اردوی دانش‌آموزی برای رفتن به قلب انفجارهای انتحاری

چهار‌شنبه حوالی ساعت ۴ بعداز ظهر یکی از همکاران تماس گرفت و جویای حال من شد. پرسیدم چه اتفاقی افتاده، ماجرا را برایم تعریف کرد. یخ زدم. فوری پرس‌وجو کردم کسی از بچه‌ها یا معلمان به مراسم رفته یا نه. وقتی خیالم راحت شد آه کشیدم و خوشحال شدم. اما متأسفانه وقتی شب در تلویزیون اخبار را دنبال کردم، فهمیدم فاجعه از آن‌چه فکر می‌کردم عمیق‌تر ودردناک‌تر است.

تقریبا از یک هفته قبل توی بوق و کرنا کرده بودند که این مراسم حتماً باید با شکوه برگزار بشود. هربار این کلمه‌ی باشکوه را می‌شنوم، بدبین می‌شوم که اتفاق بدی می‌افتد. برای همین اصلا توجهی به امریه‌ی آموزش وپرورش نکردم. چندبار مسوول منطقه تماس گرفت و تأکید کرد به باشکوه برگزار شدن مراسم و هربار من بهانه آوردم که اولیای دانش‌آموزان رضایت ندارند. آن آقا متأسفانه اول سعی کرد مثلا به من رشوه بدهد و گفت که بر اساس ماده ۱۰ قانون تأسیس و اداره مدارس و مراکز آموزش و پرورش غیردولتی قرار است به مدارس با معرفی آموزش و پرورش از ۳۵ درصد تا ۵۰ درصد نیاز مالی وام بدهند. ما شما را در اولویت قرار می‌دهیم. بعد که دید مقاومت می‌کنم عصبانی شد و تهدید کرد به کم‌کردن امتیاز مدرسه و تهدیدهای دیگر.

به منظور استفاده از ظرفیت عظیم مدارس به عنوان اصلی‌ترین و تاثیرگذارترین کانون حضور دانش‌آموزان همچنین مشارکت همه جانبه مدیران، معلمان، دانش‌آموزان و اولیا در حمایت از ترویج و گسترش فرهنگ ایثار مقاومت و ایستادگی؛ شیوه نامه اجرایی «بزرگداشت چهارمین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی» به استان‌های سراسر کشور ارسال شد.

گفتمان‌سازی اهمیت و جایگاه شهید سلیمانی، جریان سازی افکار عمومی، دانش آموزان و فرهنگیان، انسجام بخشی، هویت‌بخشی و مهارت‌آموزی همچنین ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی، برجسته کردن نقش بی‌نظیر سردار شهید سلیمانی در مسئله آزادی قدس و حمایت از گروه‌های مظلوم فلسطین، توسعه و تقویت روحیه ایثار و مقاومت بین دانش آموزان، تقویت ساحت سیاسی اجتماعی دانش آموزان، هویت بخشی به دانش آموزان از راه آشناسازی با مفاخر و قهرمان‌های ملی از جمله اهداف اجرای فعالیت‌های مختلف پیرامون این ایام است.

شیوه‌نامه را خب از یکی دو هفته پیش‌تر فرستاده بودند اما بعدش هم به ما تلفنی گفتند که باید در مراسم شرکت کنید و همیشه هم در پایان مکالمه می‌گویند که مراتب همکاری شما در پرونده ثبت می‌شود.

هفته‌ی گذشته دانش‌آموزان مدرسه را وادار کردند در یک نمایش مضحک به عکس قاسم سلیمانی ادای احترام کنند. وارد مدرسه که شدم دیدم یک میز در لابی گذاشته‌اند با عکس او و دانش‌آموزان صف کشیده‌اند برای تقدیم گل. معاون مدرسه هم در حال فیلم گرفتن با موبایل بود. وقتی پرسیدم، گفتند که دستور از بالاست که این مراسم را برگزار و فیلم و عکس تهیه و مستندسازی کنید و بفرستید. بچه‌ها شور وشوق داشتند، این مساله را کتمان نمی‌کنم؛ چون بچه‌ها هم مثل خیلی دیگر از مردم متأسفانه در معرض پروپاگاندای رژیم هستند. اما وقتی بزرگ می‌شوند، این تناقض ذهنشان را حسابی درگیر می‌کند. ما خودمان کم تروما از دوره‌ی جنگ نداریم که حالا فرزندانمان هم بخواهند این‌طور بازیچه و بعد تشویق بشوند بروند به مراسم و دیگر به خانه و مدرسه برنگردند.

به مناسبت شهادت حاج قاسم سلیمانی، اردوهای زائر بهشت برای دانش‌آموزان پیش‌بینی شده است که برای دانش آموزان سراسر استان کرمان و استان‌های دیگر برگزار خواهد شد.

همانند سال‌های گذشته برنامه‌ها در محل تدفین این شهید گران‌قدر برگزار خواهد شد و نوجوانان اتحادیه استان کرمان در بحث نوجوان مسئولیت ستاد مردمی برگزاری اردوی زیارتی را برعهده دارند... بحث اردوهای زائر بهشت پیش بینی شده است که برای دانش آموزان سراسر استان کرمان و استان‌های دیگر برگزار خواهد شد.

دانش آموزان و مدارس علاقه‌مند به شرکت در این اردوی زیارتی باید در نرم افزار "دیار مرد میدان" درخواست خود را ثبت کنند. پس از ثبت نام، برنامه‌های مراسم و تصاویر گلزار در نرم افزار نشان داده خواهد شد، پیش بینی شده است که زائران گلزار شهدای کرمان از مرکز بازی‌های مهارتی گروهی تاما در کرمان هم دیداری داشته باشند.

متاسفأنه این‌جا هم هیاتی عمل کردند. انواع و اقسام برنامه‌ها را هم از لحاظ سخت‌افزاری، هم از لحاظ نرم‌افزاری تدارک دیده بودند با صرف میلیاردها تومان هزینه. اما دریغ از یک ریال هزینه برای امنیت شهروندان. من سوالم این است. به فرض که این فاجعه کار اسراییل یا آمریکا یا داعش باشد، سربازان گمنام امام زمان چه غلطی می‌کردند و کدام گوری بودند که این‌همه آدم بی‌گناه با ترکش‌هایی که آسفالت را سوراخ کرده‌بود، تکه تکه شدند؟

من داشتم از انار به کرمان برمی‌گشتم دیدم ترافیک ورودی شهر عجیب و غریب است. بعد که ماجرا را فهمیدم پشت فرمان حدود دو سه دقیقه مات و مبهوت مانده بودم نمی‌دانستم چه کاری بایست انجام بدهم. بعد تلفنم را برداشتم و به پسرم سجاد زنگ زدم. ارتباط برقرار نمی‌شد. خودم را به محل حادثه رساندم هیچ‌کس فکرش کار نمی‌کرد. مصدومان و کشته شده‌ها روی زمین بودند و من داشتم دنبال پسرم می‌گشتم. در تمام سه ساعتی که هول و ولا به جان من افتاده بود تا وقتی که خانمم زنگ بزند و بگوید سجاد به خانه برگشته من در حال جدال با زنده‌ماندن و مردن بودم. این آدم‌های بی‌لیاقت هرزه، شایستگی حکومت برما را ندارند.