طوفان توییتری «جنگ علیه زنان» رودرروی «طرح نور» حکومت: «نگذاریم خیابان‌های این سرزمین به وحشت زنان عادت کند»

از روز شنبه ۲۵ فروردین‌ماه، مقابله با زنان دارای پوشش اختیاری به نام «طرح نور» با خشونت و‌ سرکوبی چندجانبه و حداکثری به‌پیش رفته است. در این طرح، نیروهای ناجا، لباس شخصی و بی‌شمار ماموران لباس خاکستری به فحاشی، رعب و وحشت، ضرب‌وشتم و بازداشت زنان در میادین و معابر شهری پرداخته‌اند.

زنان که در تمامی دهه‌های گذشته، علیه اشد سرکوب‌ها، ستم‌ها و تبعیض‌های جنسیتی، اقتصادی، سیاسی، اتنیکی و اجتماعی ایستاده‌ و‌ مبارزه کرده‌اند، این‌بار نیز متحمل خشونت و بازداشت‌های گسترده در قبال حق پوشش آزاد خود هستند.

امروز اطلاعات سپاه با تعداد زیادی از روزنامه‌نگارها و فعالان در شبکه‌های اجتماعی تماس گرفته و هشدار داده که سکوت کنند. کلا «بیان» ممنوع است حتی در تیراژ ١۴ ریتوییت و ١٠٠ لایک!

ما از یک خانواده خیلی مذهبی هستیم اما چون این همه سخت‌گیری و بی‌حرمتی برای مسئله حجاب صورت گرفت، الان دو سال هست که همه خانم‌های فامیل بصورت توافقی حجاب را برداشتیم و آقایان هم حمایت می‌کنند، شاید اگر این برخورد با خانم‌های هموطن نمی‌شد تا آخر عمر حجاب داشتیم و اصلا هم مهم نبود ولی الان همه برداشتیم.

دیروز در اتاق پلیس ایستگاه مترو صادقیه وقتی اصرار داشتم تا مالیات پرداخت می‌کنم حق استفاده از مترو دارم، با خشونت منو به اتاقی بردن و شوکر بهم زدن. تمام مدت دستمو با دست بند بسته بودن و یکی از مامورها بهم تعرض جنسی کرد... برای اینکه کیف‌پولم رو بگیرم انگشت شستم رو فشار دادن و به سختی میتونم تکونش بدم...، علی‌رغم اینکه روسری سر کردم، مجبورم کردن تا شالِ کوردیم رو دربیارم تا از همه زوایا ازم عکس بگیرن... با دست‌های دست‌بند زده مامور پلیس در حالی که مدام ژینا و زنان رو به سخره می‌گرفت و با زننده‌ترین ادبیات صحبت می‌کرد، اومد و دستمو کشید رو صورتم که دست‌هام بسته و شروع کرد صورتمو ناز کردن.

آه، این شوکرهای لعنتی

زنی از دستگیری همزمان سه زن همکارش نوشته است. زن دیگری در فیلمی که منتشر کرده است و در حالیکه اشک می‌ریزد و همچنان بدون حجاب است از ضرب و شتم و از اینکه مامورین او را به روی آسفالت خیابان برای بردن به داخل ون کشیده‌اند و با دخالت مردم موفق به فرار شده است، می‌گوید. مردی از روایت بازداشت زنان نوشته است اینکه نزدیک تئاتر شهر دویست مامور به همراه چند ون گشت ارشاد ایستاده‌اند و زن‌هایی که شال ندارند را بازداشت می‌کنند.

شاید که دختری‌ست پر از رؤیا\nدیوانگیِ ثبت شده در لیست!\nبا جبرِ خانواده‌ی خود درگیر\nرؤیای او لباس عروسی نیست!

#جنگ_علیه_زنان

هر دهانی را که می‌بستند | سرودمان را | دهانی دیگر ادامه می‌داد...

آسمان این شهر | و کوه هایی که | استواری را | وام دار استقامت شمایند | دختران این سزمین مبارزه را زندگی کردند | بایست | که به احترامتان | ایستاد و کلاه از سر برداشت | فردا که از خواب بر خیزیم یک روز به پیروزی نزدیک‌ تریم...

جنگ علیه زنان فقط این نیست که نظامی‌هاتون رو فرستادید خیابان زنان را کتک بزنند برای حجاب... می‌خواهید هرجا و هرنقطه «خطر شورش» را ارزیابی و سرکوب کنید و... گفتید بهترین کار این است که فضا را با کتک زدن زنان کنترل کنیم. خلاصه فکر نکنید ما نمی‌دانیم چرا سیاست کتک زدن زنان در خیابان، همراه شده با فضاها را پاییدن، و شهرها را نظامی کردن. می‌ترسید که اگر اسراییل حمله کند، شورش شهری شود، چون خودتان می‌دانید وضعیت داخلی چقدر خراب است.

