نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در نوار مرزی سردشت یک کولبر نوجوان به نام آریان ممندی را از ناحیه سر و صورت هدف شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای قرار دادند. به گزارش «کولبرنیوز»، آریان ممندی، نوجوان ۱۷ ساله از ناحیه هر دو چشم به شدت آسیب دیده و ممکن است بینایی خود را از دست بدهد. تصاویری که از این کودک منتشر شده به قدری دلخراش است که زمانه از بازنشر آن خودداری می‌کند. نیروهای هنگ مرزی در مرز نوسود در همان روز جمعه ۱۴ اردیبهشت، شهرام سبزواری، کولبر اهل شهر شاهو را با قنداق تفنگ از ناحیه سر و صورت مورد ضرب و جرح قرار دادند که بر اثر آن بینی او شکسته و سرش به شدت زخمی شده است.
کولبران تقریبا هر روزه در مرزهای غربی ایران مورد حمله و شلیک نیروهای نظامی قرار می‌گیرند یا در تعقیب و گریز این نیروها دچار سانحه می‌شوند. در وضعیت اقتصادی نابه‌سامان ایران و محرومیت‌ها و محدودیت‌های کسب درآمد، بسیاری از شهروندان در شهرهای غربی به کار کولبری مشغول هستند و از این راه امرار معاش می‌کنند. شهروندان در کردستان پیش از این به برخورد پرخشونت نیروهای مرزی با کولبران اعتراض کرده‌اند. از جمله در روز جمعه ۳۱ فروردین در پی کشته شدن سیوان دست‌افکن کولبر کرد به دست نیروهای هنگ مرزی، بازاریان مریوان در اعتراض به کشتار کولبران دست به اعتصاب زدند. بنابر گزارش‌های کولبرنیوز در سال ۱۴۰۲ در مجموع ۴۴۴ کولبر در مناطق مرزی و مسیرهای بین جاده‌ای استان‌های آذربایجان‌غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر عواملی هم‌چون تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی رژیم، بهمن و سرمازدگی، رفتن روی مین، سقوط از کوه و ارتفاع و سایر موارد کشته (۴۴ نفر) و زخمی (۴۰۰ نفر) شده‌اند.

برنامه جهانی غذا، متعلق به سازمان ملل، نسبت به وضعیت امدادرسانی در مناطق جنگ‌زده سودان هشدار داد و گفت این کشور می‌تواند با «بزرگترین بحران گرسنگی جهان» رویارو شود. لنی کینزلی، سخنگوی برنامه‌ی جهانی غذا جمعه ۱۴ اردیبهشت / ۳ مه در این باره هشدار داد که «زمان برای جلوگیری از مرگ بر اثر گرسنگی رو به اتمام می‌رود» و افزود درگیری‌ها در الفاشر در دارفوری شمالی در سودان جلوی امدادرسانی به مردم را گرفته است. به گفته او، ۱,۷ میلیون تن در دسامبر گذشته در دارفور در حال از سر گذراندن «سطوح اضطراری از گرسنگی» بودند و شمار این جمعیت اکنون افزون‌تر شده است. سودان پس از انقلاب از اواسط آوریل ۲۰۲۳ به جنگ داخلی دوباره‌ای درافتاد. نیروهای شبه‌نظامی موسوم به «نیروهای واکنش سریع» (RSF) کنترل بیشتر نقاط دارفور را در دست گرفته‌اند و الفاشر تنها پایتخت در منطقه دارفور است که هنوز تحت کنترل آنها نیست. شبه‌نظامیان الفاشر را محاصره کرده‌اند و ۵۰۰ هزار غیرنظامی در آنجا پناه گرفته‌اند. به گفته کینزلی، غیرنظامیان نمی‌توانند از آتش بمباران‌ها و گلوله‌باران‌های نیروهای واکنش سریع به آسانی فرار کنند و جنگ امکان امدادرسانی به آنها از کشورهای دیگر همچون چاد را از بین برده است. به علاوه، محصولات اساسی کشاورزی همچون غلات پایه در دارفور شمالی در سال جاری نسبت به میانگین پنچ ساله ۷۸ درصد کمتر بوده و این موضوع بحران گرسنگی در سرتاسر منطقه‌ی دارفور را تشدید کرده است. سازمان ملل تخمین می‌زند حدود ۱۸ میلیون سودانی در سطحی اضطراری با گرسنگی دست‌به‌گریبان‌اند که دو برابر رقم سال گذشته است. هم‌اکنون در غزه نیز در جریان حمله‌های اسرائیل و نسل‌کشی فلسطینیان بحران جدی قحطی و گرسنگی وجود دارد.

مدیران شرکت پالایشگاه ستاره سبز سیراف به دستور گروه گسترش نفت و گاز پارسیان (هلدینگ پارسیان) تمام کارگران این شرکت را اخراج کردند. به گزارش وبسایت خبری «انصاف‌نیوز»، کارگران پالایشگاه ستاره سبز سراف خبر داده‌اند که هیئت مدیره در پی دستور هلدینگ پارسیان برای تعدیل نیرو، تمام پرسنل به جز چند مدیر را اخراج کرده‌اند. این شرکت زیر نظر هلدینگ پارسیان، یکی از بزرگترین هلدینگ‌های سرمایه‌گذاری در صنایع پالایش و پتروشیمی ایران، کار می‌کند. مدیرعامل این شرکت ۹ ماه پیش استعفاء داد. کارگران می‌گویند هلدینگ پارسیان برای تعیین مدیرعامل جدید و اعضاء جدید هیأت مدیره هیچ اقدامی نکرد. سهام‌داران عمده هلدینگ پارسیان شرکت سرمایه‌گذاری غدیر (با سهامداری عمده تأمین اجتماعی نیروهای مسلح) و صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح هستند. سیراف بخشی از شهرستان کنگان در استان بوشهر است. کلنگ مجتمع پالایشی سیراف در ۱۳۹۴ زده شد اما به گزارش خبرگزاری حکومتی مهر، در تیر ۱۴۰۱ هنوز برخی طرح‌های این مجتمع به پیشرفت پنج درصدی هم نرسیده بود. پالایشگاه ستاره سبز سیراف قرار بود ظرفیتی ۱۲۰ هزار بشکه‌ای داشته باشد اما تا ۱۴۰۱ تنها ۵ درصد پیشرفت داشت. از بقیه پالایشگاه‌ها در مجتمع پالایشی سیراف تنها آدیش جنوبی با ۶۰ هزار بشکه ظرفیت، حدود ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی کرده است.