کریس رایت: منکر بحران اقلیمی در نقش وزیر انرژی ایالات متحده

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، در ادامه انتصابات دولت جدید و در تصمیمی بحث‌برانگیز، کریس رایت، یکی از مدیران ارشد صنعت نفت و گاز و از مخالفان سیاست‌های حمایت از محیط‌ زیست را به‌عنوان وزیر انرژی دولت خود معرفی کرد.

رایت که مدیرعامل شرکت لیبرتی انرژی است، نقش قابل توجهی در افزایش تولید سوخت‌های فسیلی در آمریکا داشته است. او در وب‌سایت شرکت خود که در دنور مستقر است، به‌عنوان یک «مغز فناوری تبدیل‌شده به کارآفرین و یک انسان‌دوست فداکار» توصیف شده است.

دیدگاه‌های کریس رایت در مورد بحران اقلیمی و سیاست‌های انرژی

کریس رایت همواره مدافع پرشور سوخت‌های فسیلی بوده و اعتقاد دارد که استفاده گسترده از نفت و گاز نه تنها برای اقتصاد ضروری‌ست، بلکه برای رفع فقر جهانی نیز نقش حیاتی دارد. او بارها در سخنرانی‌های خود تأکید کرده که سوخت‌های فسیلی پایه‌گذار انقلاب صنعتی بوده‌اند و جایگزین کردن آنها با انرژی‌های تجدیدپذیر ممکن است منجر به کاهش تولید و افزایش هزینه‌های زندگی شود.

رایت بارها وجود بحران اقلیمی را انکار کرده است:

شرکت او نیز در سال جاری مقاله‌ای ۱۸۰ صفحه‌ای منتشر کرد که نتیجه گرفت تغییرات اقلیمی بزرگ‌ترین تهدید جهان نیست و هیدروکربن‌ها برای بهبود ثروت، سلامت و فرصت‌های زندگی برای افراد محروم از انرژی ضروری هستند.

سوابق و مواضع رایت

رایت که مدرک مهندسی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دارد، سابقه سیاسی ندارد اما یکی از حامیان سرسخت استفاده از سوخت‌های فسیلی برای کاهش فقر انسان‌ها است. او بارها از سیاست‌های جو بایدن، رئیس‌جمهور دموکرات در حال کناره‌گیری، انتقاد کرده و برنامه‌های او برای گذار به مدل انرژی کم‌کربن را ناکارآمد دانسته است.

رایت همچنین انرژی خورشیدی و باد را کم‌اهمیت جلوه داده و معتقد است که انرژی هیدروکربنی همچنان نقش کلیدی در جهان دارد. این دیدگاه‌ها نشان می‌دهد که تحت مدیریت او، سرعت توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی به شدت کاهش خواهد یافت.

رایت در اظهاراتی پس از معرفی خود گفت:

او همچنین وعده داد قوانین زیست‌محیطی و تعهدات ایالات متحده در مقابله با تغییرات اقلیمی تحت توافق تاریخی پاریس در سال ۲۰۱۵ را لغو کند.

وزارت انرژی ایالات متحده و نقش وزیر انرژی

در ایالات متحده، وزارت انرژی مسئولیت‌هایی از جمله تعیین سیاست‌های انرژی، مدیریت ذخایر استراتژیک نفت، اجرای برنامه‌های حمایتی و اعتباری، نظارت بر امنیت هسته‌ای، مدیریت پسماندهای اتمی و اداره ۱۷ آزمایشگاه تحقیقاتی را بر عهده دارد.

کریس رایت احتمالاً تمرکز ویژه‌ای بر افزایش ذخایر استراتژیک نفت ایالات متحده خواهد داشت. این سیاست می‌تواند در کوتاه‌مدت به امنیت انرژی کمک کند، اما در بلندمدت ممکن است وابستگی به سوخت‌های فسیلی را افزایش دهد.

پیامدهای احتمالی ریاست‌جمهوری دوم ترامپ در حضور کریس رایت

در حالی که تغییرات اقلیمی در کارزار انتخاباتی امسال نقش چندانی نداشت، اما اقدامات احتمالی ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری این بار می‌تواند بسیار مهم‌تر از سال ۲۰۱۷ باشد.

کاهش بودجه سازمان‌های اقلیمی

خروج از توافق‌نامه پاریس

قطع کمک‌های مالی اقلیمی بین‌المللی

توقف پیشرفت‌های اقلیمی در سطح فدرال

سخن آخر

انتخاب کریس رایت به‌عنوان وزیر انرژی ایالات متحده توسط دونالد ترامپ نشان‌دهنده تغییر جدی در سیاست‌های اقلیمی و انرژی ایالات متحده است. با توجه به دیدگاه‌های رایت که بحران اقلیمی را انکار کرده و از سوخت‌های فسیلی به‌عنوان راه‌حلی اقتصادی و اجتماعی حمایت می‌کند، می‌توان پیش‌بینی کرد که اقدامات زیست‌محیطی در ایالات متحده دچار توقف یا حتی عقب‌گرد شود. لغو تعهدات توافق‌نامه پاریس و کاهش بودجه‌های مرتبط با انرژی‌های پاک، به کاهش شرکت و نفوذ ایالات متحده در سیاست‌های اقلیمی بین‌المللی منجر خواهد شد.

این سیاست‌ها پیامدهای جدی برای تغییرات اقلیمی جهانی به همراه دارند. عقب‌گرد در بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر و تمرکز بر افزایش تولید سوخت‌های فسیلی می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش دهد و روند گرمایش جهانی را تسریع کند. در سطح داخلی نیز کاهش بودجه سازمان‌های اقلیمی و لغو مقررات حفاظتی می‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت هوا، آب و سلامت جوامع، به‌ویژه جوامع آسیب‌پذیر، داشته باشد.