گسترش کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به ۴۰ زندان؛ شصت‌وچهارمین هفته مقاومت در برابر اعدام

با پیوستن بند زنان زندان زاهدان و زندان ازبرم لاهیجان به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، این حرکت اعتراضی وارد هفته شصت‌و‌چهارم خود شد و اکنون ۴۰ زندان سراسر کشور را در بر می‌گیرد؛ نشانه‌ای روشن از گسترش اعتراض‌های زندانیان به اعدام‌های فزاینده و نقض سیستماتیک حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران.

این کارزار، که در آغاز راه با تعداد معدودی از زندانیان سیاسی و عقیدتی شکل گرفت، اکنون به یکی از مداوم‌ترین و فراگیرترین اشکال مقاومت مدنی در درون زندان‌های ایران تبدیل شده است. فعالان کارزار اعلام کرده‌اند که در سه‌شنبه ۲۶ فروردین ۱۴۰۴، زندانیان در ۴۰ زندان کشور با اعتصاب غذا به اجرای احکام اعدام اعتراض کرده‌اند.

این هفته هم‌زمان با گسترش کارزار، آمار اعدام‌ها در کشور به شکلی نگران‌کننده افزایش یافت. فقط در دو روز ۱۹ و ۲۰ فروردین، به ترتیب ۱۱ و ۱۸ زندانی در زندان‌های مختلف ایران اعدام شدند.

از جمله این موارد، اعدام پنج زندانی سیاسی–عقیدتی در زندان وکیل‌آباد مشهد بود که نام‌های آن‌ها چنین اعلام شده:

مالک علی فدایی‌نسب، فرهاد شاکری، تاج‌محمد خرمالی، عبدالرحمن گرگیج و عبدالحکیم عظیم گرگیج.

این زندانیان پس از ده سال زندان و شکنجه، بدون برخورداری از دادرسی عادلانه، به دار آویخته شدند.

همچنین علی دهانی، جوان ۲۲ ساله بلوچ، که در جریان اعتراضات آبان ۱۴۰۱ در منطقه بمپور بازداشت شده بود، در روز ۲۵ فروردین بدون دسترسی به وکیل مستقل در زندان زاهدان اعدام شد. اتهام او، کشتن چهار مأمور حکومتی در پی کشتار جمعه خونین زاهدان عنوان شده است.

به جز اطلاعات مندرج در بیانیه کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، گزارش هرانا نشان می‌دهد که علاوه بر اجرای حکم اعدام علی دهانی حکم یک زندانی دیگر با هویت علی بلوچ زهی، اهل بمپشت شهرستان سراوان هم در زندان زاهدان به اجرا در آمده است. علی بلوچ زهی پیشتر از بابت اتهام قتل بازداشت و توسط دادگاه کیفری به اعدام محکوم شده بود.

در همین روز دوشنبه ۲۵ فروردین، حکم یک زندانی اهل آبادان به نام ابراهیم معماری که ۳۶ ساله بود و پیش‌تر از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود، در زندان سپیدار اهواز اجرا شد.

همچنین در زندان گنبدکاووس، یک زندانی نوجوان با نام کوچک «بهزاد»، که در زمان ارتکاب جرم زیر سن قانونی بود، به‌رغم ممنوعیت جهانی اعدام کودکان، اعدام شده است.

در فاصله ۱۹ تا ۲۵ فروردین، در مجموع ۱۸ زندانی بلوچ در نقاط مختلف کشور اعدام شده‌اند؛ آماری تکان‌دهنده که نگرانی‌ها درباره سیاست هدفمند خشونت قضایی علیه اقلیت‌ها را تشدید کرده است.

همزمان با انتشار این بیانیه، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر گزارش داد که روز دوشنبه ۲۵ فروردین ماه، هفت زندانی در زندان قزلحصار کرج که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر و دیگر جرائم غیر سیاسی به اعدام محکوم شده بودند، جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شدند.

چهار تن از این زندانیان پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بودند. حکم اعدام افراد دیگر نیز از بابت جرائم غیر سیاسی صادر شده است.

سحرگاه سه شنبه ۲۶ فروردین ماه هم حکم دو زندانی که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان‌های بندرعباس و کرمان به اجرا درآمد. یک زندانی با هویت «ابوبکر شه‌بخش، متولد سال ۱۳۶۸، فرزند عبدل و اهل روستای سرجنگل زاهدان»، در زندان کرمان اعدام شد. شه بخش در سال ۱۴۰۰ بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر در کرمان بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود. او از روز شنبه ۲۳ فروردین ماه، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بود.

همچنین حکم اعدام یک زندانی با هویت «ایوب برنیایی (سرحدی)، ۳۷ ساله، فرزند نادعلی، متاهل، پدر دو فرزند، اهل و ساکن رمشک از توابع استان کرمان» در زندان بندرعباس به اجرا در آمد. برنیایی در سال ۱۴۰۰ بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر در بندر خمیر بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود. او هم از روز شنبه ۲۳ فروردین ماه، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بود. او پیش از اجرای حکم برای آخرین بار با خانواده خود ملاقات کرد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در بیانیه این هفته خود، تشدید اعدام‌ها را ابزار سرکوب و ارعاب اجتماعی از سوی نظام سیاسی بحران‌زده جمهوری اسلامی توصیف کرده و نسبت به بی‌تفاوتی جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری هشدار داده است.

در این بیانیه آمده است:

کارزار همچنین از تمام حامیان خود خواسته با پیوستن به صفحات رسمی آن در تلگرام و اینستاگرام، به گسترش این صدای اعتراضی کمک کنند.

در هفته شصت‌و‌چهارم، زندانیان در این ۴۰ زندان اعلام اعتصاب کرده‌اند:

اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اراک، خرم‌آباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، جوین، وکیل‌آباد مشهد، گنبدکاووس، قائمشهر، رشت (بند مردان و زنان)، رودسر، حویق تالش، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، زاهدان (بند زنان) و ازبرم لاهیجان.