در شصت و سومین هفته «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» خانواده زندانیان محکوم به اعدام باردیگر مقابل زندان اوین تجمع کردند
همزمان با اعتصاب غذا در ۳۸ زندان، خانواده چند تن از زندانیان محکوم به اعدام مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواهان توقف اعدام شدند.

عکس از تجمع و راهپیمایی سکوت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز علیه اعدام معترضان به همراه پرفورمنس اعتراضی - سه شنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۱
در شصت و سومین هفته کارزار سهشنبههای نه به اعدام همزمان با ادامه اعتراض جمعی در چند زندان، گروهی از خانواده زندانیان محکوم به اعدام مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواستار توقف اعدام و سرکوب شدند.
بر اساس تصاویر و ویدئوهای منتشر شده خانواده چند تن از زندانیان محکوم به اعدام با در دست داشتن تصاویر این زندانیان مقابل ساختمان زندان اوین تجمع کردند. در ویدئوهای منتشر شده تصاویر مهدی حسنی، بهروز احسانی، وحید بنیعامریان، ابوالحسن منتظر، محمد تقوی، محمدجواد وفایی ثانی و پویا قبادی در دست حاضران دیده میشود. معترضان همچنین یک بنر بزرگ که بر روی آن نوشته شده بود «نه به اعدام» در دست داشتند.
کانال تلگرام «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» در اطلاعیهای که ۱۹ فروردین منتشر کرد، از اعتراض جمعی زندانیان در زندانهای اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اراک، خرمآباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (زنان و مردان)، نظام شیراز، عادلآباد شیراز (زنان و مردان)، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، جوین، مشهد، گنبدکاووس، قائمشهر، لاکان رشت (زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، دیزلآباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، سقز، بانه، مریوان، کامیاران با اعتصاب غذا خبر داد.
این کارزار همچنین از لغو اعاده دادرسی پخشان عزیزی برای دومین بار خبر داد. وکیل پخشان عزیزی پیشتر گفته بود که درخواست اعاده دادرسی او برای دومین بار در دیوان عالی قضایی رد شده است. پخشان عزیزی را دادگاه انقلاب به اتهام بغی به اعدام محکوم کرده است. علاوه بر او وریشه مرادی و شریفه محمدی دیگر زنان زندانی هستند که در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارند.
در هفته منتهی به ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ کریم خجسته نیز به بغی متهم شد که میتواند به صدور حکم اعدام بیانجامد. سازمانهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران گزارش کردهاند نیروهای امنیتی اسفند ۱۴۰۳ کریم خجسته را بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل کردند. او به گفته این منابع «فعال صنعت خودرو» و ساکن شهرستان خمام استان گیلان است که به اتهام تبلیغ علیه نظام بازداشت و پس از آن به «بغی» متهم شده است.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام همچنین گزارش کرد پس از پایان تعطیلات نوروز «بار دیگر شاهد افزایش چشمگیر صدور و اجرای احکام اعدام هستیم. در روزهای اخیر، شمار زیادی از زندانیان برای اجرای حکم به قرنطینه منتقل شدهاند. از جمله روز دوشنبه، دستکم ۱۰ زندانی در زندان قزلحصار به «بند امن» منتقل شدند که نشاندهندهی احتمال قریبالوقوع اجرای حکم اعدام آنان است.»
در پیوند با همین موضوع، سازمان عفو بینالملل در گزارش سالانه خود که ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ منتشر شد، گفت در سال ۲۰۲۴، ۹۷۲ فقره اعدام را در ایران ثبت کرده است. شمار اعدام شدگان میتواند از رقم اعلام شده بیشتر شود چرا که حکومت جمهوری اسلامی ایران بخشی از احکام اعدام را مخفیانه اجرا میکند.
به گفته عفو بینالملل شمار اعدامها در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال ۲۰۲۳، ۱۱۹ فقره افزایش یافت.
بر پایه گزارش سازمان حقوق بشر ایران، مستقر در نروژ از آغاز سال ۲۰۲۵ دستکم ۲۳۵ تن در ایران اعدام شدهاند. این سازمان به نقل از هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران ۱۹ فروردین گزارش کرد حکم اعدام حمید عبدولی در زندان اهواز را اجرا کردهاند. عبدولی به اتهام قتل به قصاص محکوم شده بود.
۱۸ فروردین ۱۴۰۴ هم گزارش شده بود جمیل رشادت و یک زندانی دیگر در زندان سپیدار اهواز به اتهام قتل عمد اعدام شدند.
بر اساس اعلام سازمان حقوق بشر ایران در سال ۲۰۲۴ دستکم ۴۱۹ تن به اتهام قتل در زندانهای ایران اعدام شدند که در مقایسه با آمار ثبت شده در سال ۲۰۲۳ افزایش ۱۳۷ نفری را نشان میدهد.
«قصاص» و «جرایم مرتبط با مواد مخدر» بالاترین نرخ را در اجرای احکام اعدام دارند. در سالیان اخیر کارزارهای اجتماعی متعددی برای توقف حکم اعدام به مثابه قتل دولتی در ایران شکل گرفته است اما حکومت بدون توجه به این کارزارها و فشارهای نهادهای بینالمللی همچنان بر صدور و اجرای حکم اعدام تاکید دارد.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام در بیانیه شصت و سومین هفته نه به اعدام از «جامعه بینالمللی» خواست هرگونه معامله با ایران را به لغو حکم اعدام مشروط کند. پارلمان اروپا ۴ آوریل ۲۰۲۵ با تصویب یک قطعنامه فوری، نگرانی عمیق خود را نسبت به تشدید سرکوب و وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز داشت و خواستهای مشابه را در قطعنامه خود مطرح کرد: «هرگونه بهبود در روابط با ایران مشروط به لغو مجازات اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و احترام به حقوق شهروندان اروپایی باشد.»
نظرها
نظری وجود ندارد.