت افراد ترنس» کرده بود؟ اما حالا چرا افراد ترنس باید از خیابان جمع شوند و علیه خود اعتراف کنند؟

بدلی جعلی برای اصلاح‌طلبی

مشرق نیوز، خبرگزاری نزدیک به سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نوشت: «دستگیری شبکه سازمان یافته‌ای از مردان زن‌نما که با استفاده از راهپیمایی‌های خیابانی اقدام به ترویج ابتذال و بی‌بندوباری در سطح شهر می‌نمودند.»

به واژگان رسانه‌های نزدیک به سازمان اطلاعات سپاه که نگاه کنید، از فحاشی برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند. یا آن‌گونه که رنگالری نوشته است:

رسانه‌های نزدیک به سپاه البته در یک موضوع دیگر هم مشترک هستند: تلاش برای اینکه نسخه تازه‌ای از اصلاح‌طلبان حکومتی باشند. جمهوری اسلامی در هرچه بد باشد، در یک زمینه خوب کار می‌کند: بدل یک چیزی را درست کردن. مردسالاری این نظام دهه‌ها تلاش کرد تا اصلاحات به هر شکل و شیوه‌ای صورت نگیرد. حالا بدل آن را آماده می‌کند تا به عنوان یک سوپاپ اطمینان دیگر برای بقاء نظام مصرف کند.

در این بدل، افرادی مانند عبدالله گنجی، مدیر مسئول فعلی رسانه همشهری و مدیر مسئول سابق روزنامه جوان، خود نشان می‌دهند. از یک سو غرق این نظام ایدئولوژیک هستند، از آن سو تلاش می‌کنند تا صدای مردم – یعنی فقط افراد مذهبی وابسته به نظام – هم باشند.

از آن سو، افرادی مانند گنجی در تلاش هستند تا با راست افراطی در جهان همگام باشند: خبر جعلی پخش کنند، برای رسیدن به هدف هر دروغی را بگیرند، تا می‌توانند ضد زن، ضد زندگی و ضد کوئیر و ضد ترنس باشند اما از این همگامی چه به جیب آنان می‌رود؟

چرخش راست داخلی به راست افراطی جهانی

گنجی در یک توییت اخیر خود، تصویری ساخته هوش مصنوعی را انتخاب کرد که در آن پاپ فرانسیس پرچم رنگین‌کمان به گردن انداخته و می‌خندد و در کپشن توییت خود نوشت: «عرفی شدن دین که برخی می‌گویند یعنی این مصداق. البته به این کاری نداریم. می‌ترسیم از روزی که عده‌ای اینجا به حال ایشان غبطه بخورند یا در نهان و آشکار بگویند آخوندهای ما عقب مانده‌اند و این اقدام را شاخصی از عالم دینی مردمی و روز آمد بدانند!! و احساس کمتری و حقارت کنند.»

هرچه هم در پاسخ به توییت او نوشته شد که این عکس جعلی است و ساخت هوش مصنوعی، برای گنجی مهم نبود و مهم هم نخواهد بود. دروغ گفتن برای راست افراطی مهم است، چون شبکه مخاطبان ساختگی همراه با آنان، در شبکه‌های اجتماعی این دروغ را موجی بلند می‌کنند و درنهایت، افرادی مانند گنجی سوار این موج، خود را محبوب، دانشمند و به روز نشان می‌دهند هرچند همه‌چیز در واقعیت بر دروغ‌هایشان سوار شده است.

یا آن‌گونه که صدآنلاین با تیتر دروغین «حمله گروهی به مرد نمازگزار در محله افسریه/ آن‌ها قصد داشتند وی را خفه کنند/ حال وی وخیم است» نوشت: «یکی از نمازگزاران محله افسریه در خیابان بیست متری افسریه با ۶ نفر (دور گروهی) که جنسیت آنها معلوم نبوده (ترنس) و وضعیت زننده‌ای در پوشش داشتند روبه‌رو می‌شود. نمازگزار قصد تذکر داشته که با حمله وحشیانه این چند نفر روبه‌رو می‌شود.»

افرادی مانند گنجی، مشکلی هم با هراس از جامعه کوئیر و افراد ترنس ندارند. پیش‌تر گنجی در یک توییت، تصویر خبر قانونی شدن ازدواج زوج‌های همجنس را در توییتر گذاشت و نوشت: «مبارک تمدنشان. کاش حالا عده‌ای فحش ندهند به اسلام که چرا حقوق  این‌ها را به رسمیت نمی‌شناسد. کاش عده‌ای به قم و نجف و الازهر به جرم عقب‌ماندگی و عدم درک جهان مدرن فحش ندهند. کاش احساس عقب‌ماندگی و پسرفت نکنند.»

برای راست افراطی، چه در ایران، چه در روسیه یا لهستان، چه در بریتانیا یا آمریکا، این مهم است که دشمنی خود را با یک جریان به رخ بکشد: هویت و گرایش جنسی افرادی که ساختار دیکته شده سنت، مذهب و حکومت را قبول نمی‌کنند و آن‌قدر پیش می‌روند تا خود واقعی‌شان را پیدا کنند. اگر لازم شد، برای رسیدن به این واقعیت درونی، فرآیند تطبیق جنسیت (به اشتباه در فضای رسانه‌ای داخل ایران از آن به عنوان تغییر جنسیت هم یاد می‌شود) را دنبال می‌کنند و به‌رغم فشارها، محدودیت‌ها، به‌حاشیه‌رانده‌شدن‌ها، سلیقه‌های شخصی و... می‌توانند خودشان باشند.

افرادی مانند گنجی حتی می‌ترسند کلام تغییر در جامعه رواج پیدا کند. چون تغییر یعنی اینکه می‌توانم جنسیت دیکته‌شده در زمان تولد را نداشته باشم، می‌توانم مذهب دیکته‌شده در زمان تولد را نداشته باشم، می‌توانم تغییر کنم و اعتقادی به خدا نداشته باشم، می‌توانم یک انسان به کل دیگر باشم.

اما اگر جامعه در تغییر را باز بگذارد، چرا باید کسی سراغ موج‌سواران دروغ‌پروری مانند گنجی برود؟ چرا باید به صدای گنجی، یا خامنه‌ای، یا رئیسی گوش کند؟ می‌تواند تغییر کند، می‌تواند یک نفر دیگر باشد، یک نفر که جمهوری اسلامی ایران را به سطل زباله تغییر پرتاب می‌کند.

آن‌ها چنین گزینه‌ای را نمی‌خواهند و شاید برای همین باشد که بی‌اندازه مهم است جلوی هویت‌ها و گرایش‌های جنسی خارج از ازدواج مذهبی یک زن و یک مرد بایستند. یا آنگونه که گنجی در یک توییت دیگر نوشته بود که اگر لازم باشد با کمک اسلحه جلوی هر تغییری را می‌گیرند: