تلاش تازه بخشی از اپوزیسیون ایران برای جمع شدن زیر چتری تحت نام «همگرایی برای زندگی»
اولین نشست گروه «همگرایی برای زندگی» در دو پنل مجزا با حضور فعالان وکارشناسان ایرانی و غیر ایرانی درباره فرصت‌ها و مشکلات همگرایی میان نیروهای دموکراتیک، اجتماعی و مترقی علیه جمهوری اسلامی، و نقش نیروهای بین‌المللی در جهان و چگونگی همبستگی و همگرایی آنها با جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» برگزار شد. گزارشی از این نشست.
علی فتوتی
«بنیاد فریدریش ابرت» در برلین پنج‌شنبه ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳/ ۶ مهر ۱۴۰۲ میزبان جمعی از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی در نشستی تحت نام «همگرایی برای زندگی» بود.
این نشست به نوعی اعلام آغاز به کار گروهی به همین نام نیز بود که بنا دارد جمعی از اپوزیسیون «همسو و مترقی» ایرانی را زیر چتر خود جمع کند و به مبارزه برای تغییر جمهوری اسلامی شکل واحد و مشخصی بدهد.
در معرفی این گروه آماده است:
«همگرایی برای زندگی» گروهی از فعالان در حوزه‌های مختلف است که به سوی سامان دادن به جبهه‌ای از نیروها، گروه‌ها و افراد حرکت می‌کند که امید دارند از جمهوری اسلامی گذر کنند تا فردایی بهتر برای مردمان ایران ممکن شود که در آن آزادی و کرامتشان تضمین شده باشد.
اولین نشست گروه «همگرایی برای زندگی» در دو پنل مجزا با شرکت فعالان و کارشناسان ایرانی و غیر ایرانی، درباره فرصت‌ها و مشکلات همگرایی میان نیروهای دموکراتیک، اجتماعی و مترقی علیه جمهوری اسلامی و نقش نیروهای بین‌المللی در جهان و چگونگی همبستگی و همگرایی آنها با جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» برگزار شد.
این نشست با سخنرانی مارتین شولتز، رئیس بنیاد فریدریش ابرت و رئیس سابق پارلمان اروپا و حزب سوسیال دموکرات افتتاح شد.
آقای شولتز ضمن ادای احترام به جنبش ژینا، از ژینا (مهسا) امینی به عنوان شمایل مخالفت یک ملت با جمهوری اسلامی نام برد و گفت او تنها قربانی جمهوری اسلامی نبوده و تنها یکی از هزاران زن قربانی جهوری اسلامی است. به گفته او جنبش مردمی ایران اکنون یک شانس تاریخی برای آزادی در مقابل خود دارد. شولتز رژیم ایران را یک رژیم فرسوده خواند که تاکنون تنها با توسل به خشونت توانسته به حیات خود ادامه دهد.
مارتین شولتز همچنین گفت که این تلخ و ناامید کننده است که با وجود همه تلاش‌ها و همبستگی به‌وجود آمده پس از قیام ژینا نتوانستیم از سرکوب جنبش جلوگیری کنیم. او گفت که فکر می‌کند حاضران در سالن نیز با او هم عقیده باشند که مبارزه‌های یک‌سال گذشته بیهوده نبوده و برای همه از جمله رژیم مسلم شده که دیگر راه برگشتی وجود ندارد. به گفته شولتز در نتیجه قیام ژینا اکنون برای همه شکاف بین حکومت و ملت روشن شده است و افراد زیادی با زندگی خود این بها را داده‌اند.
شولتز گفت با حکومتی طرفیم که از نظر تاکتیکی زرنگ است و به سادگی عقب نمی‌کشد. او گفت که انقلاب در توییتر انجام نمی‌شود و رهایی با خشم تنها امکان ندارد و باید تحمل و نفس طولانی داشته باشیم. شولتز ضمن بر شمردن چندین نمونه از مبارزه‌های انقلاب جهانی که برای رسیدن به نتیجه سال‌ها به درازا کشیده است گفت که باید شبکه‌ها و سازمان‌ها را شکل داد و آنها را حتی زمانی که ایران در تیتر رسانه‌ّای جهان نیست فعال نگاه داشت.
شولتز صحبت‌های خود را اینگونه پایان داد که دیکتاتورها روی ناامیدی حساب می‌کنند اما ما ادامه می‌دهیم چون هدف ما زن، زندگی، آزادی است.
پس از این سخنرانی نوبت به پخش پیام ویدیویی یاسمین فهیمی، رئیس ایرانی‌الاصل سندیکاهای آلمان رسید.
او ضمن اعلام همبستگی اتحادیه‌های کارگری با مبارزه‌های مردم ایران، از مبارزان کارگری گفت و باآنها اعلام همبستگی کرد. او همچنین خواستار آزادی همه همکاران خود که به دلیل انجام وظیفه صنفی خود در زندان هستند شد.
در ادامه آرش سرکوهی، عضو بنیانگذار گروه «همگرایی برای زندگی» و مشاور حقوق بشر در پارلمان آلمان و اعظم بهرامی، فعال شناخته‌شده محیط زیست و دیگر عضو این گروه به طور مشترک پیام خوش‌آمد و افتتاح نشست را برای شرکت‌کنندگان قرائت کردند.
در بخشی از این پیام آمده است:
«همگرایی برای زندگی» یکی از اهداف اصلی خود را کمک به هماهنگی میان فعالان، گروه‌ها و جمع‌های گوناگون طیف‌های جنبش مترقی می‌داند و بر آن است تا با برنامه‌های گوناگون زمینه‌هایی را برای گفتگو و همگرایی طیف‌های گرایش مترقی داخل و خارج فراهم کند که در عرصه‌هایی چون مبارزه برای دموکراسی، حقوق بشر، حقوق برابر، رفع همه تبعیض‌های جنسی، جنسیتی، دینی، عقیدتی، ملی، اتنیکی، طبقاتی و اقلیمی، عدالت اجتماعی و اقتصادی و زیست محیطی، صلح و دادخواهی فعال اند. ما باور داریم که هیچ تغییر معناداری در زندگی اکثریت مردم در رژیم جمهوری اسلامی ممکن نیست اما گذار از جمهوری اسلامی شرط لازم و نه کافی برای رسیدن به فردایی بهتر است. فردای بهتر نیازمند تداوم تلاش‌های چندوجهی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی، و مبارزه برای از بین بردن و مقاومت در برابر انکار یا کمرنگ کردن هر گونه ستم و تبعیض است.
متن کامل این پیام را اینجا بخوانید و یا در ادامه بشنوید:
پس از این خوش‌آمدگویی نوبت به برگزاری پنل اول نشست رسید. پرستو فروهر، هنرمند و از فعالان جنبش دادخواهی، کاوه کرمانشاهی، فعال حقوق بشر از شبکه حقوق بشر کردستان، شورا مکارمی، پژوهشگر و مردم‌شناس در این پنل حضور داشتند. امید رضایی، روزنامه‌نگار مستقل گرداننده این پنل بود.
پرستو فروهر در این نشست از ضرورت گفت‌وگو و تبادل نظر گروه‌‌های سیاسی و اجتماعی و از ظرفیت جنبش دادخواهی برای جمع کردن نیروهای اجتماعی زیر یک چتر مشترک سخن گفت. او از تلاش‌ها برای نفی اعدام در ایران به‌عنوان مثالی از اینکه می‌توان در یک خواست مدنی واحد متشکل شد، نام برد.
شورا مکارمی هم از سه لایه تازه پس از قیام ژینا سخن گفت؛ تغییر ارزش‌ها و عبور از صبر و اصلاح‌طلبی به سمت شجاعت، تغییر احساسات جمعی از بی‌تفاوتی به همدردی و همدلی و پیدا شدن یک هویت دسته‌جمعی این سه لایه جدید از دید خانم مکارمی بود که به گفته او یک راه بسیار بزرگ را پیش روی ایرانیان گشوده است.
کاوه کرمانشاهی در سخنان خود به این نکته اشاره کرد تمام قیام‌های مردمی از دی ۹۶ تا آبان ۹۸ و جنبش اخیر «زن، زندگی، آزادی» هیچ‌کدام بر اساس فراخوان و یا دعوت اپوزیسیون شکل نگرفت بلکه از دل جامعه و با فداکاری مردمی و خون‌های ریخته‌شده شکل گرفت. او گفت فاصله بین اپوزیسیون و جامعه می‌تواند این جامعه را به سمت ناامیدی سوق دهد.
در ادامه به محتوای کامل بحث‌های این نشست گوش دهید:
پایان دوره سرمایه‌گذاری اروپا بر روی اصلاح‌طلبان داخلی
در نوبت بعدازظهر پنلی با موضوع اصلی سیاست خارجی آلمان و اروپا درباره ایران پس از قیام ژینا برگزار شد. نیلس اشمیت، سخنگوی سیاست خارجی حزب سوسیال دموکرات در پارلمان آلمان، کورنلیا ارنست، رئیس گروه رابطه با ایران در پارلمان اروپا و پگاه عدالتیان، از اعضای حزب سبز آلمان با همراهی آرش سرکوهی، عضو «همگرایی برای زندگی» و مشاور حقوق بشر در پارلمان آلمان در این پنل سخن گفتند. سوزان کوبل، روزنامه‌نگار نشریه اشپیگل مجری این پنل بود.