ما دهه شصت را به یاد داریم که مینی‌بوس‌ها را به صف می‌کردند با مامورانی که مسلح به ژ_۳ میدان‌ها و خیابان‌ها را می‌بستند و زنان را به دلیل بیرون بودن مو داشتن رژ یا حتی پوشیدن جوراب نازک بازداشت می‌کردند ولی زن‌ها سرحقشون ایستادند و کوتاه نیامدند تاریخ چهل ساله گواه مااست.

بار آخری که ماموران اطلاعات ریختن خونه و در را شکستن یکیشون گفت این چه وضعیه برو یک چیزی سرت کن گفتم اینجا خونه منه و به تو ربطی نداره گفت خونه تو الان محل کار منه این نگاه مردسالار بیماری است که اولین وسیله سرکوبش شده اجبار حجاب جنگ علیه زنان

این روایت برای دوازده سال پیش هست: از ون پیادمون میکنن همه رو میبرن به سالن بزرگی.. همزمان دختری رو آوردن که جیغ می‌کشید: من از همتون بدم میاد من افسرده‌ام بعد از یک ماه تازه از خونه اومدم بیرون که اینجوری من رو گرفتین.. من از همتون بدم میاد فریاد می‌کشید و جیغ می‌زد.. زمان می‌گذره و دختر دیگری حالش بد میشه، تشنج می‌کنه و پخش روی زمین میشه.. مدام پیش خودم میگم ای‌کاش دوربین داشتم و اینارو ثبت می‌کردم تا آیندگان بدونن که زمانی به‌خاطر چه چیز‌هایی زنان این سرزمین رو متهم و بهشون توهین می‌کردند.

طالقانی در مصاحبه با خبرگزاری پارس گفته بود: «زنان یه روسری سر بندازن که موهاشون خراب نشه! در اسلام به قدری حق به زنان داده شده که مردها باید قیام کنند». طالقانی بعد از رویت جمعیت هزاران نفری زنان در ۱۷ اسفند ۵۷ این رو گفت. چون میدونست زنان، مبارزند و جنگ علیه زنان بقای حکومته.

سلام ما را از زندان جمهوری اسلامی می‌شنوید. هرچه حربه میخواهید به کار گیرید، جواب ما یک جمله است: «نه به حجاب اجباری» پ.ن: فردا احضار شدم. الخیر فی ما وقع!

هدف ج.اسلامی از جنگ علیه زنان حذف آنان از عرصه عمومی‌ست اما تاریخ مبارزات زنان در ایران و جهان حاوی این پیام مهم است که زنان به عقب بر نمی‌گردند و بر احقاق حقوق خود پافشاری می‌کنند! لشکرکشی علیه زنان نه قدرت بلکه ضعف ج.ا را نمایان می‌کند!

جنگ علیه زنان ۴۵سال است که با تمام قوا ادامه دارد از قتل و تجاوز و بازداشت و ضرب و شتم زنان برای حجاب اجباری تا صدور احکام سنگین برای فعالان حقوق زنان… مسئله مهم اما شکست هرباره ج.اسلامی در برابر زنان بی سلاح است.

زن آگاه خطرناک‌ترین تهدید یک حاکمیت تمامیت خواه است. او را حتی اگر بتوان در خانه به بند کشید، نسلی را تربیت خواهد کرد که ذره ای از حقیقت کوتاه نمی‌آید. این‌روزها این دختران را در خیابان می‌بینیم. این دخترانی که حسابشان نمی‌کردید و با آموزش ایدئولوژیک می‌خواستید آن باشند که شما می‌خواهید، این‌ها تمام و کمال در این دو سال خالق تصاویری بودند که حافظه امثال من برای ثبت آن، غرق شوق و غرور می‌شود...

جنگ علیه زنان، روایت اوج فساد هزاران نیرو‌ی میدانی و‌‌ صدها فرمانده ستادی است، که همگی تحت حمایت مطلق «فرمانده کل قوا» قرار دارند.

سرکوب هر روزه زنان در خیابان، یعنی اعتراف به  تداوم جنبش زن، زندگی، آزادی. بی‌شک جنبش، تا پیروزی زنان این سرزمین ادامه خواهد یافت.

یکی از هم ونی‌هام یه دختر ۱۵ ساله بود، کد ملیشو حفظ نبود... امتحان داشت، دفترشو گرفت بخونه که آزاد شد بره امتحان بده

دختران دانش‌آموز را که هر روز در مدرسه می‌بينم، شجاعتشان، جسارتشان و مقاومتشان به من به عنوان معلم‌شان یادآوری می‌کند، که هیچ بازگشتی در کار نیست. حتی با وجود این سرکوب‌های هر روزه زنان.

به تمام روایت‌های آزار و بازداشت زنان برای حجاب اجباری فکر می‌کنم. چه راه درازی آمدیم تا مبارزه برای آزادی پوشش به رسمیت شناخته شد. به هما دارابی، به دوست ترنسم که می‌گفت حجاب و جنسیتش در یک آن مورد حمله بود. به خودم، به جوانی و نوجوانی همه ما که در آتش جنگ علیه زنان سوخت.

نام جنگ علیه زنان را «طرح نور» گذاشته‌اند، نور کریهی که از افق خاوران، از افق سرکوب و قتل و حذف سر می‌زند.