شعر زمانه

سه رباعی از کمال حاجیان

رباعی‌های کمال حاجیان با زبانی ساده، مفاهیمی مانند آزادی، مقاومت، فداکاری و امید را بیان می‌کنند. او در این اشعار، از تصاویر نمادین و احساسات انسانی استفاده می‌کند تا خواننده را به تفکر و تأمل وادارد. این رباعی‌ها سرشارند از پیام‌های قوی و الهام‌بخش.

به کوشش شوکا حسینی

مشخصات تصویر مشخصات تصویر

کمال حاجیان، فیزیکدان و شاعر

۶ بهمن ۱۴۰۳

پوستر جشنواره هنری بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی»

دومین دوره جشنواره هنری بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی» در ونکوور کانادا برگزار شد. در فراخوان دبیرخانه این جشنواره آمده بود که این جشنواره به‌عنوان یک جشنواره «کاملاً مستقل و آزاد» با «هدف ارج‌نهادن به آرمان‌های انسانیِ جنبش «زن، زندگی، آزادی» و ایجاد انگیزه برای تداوم راهِ جان‌باختگان در راه آزادی اندیشه در سراسر جهان به فعالیت مشغول است.»
شوکا حسینی که خود از شاعران شناخته شده ایران است دبیری بخش شعر ‌جشنواره‌ «زن، زندگی، آزادی» را به عهده داشت. خانم حسینی برخی از اشعار جشنواره را برای انتشار در رادیو زمانه در اختیار ما قرار داده است.
رباعی‌های کمال حاجیان با زبانی ساده اما عمیق، مفاهیمی چون آزادی، مقاومت، فداکاری و امید را به زیبایی بیان می‌کنند. ای
در رباعی نخست شاعر با پرسشی آغاز می‌کند که خواننده را به اندیشیدن درباره‌ی ارزش‌های والاتر از لذت‌های مادی وامی دارد. او بخشش و آزادی را به عنوان ارزش‌هایی برتر مطرح می‌کند و تأکید می‌کند که مرگ در راه آزادی، شرافتمندانه‌تر از زندگی در اسارت است. این رباعی با تأکید بر فداکاری و ایستادگی، پیامی قوی برای دفاع از آزادی و کرامت انسانی دارد.
در رباعی بعدی شاعر شرایط سخت و دردناک زندان و شکنجه را با تصاویری تند و تیز توصیف می‌کند. شاعر ترجیح می‌دهد که زیر ضربات تازیانه جان بسپارد، اما هرگز به ملت ایران خیانت نکند. این رباعی نمادی از مقاومت و پایمردی در برابر ظلم و ستم است و نشان‌دهنده‌ی عشق شاعر به مردم و میهنش است.
در سومین و آخرین رباعی از این مجموعه، شاعر با خطاب به «بلبل هم‌قفس»، نمادی از هم‌زمانان و هم‌بندان، از او می‌خواهد که با سوز دل، آواز آزادی و امید را دوباره بخواند. این رباعی پر از حس همدردی و امید است و نشان‌دهنده‌ی این است که حتی در تاریک‌ترین شرایط، می‌توان با یادآوری آرمان‌های بلند، روحیه‌ی مقاومت را زنده نگه داشت.