پخشان عزیزی زندانی سیاسی کُرد را هم به اعدام محکوم کردند
در پی صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، دستگاه قضائی جمهوری اسلامی پخشان عزیزی، روزنامه‌نگار و مددکار اجتماعی کُرد را هم به اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد.
بخش حقوق
پخشان عزیزی، روزنامه‌نگار، مددکار اجتماعی و زندانی سیاسی کُرد ـ تصویر برگرفته از عکسی در شبکه‌های اجتماعی
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، سەشنبە ۲ مرداد پخشان عزیزی، روزنامه‌نگار، مددکار اجتماعی و زندانی سیاسی کُرد اهل مهاباد را به اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد.
پخشان عزیزی در زندان اوین زندانی است و به‌تازگی از برقراری تماس تلفنی و برخورداری از حق ملاقات حضوری محروم شده است.
دادگاه انقلاب تهران که در روزهای ۸ و ۲۷ خردادماه سال جاری برگزار شد به این دلیل اتهام پخشان عزیزی را «بغی» عنوان کرده که مدعی شده او «در گروه‌هایی که در برابر حکومت اسلامی قیام مسلحانه کرده و مرکزیت آن باغی است» عضویت داشته است. در قانون مجازات اسلامی «بغی» به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت اسلامی است.
پخشان عزیزی را در حالی به اعدام محکوم کرده‌اند که به‌گفته فعالان حقوق بشر او چندین ماه از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده‌اش محروم مانده و روند قضائی رسیدگی به پرونده‌اش نیز ناعادلانه بوده است.
پخشان عزیزی اخیراً در نامه‌ای از زندان با عنوان «کتمان حقیقت و آلترناتیو آن»، از شکنجه‌هایی که بر او در زندان رفته است پرده برداشت و با بیان اینکه «بارها در بازجویی به دار کشیده شده» و «بارها به صندلی کوبیده می‌شود»، نوشت:
«توهین‌ها، تحقیرها و تهدیدها در بدترین شرایط روحی و جسمانی که حاصل اعتصاب طولانی و پنج ماه سلول انفرادی (دهشتناکترین شکنجه سفید) است و فشارهای هویتی و تاریخی، فضای اتاق را پر می‌کند. شکنجه‌هایی که قطره کوچکی از تاریخ است، مشت‌های گره‌کرده بازجو به‌عنوان دولتمرد که هر‌بار اقتدارش را به رخ می‌کشد، نعره‌ای که بازفریاد می‌شود، چرا کتمان حقیقت می‌کنی؟!»
او با اشاره به کُرد بودن خود و برچسب‌های همیشگی «تجزیه‌طلب» به کسانی که از «تفاوت‌های بومی» سخن می‌گویند، افزود:
«تمامی فعالیت و تلاشم در راستای خدمت‌رسانی و ادای دین تاریخی نسبت به تجارب زیسته‌ام و سرکوب‌های تاریخی‌ام بوده که صد البته اعتقاد راسخ دارم به اینکه راه درست رسیدن به یک جامعه دموکراتیک نیز اساساً از اتخاذ شیوه‌ای دموکراتیک برای برساخت جامعه اخلاقی-سیاسی‌ای است که مردم خود مسائل اجتماعی را به مشورت می‌گذارند، دغدغه‌شان کنند و راه حل بیابند.»
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی پخشان عزیزی، دانش‌آموخته مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران را ۱۳ مردادماه سال گذشته در شهرک خرازی تهران بازداشت کردند و سپس در ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲ او را از بند ۲۰۹ زندان اوین، موسوم به بازداشتگاه اداره اطلاعات به بند زنان زندان اوین منتقل کردند.
مأموران امنیتی همراه با او چند نفر از اعضای خانواده‌اش را هم بازداشت کرده بودند اما آن‌ها پس از چند روز آزاد شدند.
پخشان عزیزی پیش از آن نیز در تجمع اعتراضی ۲۵ آبان ۱۳۸۸ دانشجویان کُرد دانشگاه تهران علیه اعدام زندانیان سیاسی در کُردستان، بازداشت و در ۲۸ اسفند همان سال، پس از چهار ماه زندان با سپردن وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
او سپس به‌دلیل فشارهای امنیتی از ایران خارج شد و با تحقیقات در مورد وضعیت زنان در اقلیم کُردستان عراق و کُردستان سوریه، برای بهبود این وضعیت به مددکاری اجتماعی روی آورد.
حکم اعدام پخشان عزیزی در حالی صادر شده است که دستگاه قضائی جمهوری اسلامی شریفه محمدی، فعال کارگری را هم در تیرماه سال جاری به همین اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد. حکم اعدام شریفه محمدی با واکنش‌های گسترده‌ای روبه‌رو شد و فعالان و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، از جمله دیده‌بان حقوق بشر خواهان لغو فوری این حکم شدند.
نظرها
نظری وجود ندارد.