برنامه هفتم توسعه: صندوق‌های تامین اجتماعی

برنامه‌های توسعه با هدف رشد اقتصادی و بهبود شرایط رفاهی آغاز شد. هفتمین برنامه پنج ساله‌ای که ارائه آن‌ها از سال ۱۳۶۸ شمسی آغاز شد، به تازگی از سوی دولت سیزدهم ارائه شده است. در میانه یکی از پرتلاطم‌ترین شرایط اقتصادی ایران، برنامه‌ای بلندپروازنه تدوین شده است. دولت ایران می‌خواهد تا پایان سال ۱۴۰۶ رشد اقتصادی را به ۸ درصد برساند و تورم را به ۹ و نیم درصد کاهش دهد. 

تاثیر این برنامه بر اقشار آسیب‌پذیر چه خواهد بود؟ چه تاثیری بر زنان، کارگران، معلولان و بازنشستگان خواهد گذاشت؟ دولت از چه هزینه‌هایی باید صرفنظر کند؟ آینده و سرنوشت صندوق‌های تامین اجتماعی چه خواهد شد؟

در جستجوی پاسخی برای این پرسش‌ها زمانه مجموعه پادکستی را تهیه کرده است. لیلا محمودی از اعضای تحریریه زمانه و همچنین بهروز فراهانی از همبستگی با کارگران ایرانی در فرانسه مهمان قسمت نخست این پادکست هستند. در این قسمت به آینده و سرنوشت صندوق‌های تامین اجتماعی خواهیم پرداخت. چرا مسئله صندوق‌های بازنشستگی تا این حد حساسیت زاست؟

پادکست برنامه هفتم توسعه را در ساوندکلاد بشنوید:

نهادهای مستقل بازنشستگان ۱۵ اردیبهشت امسال خواست‌های خود را را در ۱۰ ماده منتشر کردند. رسیدگی به وضعیت معیشتی و بیمه‌ای، برکناری مدیرعامل تأمین اجتماعی، استیضاح وزیر کار، «بازگرداندن مدیریت سه جانبه شورای تٱمین اجتماعی ... بر ساختار مدیریتی تٱمین اجتماعی» و «پایان دادن به همه دخالت‌های نابجا و ناصحیح ….در امور مدیریتی سازمان تٱمین اجتماعی» از جمله این مطالبات بود. انتظار می‌رفت در برنامه هفتم توسعه، چشم‌انداز روشن‌تری نسبت به مطالبات بازنشستگان ارائه شود. اما در عمل برنامه هفتم منابع درآمدی سازمان تامین اجتماعی را محدود کرده است.

در بخش صندوق‌های بازنشستگی لایحه‌ی تنظیم‌شده همچون همیشه بر «ارتقا کیفیت و اصلاح ساختار بیمه‌های اجتماعی پایه» تاکیده شده، اما در عمل، مفاد این لایحه در راستای محدود شدن و بسته‌شدن منابع درآمدی سازمان تامین اجتماعی‌ست و این به معنای نگرانی‌های مضاعف نسبت به آینده صندوق‌های بازنشستگی و توان این صندوق‌ها در پرداخت مستمری بازنشستگان است.

پادکست برنامه هفتم توسعه را در همین صفحه بشنوید: