هزینه پرداخت آزاد داروهای جدید سرطان در ایران بسیار سنگین است

یاشا مخدومی، رئیس انجمن رادیوآنکولوژی ایران شنبه ۱۳ بهمن گفت: «داروهای جدید سرطان وارد لیست بیمه نمی‌شود، در نتیجه بیمار مجبور است، هزینه‌ این داروها را آزاد پرداخت کند.»

مخدومی درباره داروهای جدید سرطان گفت: «داروهای ایمونوتراپی، داروهای جدیدی در درمان سرطان است که پس از این‌که تأییدیه‌های بین‌المللی و تأییدیه سازمان غذا و دارو آمریکا را کسب کردند، وارد بازار بین‌المللی می‌شوند و به‌تدریج در کشورهای دیگر مورد پذیرش قرار گرفته و براساس راهنماهای بالینی در درمان بیماری سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها از تکنولوژی بالایی در تولید برخوردارند و به همین خاطر بسیار گران هستند.»

او دلیل گرانی داروهای جدید سرطان را حق ثبت اختراع در خارج از ایران دانست و گفت: «داروهای جدید سرطانی از محدوده ۱۰ میلیون تا بالای ۱۰۰ میلیون در هر نوبت استفاده و بسته به دوز و مقدار آن هزینه‌بردار است که در توان قشر کارمند و کارگر نیست و به‌سختی می‌توانند این داروها را تأمین کنند.»

از آن‌جایی که در ایران بیمه‌ها سرانه بیمه را بر اساس حقوق کارگران تعریف می‌کنند نمی‌توانند داروهای گران‌قیمت سرطان را پوشش دهند. از این رو یاشا مخدومی می‌گوید «تا زمانی که اقتصاد کل کشور بهبود نیابد، اقتصاد سلامت، پوشش بیمه‌ها و مسائل تأمین دارو هیچ کدام حل نمی‌شود».

حمیدحریری، رئیس انجمن حمایت از بیماران سرطانی خراسان شمالی هفته گذشته گفته بود که ۹۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان زیر پوشش این انجمن زیر خط فقر قرار دارند و با مشکلات زیادی در تهیه دارو مواجه‌اند.

در روزهای اخیر افزایش قابل توجه قیمت برخی داروها در ایران، نگرانی‌های شهروندان را تشدید کرده است.

براساس گزارش‌ها، قیمت برخی داروهای تولید داخلی بین ۱۵ درصد تا بیش از ۱۵۰ درصد افزایش یافته و در مواردی حتی به نزدیک چهار برابر رسیده است.

بیمه‌ها نیز اعلام کرده‌اند که منابع کافی برای پوشش این افزایش هزینه‌ها را ندارند.

محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت جمهوری اسلامی دلیل این افزایش را «به‌صرفه نبودن تولید در کارخانجات دارویی» دانسته و گفته است که دولت برای جلوگیری از کمبود در بازار با افزایش قیمت داروها موافقت کرده است.

مهدی پیرصالحی، رئیس سازمان غذا و دارو نیز افزایش قیمت‌ها را در مقایسه با نرخ تورم کشور «معقول» دانسته است.

افزایش شدید قیمت دارو در شرایطی مطرح می‌شود که دستمزدها متناسب با تورم افزایش نیافته‌اند. این وضعیت فشار اقتصادی بیشتری بر شهروندان وارد کرده و باعث گسترش فقر در جامعه شده است.