افزایش ۱۵ تا ۲۰ درصدی قیمت دارو در سال آینده

بر اساس برنامه‌ریزی‌های دولت، نرخ ارز ترجیحی دارو از ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان به ۳۸ هزار و ۵۰۰ تومان افزایش خواهد یافت. میثم کریمی، مشاور سندیکای مواد اولیه دارو پیش‌بینی می‌کند که این تغییر، قیمت دارو را به طور متوسط ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش خواهد داد. این افزایش قیمت نه تنها فشار اقتصادی بیشتری بر دوش مردم وارد می‌کند، بلکه دسترسی بیماران به داروهای ضروری را نیز با مشکل مواجه خواهد ساخت.

کریمی به تجربه سال ۱۴۰۱ اشاره می‌کند، زمانی که افزایش نرخ ارز ترجیحی از ۴۲۰۰ تومان به ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان، باعث افزایش ۶ تا ۷ برابری قیمت دارو و کمبود برخی از آن‌ها شد. او هشدار می‌دهد که تکرار این سناریو در سال آینده، سلامت بیماران را به‌شدت تهدید خواهد کرد.

 تخلف در توزیع دارو: چالش اصلی صنعت دارو

همایون سامه‌یح نجف‌آبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تخلف در توزیع دارو را یکی از اصلی‌ترین مشکلات صنعت دارو می‌داند. به گفته او، افراد زیادی از جمله کادر درمان، متصدیان داروخانه‌ها و مدیران شرکت‌های دارویی می‌توانند در چرخه عرضه و فروش دارو تخلف کنند. این تخلفات منجر به عرضه دارو خارج از شبکه رسمی و افزایش قیمت آن در بازار سیاه می‌شود.

این نماینده مجلس تاکید می‌کند که وزارت بهداشت باید توازنی منطقی بین عرضه و تقاضای دارو ایجاد کند تا از کمبود، گرانی و قاچاق دارو جلوگیری شود. با این حال، تاکنون اقدامات انجام‌شده مانند ایجاد سامانه تیتک و طرح دارویاب، نتوانسته‌اند این مشکل را به طور کامل حل کنند.

 افزایش قیمت دارو و کاهش دسترسی بیماران به آن، هزینه‌های درمانی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. به ازای هر بیمار مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا بیماری‌های قلبی، ۴۰ دلار به هزینه‌های نظام سلامت اضافه می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که افزایش قیمت دارو نه تنها به نفع نظام سلامت نیست، بلکه بار مالی بیشتری نیز بر دوش آن وارد می‌کند.

 نیاز به تخصیص ارز و حل مشکل نقدینگی

صنعت دارو در ایران سالانه به حداقل ۱٬۱ میلیارد دلار برای تولید و واردات دارو نیاز دارد. کریمی توضیح می‌دهد که ۷۰ درصد داروها در داخل تولید می‌شود، اما مواد اولیه و اجزای آن‌ها مانند بسته‌بندی و ویال، از خارج وارد می‌شود. با افزایش قیمت دلار، هزینه‌های تولید نیز افزایش می‌یابد و این موضوع فشار بیشتری بر صنعت دارو وارد می‌کند.

 ویال (Vial) به نوعی ظرف کوچک و معمولاً شیشه‌ای یا پلاستیکی گفته می‌شود که برای نگهداری مایعات، به‌ویژه داروهای تزریقی، استفاده می‌شود. این ظروف معمولاً در‌دار و ضد نفوذ هوا هستند تا از آلودگی و تبخیر محتوای داخل جلوگیری کنند. ویال‌ها در اندازه‌های مختلفی تولید می‌شوند و برای نگهداری داروهایی مانند واکسن‌ها، آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی، انسولین و سایر داروهای مایع کاربرد دارند.

در صنعت داروسازی، ویال‌ها به‌دلیل ایمنی و قابلیت نگهداری طولانی‌مدت داروها، بسیار مهم هستند. به‌ویژه در مورد داروهای تزریقی، استفاده از ویال‌های استریل و با کیفیت بالا برای جلوگیری از آلودگی و حفظ اثربخشی دارو ضروری است.

کریمی تاکید می‌کند که تا زمانی که دولت تسهیلات ارزان‌قیمت در اختیار تولیدکنندگان قرار ندهد و مشکل نقدینگی را حل نکند، چالش‌های صنعت دارو ادامه خواهد داشت.

  آینده نامشخص صنعت دارو

با افزایش نرخ ارز ترجیحی و کاهش ارزش ریال، صنعت دارو در ایران با چالش‌های جدی مواجه است. افزایش قیمت دارو، کمبود و قاچاق آن، نه تنها سلامت مردم را تهدید می‌کند، بلکه هزینه‌های نظام سلامت را نیز افزایش می‌دهد. برای حل این مشکلات، هماهنگی بین وزارت بهداشت، صنایع پایه مانند پتروشیمی و تولیدکنندگان دارو ضروری است. بدون اقدامات موثر و برنامه‌ریزی‌های دقیق، آینده صنعت دارو در ایران نامشخص خواهد بود.