پگاه عدالتیان در این نشست از قدمت صدساله مبارزه زنان ایران گفت و با تأکید بر لزوم تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اظهار داشت که ایران برای تغییر آماده است. او در ادامه گفت که باید به حمایت از مردم ایران ادامه دهیم و یک صدا سرکوب ملت را محکوم کنیم. به گفته خانم عدالتیان نهادهایی که در اروپا در خدمت رژیم ایران اند باید تضعیف شوند. او به عنوان نمونه به مرکز اسلامی هامبورگ اشاره کرد و از مسدودکردن سیستم‌های بین‌المللی چون سوییفت برای جمهوری اسلامی حمایت کرد.
کورنلیا ارنست هم از از دست‌رفتن شهرت رژیم ایران و شکسته‌شدن ابهت آن سخن گفت. به گفته او پس از ژینا برای همه این مشخص شده است که دیگر نمی‌توان اینگونه (روابط با ایران را) ادامه داد. خانم ارنست در بخشی از سخنان خود مردم را عامل اصلی تغییر دانست و گفت مردم باید خودشان از داخل ایران دست به تغییر بزنند و «رژیم چنج» در اینجا دیگر عمل نمی‌کند، چنان که دیدیم در عراق و افغانستان هم عمل نکرد. او گفت که به‌عنوان مثال تغییر نمی‌تواند از بیرون و توسط پسر شاه صورت گیرد و برگشت به عقب و دوران مشروطه سلطنتی ممکن نیست. او گفت که گرایش قالب جامعه سقوط رژیم را می‌خواهد و حالا فرصتی است که فعالان مدنی و سیاسی همدیگر را پیدا کنند.
نیلس اشمیت هم در این پنل گفت سیاست سرمایه‌گذاری و تقویت اصلاح‌طلبان تمام شده است. او البته معتقد بود که همچنان سندی مانند برجام خیلی مهم است و باید با رژیم حاکم در ایران واقع‌گرایانه برخورد کرد. او گفت اروپا مجبور است با رژیم حاکم صحبت کند و چاره دیگری وجود ندارد. به گفته آقای اشمیت، آلمان با جمهوری اسلامی در مواردی مانند زندانیان و نقض حقوق بشر در ارتباط است. او بار دیگر تاکید کرد که از اینکه رژیم جمهوری اسلامی حمایت جامعه را از دست داده مطلع است اما امکان قطع کامل دیالوگ با آنها در حال حاضر وجود ندارد.
آرش سرکوهی هم در این پنل بر این نکته تاکید کرد که موتور اصلی تغییر در داخل ایران است. او گفت: «در تبعید در حال فکر بر این موضوع هستیم که چگونه گرایش‌های مترقی اپوزیسیون را به هم نزدیک کنیم». به گفته آقای سکویی او و همراهانش در خارج از ایران این وظیفه را برای خود تعریف کرده اند که صدای جامعه باشند. به گفته او آنها در تلاشند تا افراد فعال را پیدا کنند و برای آینده آماده شوند.
آرش سرکوهی، عضو بنیانگذار گروه همگرایی برای زندگی و مشاور حقوق بشر در پارلمان آلمان در گفت‌وگو با زمانه درباره اهداف این نشست سخن گفت:
«همگرایی برای زندگی» همچنین در متنی که در اختیار حاضرین در نشست قرار گرفت یک از اهداف اصلی خود را کمک به هماهنگی میان فعالان، گروه‌ها و تلاش‌های موجود دانسته و اعلام کرده که می‌خواهد برنامه‌ها و زمینه‌هایی را برای گفت‌وگو و همگرایی میان جریان‌های مترقی و دموکراتیکی که در یک یا چندین حوزه از این مبارزه گسترده فعالند فراهم کند. حوزه‌هایی که این متن به آنها اشاره کرده زیر عنوان‌های کلی آزادی و دموکراسی، برابری و حقوق مدنی، همزیستی، زندگی، محیط زیست، صلح و دادخواهی طبقه‌بندی شده است.
نظرها
ساسان شهلاوی
لابی‌گران آلمانی تازه از خواب بیدار شدند و همان روش‌ها و گفتمان‌های تکراری و ملال آور بی حاصل را تکرار می کنند، هیچ نکته نو و قابل توجه در این گزارش ندیدم و نخواندن.